მთვრალიც ვიყავ დიდხანს შენი სილამაზით
შენი ეშხი მე სულ თვალწინ მისახია.
დიახ დიდხანს შენზე ფიქრიც მეზარება
მაგრამ შენ სულ ჩემი გული გიკავია.
მკლავენ შენი მონატრებით შეშლილები
ეს გონება გული სული არეული
შემიწირავს ეს გიჟური მე გრძნობები
ცუდ საქმესაც შემამთხვევენ შეშლილები.
ისევ ორად გაგლეჯილი დავატარებ
ამ გულს, ისევ უგულობა მირჩევნია
არ ვიცოდი ოდესმე თუ წამართმევდი
ამ სულს, ისევ უსულობა მირჩევნია
ოდესმე თუ შევეყრებით სადმე ისევ
გონებაზე თუ მომიყვანს მე შენი ხმა
მაპატიე მაგრამ მაინც გონზე მოსულს,
ამ გონს ისევ უგონობა მირჩევნია.
სიყვარულით მე! ✨🦋
YOU ARE READING
უბრალოება/ Homeliness
Random"რამდენი ლექსი დაიწერა, იმდენი წელი ჩამოეწერა ჩემს ცხოვრებას, ვით ადამიანს და თუ ეს ლექსი უნდა იყოს უკანასკნელი, მაშინ ეს ძორი ყვავებისთვის გასატანია." "რა არის პოეზია?.. და მაინც ...და ისევ... სულის მდგმარეობაა...ხოლო მისი სიტყვაში განსხეულება კი უ...
