CHAPTER 28

112 9 2
                                    

2 DAYS AFTER OF VACATION

Erik's POV.

It's already 5:00pm at afternoon and kakatapos ko lang sa event na pinuntahan namin.

I immediately dial her number, at nakadalawang ring na ang cellphone ko pero wala pa ring sumasagot, so i dial her number again and...

"Hello?" She finally answer my call.

"Ah, hello kayla?"

Yes she is. I need to talk to her.

"Oh, hi erik. What's going on? Why'd you call me?"

"Ahmm, i just want to talk to you. Are you free tonight?"

"Tonight, ahmm...Yeah I'm free tonight, saan tayo magkikita?"

"Text ko nalang sayo."

"Oh okay."

"Okay. Thank you, see you."

~ End Of Call ~

Kayla's POV.

"Erik..??" Gab asking in front of me if she really hear "his" name.

Gab is my Bestfriend. We became friends when I worked with her on the theater show 'Side Show'.

Siya lang din ang napagsasabihan ko ng mga problema ko maliban kay angeline, dahil ngayon ang awkward namin ni angge, I don't even know kung anong nangyayari sa amin or may nangyari ba sa vacation nila.

"Yeah." My simple answer to her.

"Why did he call you? And why he wants to meet or talk to you?" She's asking me again like angeline always do.

"I don't know yet, okay? Malalaman ko mamaya kapag nagkausap na kami." I sighed.

"Naku kay ha! Tandaan mo EX mo na siya. At wala na kayong ugnayan. So pag isipan mong maigi 'yan dahil baka mauwi ka nanaman sa ngiti at titig niya." She reminded me of what i never want to remind.

"I know gab, you don't have to remind me of that."

Gab is girl. Kung hindi niyo naitatanong.

"Why? Nasaktan ka? O nasasaktan ka? O baka naman pinagsisisihan mo na, na nakipag break ka sa kaniya because you had an unexpected illness?"

I know she's about to tears.

"Stop--"

"Why?! Kayla you need to move on and be heald!! F*cked." her tears were starting to trickle down her cheek and she quickly wiped it away.

"You don't need to advice me." I started to tears too.

"I need! Para naman matauhan ka. At tuluyan ka nang maka move on."

"How can i move on when all the memories we shared keeps reminding me of how i loved him.." I sobbed.

Why the h*ll i am crying?! Pinakawalan ko na siya tapos iiyakan ko siya?!

"Then don't keep that f*ck!ng memories to your mind!" She sighed.

"But i miss him, and i love him." I say that infront of her while crying.

"If you love him hindi mo na dapat siya pinakawalan." Then she look away.

"Pinakawalan ko siya dahil kailangan. I don't want to hurt him while me, fighting my illness I did not desire!" I said that emphatically.

"Kaya nga dapat niyang malaman to take care of you. Hindi ka niya mahal kung papabayaan ka niya pagkatapos niyang malaman 'yang lagay mo."

Then suddenly my phone rang and i see Erik's name..I wiped away my tears and stop crying.

BROKEN SMILEWhere stories live. Discover now