მე ვეღარ ვტირი,
ცრემლები დამელია...
და ვეღარც დავწერ,
სიტყვები გამელია.
ვეღარც ვერაფერს ვგრძნობ
გული გამეყინა...
სითბო აღარაა,
ალბათ ზამთარია...
მე ვეღარ გეტრფი,
გრძნობები ამერია...
ვეღარც დაგინახე,
ჩინი წამრთმევია.
მე ვეღარ ვსუნთქავ,
სიცოცხლე არ მსმენია.
უშენოდ.... უშენოდ.... უშენოდ....
✨ სიყვარულით მე! ✨
YOU ARE READING
უბრალოება/ Homeliness
Náhodné"რამდენი ლექსი დაიწერა, იმდენი წელი ჩამოეწერა ჩემს ცხოვრებას, ვით ადამიანს და თუ ეს ლექსი უნდა იყოს უკანასკნელი, მაშინ ეს ძორი ყვავებისთვის გასატანია." "რა არის პოეზია?.. და მაინც ...და ისევ... სულის მდგმარეობაა...ხოლო მისი სიტყვაში განსხეულება კი უ...
