15. BÖLÜM, SAVAŞ MAKAMI

440 95 84
                                    

Lionell

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Lionell

"Prenses sizi işlerinizden alıkoymuyorum ya?"

Genç kadın utangaç bir gülümsemeyle başını iki yana salladı.
"İşim o kadar önemli değil, bekleyebilir. Size eşlik etmekten memnunum."

Genç adam kumral, sık ve kıvırcık kirpiklerle çevrili iri lacivert gözlerinde şaşkınlığa düşmüş bir ifadeyle bakakalınca Lessey omuz silkti,

"Sonuçta her gün Doğukaralı misafirlerimiz olmuyor."

Arro memnuniyetle gülümseyip Lessey'e önden yürümesi için yol verirken ilk kez bu şehirde bulunuşuyla alakalı olarak kendisine misafir kelimesi edilmesine kızmadı. Lessey'in kalçasına dek uzanan gür ve dalgalı koyu kumral saçlarından yayılan buram buram çiçek kokusuyla mest olarak esmer güzelini takip etti.

Lessey güzel ve zarif olduğu kadar güler yüzlü, içten ve tatlıydı. Arro önce ailenin erkekleri hakkında hiç anlatıldıkları gibi olmadıkları şokunu üstünden atmış sonra da hayatında gördüğü en hoş genç kadının cazibesine hayran kalakalmıştı.

Yürürlerken hiç konuşmamalarının kabalık olacağından çekinerek genç kadına günlerini nasıl geçirdiğini sordu. Lessey, Akademide aldığı eğitimden, heykel merakından ve el becerisinden bahsetti. Sonra Lessey, Arro'ya aynı şeyi sordu. Arro kendisiyle alay eden samimi sözlerle Lord veliahdı olarak üstüne düşen bir sürü görevden kısaca söz etti, şakacı konuşması hem komik hem çok dozundaydı.

Lessey ona kıkır kıkır güldü. "Yapmayın Sir, duyan da sizi zorla çalıştırıyorlar sanacak."

"Ama neredeyse öyle! Zorlama söz konusu olmasa hangi aklı başında erkek, her sabah yığınla dosyanın başına oturur? Lordluk harcırahı diyorum, yüksek olsa bari!"

Lessey yine güldü. Gülmekten yanakları kızarmış gözleri ışıl ışıl olmuştu. Köprünün ortasında durdu. Arro'nun yüzüne, genç adamı beğendiğini gizlemeden dimdik bir hayranlıkla baktı.

Oysa aşağıdan, kalenin güney cephesine bakan veliaht dairesinin terasından kendilerine bakan meraklı bir çift yeşil göz tarafından izleniyordu.

"Tanrı sizi de güldürsün Sir, çok eğlendirdiniz beni. İlahi!"

"Dilerim güldürenleriniz çok olsun. Gülmek size fevkalade yakışıyor."

Lessey çok utandı, genelde iltifat duymaya alışıktı ama Arro'nun beklenmedik samimiyeti karşısında donup kaldı, mahcup bir tavırla ince yüzünü eğdi ve mırıltıyla teşekkür etti. Bir süre sessizce yürüdüler.

Sahil tarafındaki Şaman evinde Arro tütsülerini yaktıktan ve duasını ettikten sonra dönüş yolunda Lessey durgundu. Arro çok merak ettiği şeyi çekine çekine sordu.

"Ya evliliğiniz? Hadsizliğimi bağışlayın çok gençsiniz, acınızı hatırlatmak istemezdim ama merakımı daha fazla dizginleyemedim Prenses, eşinizi nasıl kaybettiniz?"

KILIÇ MAKAMI - TamamlandıWhere stories live. Discover now