နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၁၂၅)

'မဟုတ်ရင်?မဟုတ်ရင်ဘာဖြစ်မှာလဲ? စုန့်ထင်ယွီမျက်ခုံးပင့်ပြီးမေးလိုက်တယ်။ပြီးတောသူချက်ချင်းမတ်တပ်ရပ်ပြီးကုတ်အင်္ကျီကိုဝတ်လိုက်ကာစုရန်ပါးကိုနမ်းလိုက်ပြီး: 'ကိုယ်အအေးမိနေလို့မင်းကိုကူးမှာစိုးလို့'

သူဘာလို့ပါးကိုဘဲနမ်းရတာလဲဆိုတာကိုရှင်းပြလိုက်တယ်။မဟုတ်ရင်သူ့အကျင့်နဲ့ဆိုရင်သူမနှုတ်ခမ်းကိုဘဲနမ်းမှာ။

စုန့်ထင်ယွီဆေးထိုးခံရမှာကိုကြောက်တာလားဆိုပြီးစုရန်တွေးနေမိတယ်။

အဲ့ဒါကဆေးရုံရောက်တော့ရှင်းသွားတယ်။သူဆေးရုံလဲရောက်ရောဘယ်လိုဘဲပြောပြောဆေးမထိုးဘဲဆေးသောက်မယ်ချည်းဘဲလုပ်နေတယ်။

ဆရာဝန်ကအအေးမိတာသက်‌သာဖို့အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းကဆေးထိုးလိုက်တာလို့ပြောပေမယ့်လဲသူကတော့ခေါင်းမာပြီးမထိုးဘူးဘဲလုပ်နေတယ်။

ဆေးထိုးမယ်လို့လဲပြောရောပြောလိုက်ရောသူမတ်တပ်ရပ်ပြီးအပြင်ကိုထွက်သွားလိုက်တယ်။

စုရန်လဲရှက်ပြီးဆရာဝန်ကိုပြောလိုက်တယ်: 'ခဏလောက်စောင့်ပေးနော်။ကျွန်မသူ့ကိုပြောလိုက်ပါဦးမယ်'

စုရန်သူ့အနောက်ကိုလိုက်သွားပြီး: 'စုန့်ထင်ယွီ ရှင်ဘာလုပ်နေတာလဲ?'

စုန့်ထင်ယွီသူမနဖူးကိုထုလိုက်ပြီး: 'ကိုယ်မင်းကိုပြောပြီးပြီမဟုတ်လား?ကိုယ်ဆေးမထိုးချင်ဘူး'

'ဒါကရိုးရိုးဆေးထိုးတာဘဲလေ။တစ်စက္ကန့်လောက်ဘဲနာပြီး မကြာခင်ရှင်ကောင်းသွားမှာ' စုရန်သူ့ကိုစကားကောင်းကောင်းပြောပြီးဖျောင်းဖျနေတယ်။

သူကတော့ခေါင်းခါနေတုန်းဘဲ။

စုရန်စိတ်တိုလာပြီး: 'ဝမ်ရှီတောင်မှဆေးထိုးတာကိုမကြောက်တာ ရှင်ကဘာလို့ကြောက်နေတာလဲ?ရှင်ဝမ်ရှီ့ကိုတောင်မယှဉ်နိုင်ဘူးလား?ရှင်မထိုးရင်ကျွန်မဝမ်ရှီကိုပြောလိုက်မှာ။သူ့ရှင့်ကိုရယ်လိမ့်မယ်'

'မင်းပြောရဲလား?'

'ရှင်မထိုးရင် ကျွန်မပြောရဲလားမပြောရဲလားစမ်းကြည့်လိုက်လေ' စုရန်ပြောတာကပြတ်သားလွန်းတော့သူပြန်မပြောနိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်။