გიჟი ვარო წერდა წიგნის ყდაზე,
გიჟი ვარო წერდა ყველა ხაზზე.
თურმე ბედნიერი იყო,
და აბრალებსს ამას შარებს.
თურმე ყვარებია კიდეც,
და ღიმილსაც შემატია სილამაზე.
თურმე ყვავილს შეადარა თავის თავი
და ბევრ ყვავილს ურჩევნოდა "გიჟი" "გამვლელს".
"გამვლელიც" კი ისეთია,
რომ "ყვავილსაც" ჩუქნის ვარდებს.
და ისეთი მშვენიერი,
შეედრება "იგი" ვარდებს.
ვვარდებიო ეშინოდა ყვავილს,
გაგიჟების ეშინოდა თვითონვე გიჟს.
არიცოდა, გიჟი იყო თურმე,
აბა რომელ ყვავილს ეყვარება,
როცა მასვე ჩუქნი ვარდებს.
ამის შემდეგ ხალხი "ყვავილს"
უგონებდა რაღაც ამბებს.
გაგიჟდაო იძახოდნენ
და ვინ იცის როგორ უყვარს "ყვავილს" "იგი".
გამვლელი კი ისე დადის,
კიარ დადის უფრო დაფრენს.
ისიც უკვე გააგიჟა
გიჟმა ვარდმა გაფრენამდე.
საბოლოოდ "იგი" ვარდებს
აღარ ჩუქნის თავის "ყვავილს"
მაგრამ ყველა მიხვდა ახლა
რომ ეს "გიჟი" სიყვარულით არის მთვრალი.
რომ ეს "გიჟი ქრიზანთემა"
გუჟურადვე ათრობს "გამვლელს".
"გამვლელი" კი ფუტკარივით
დატრიალებს თავზე თავის ქრიზანთემას,
თავის ყვავილს, ნაზს და სათნოს.
იას "იგის" გულში გაზრდილს.
"გამვლელს" ისევ უყვარს თავის
ია, ვარდი, ქრიზანთემა ...
"ყვავილი" კი ვერ ივიწყებს
მის ნაჩუქარ იას, ვარდს და ქრიზანთემას...
✨ სიყვარულით მე! ✨
ESTÁ A LER
უბრალოება/ Homeliness
Outros géneros"რამდენი ლექსი დაიწერა, იმდენი წელი ჩამოეწერა ჩემს ცხოვრებას, ვით ადამიანს და თუ ეს ლექსი უნდა იყოს უკანასკნელი, მაშინ ეს ძორი ყვავებისთვის გასატანია." "რა არის პოეზია?.. და მაინც ...და ისევ... სულის მდგმარეობაა...ხოლო მისი სიტყვაში განსხეულება კი უ...
