Dear Diary ♥

hoofdstuk 22

POV Angel

"Angel Rustig!" Ik probeerde rustig adem te halen maar het lukte niet. Ik bleef hyperventileren. Alex ging op de rand van mijn bed zitten en bleef rustig tegen me praten maar ik hoorde de paniek in zijn stem. Hij deed de lamp aan en gaf me een glas water. Ik dronk niks. Ik ging rechtop zitten en probeerde mijn ademhaling rustig te krijgen.

Het lukte niet. Alex tilde me op en bracht me naar de zuster. Ze lag al in bed dus kwam in haar pyjama naar buiten. Ze nam me over van Alex en legde me neer op een bed in de ziekenboeg. Ik ging weer rechtop zitten en probeerde nogmaals om rustig te worden.

"Angel heb je een paniekaanval?" Ik knikte. Ze pakte een papieren zak en gaf die aan mij. "Adem hier door. Ik deed wat ze zei maar het lukte me niet. Ze ging tegenover me zitten. "Volg mij. IN en UIT, IN en UIT"Langzaam maar zeker kwam mijn ademhaling weer op peil.

"Angel, heb je wel eens vaker last van paniekaanvallen?" Ik knikte. "Heb je dat al lang?" Ik schudde mijn hoofd. "Sinds zomervakantie 2 jaar geleden" Zei ik. Ze pakte mijn hand en keek me recht in mijn ogen aan. "Wat is er toen gebeurd dat je nu last hebt van paniekaanvallen?" Ik drukte mijn lippen op elkaar en keek van Alex naar de zuster. Ik schudde mijn hoofd. "Dat kan ik niet zeggen"

"Was dat met je moeder?" Vroeg Alex. Ik schudde mijn hoofd wederom. "Wil je erover praten?" ik schudde weer mijn hoofd. "Ik wil weer naar mijn kamer." Ze knikte. "Oke, kom morgenochtend even hierheen" Ik knikte en stond voorzichtig op.

"Angel, wat is er in die zomer gebeurd?" Vroeg Alex toen we mijn slaapkamer weer in liepen. "Dat kan ik je niet vertellen" Hij keek me verbaasd aan. "Heeft het met Donny te maken?" Ik knikte klein en ging in bed liggen. "Probeer maar te slapen" Ik knikte.

POV Alex

Ik deed haar lichten uit en sloot de deur achter me. Ik ging nog even op de bank zitten en tv kijken, ook al was het midden in de nacht. Als Angel dan dadelijk nog een paniekaanval krijgt kan ik er tenminste meteen bij zijn. Ik wilde weten wat die Donny kon doen waardoor het zo erg was geworden.

Na drie uur nog op de bank hebben gezeten en twee keer bij Angel gekeken hoe het ging ben ik toch gaan slapen. Al vroeg in de morgen werd ik wakker, toen ik weer bij Angel wilde checken was ze al weg. Ik besloot om me geen zorgen te maken en maakte gewoon rustig mijn ontbijt.

Ik ging gewoon naar mijn lessen, toen Angel na het derde uur nog niet was gezien werd ik toch langzaam bezorgd om haar.

POV Angel

"Angel, hoe gaat het nu?" Vroeg de zuster. "Gaat wel goed, heb gewoon nog goed kunnen slapen" Ze knikte. "Heb je wel eens gepraat met iemand over je paniekaanvallen?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee" "Misschien is het slim om dat te doen, met mij, je vrienden of een professional, het kan wellicht helpen" Ik knikte.

Na ik dat achter de rug had ging mijn telefoon af. Donny. Ik nam toch op. "Wat moet je van me?" Vroeg ik. Hij zei even niks. "Ik sta op de parkeerplaats, kan je alsjeblieft even komen praten?" Ik rolde met mijn ogen. "Waarom? We hebben een contactverbod" "Geloof me, als dit niet belangrijk was riskeerde ik dit niet" Ik keek om me heen. Mijn lessen gingen zo beginnen. "Oké, heel even dan"

Ik hing op en liep naar buiten. Daar stond zijn auto. Ik ging op de bijrijdersstoel zitten. "Wat moet je van me?" Vroeg ik. "We hebben een groot probleem" Zei hij. "Hoezo wij?" Vroeg ik langzaam. "Die vakantie, twee jaar geleden, je weet wel, waardoor jij telkens paniekaanvallen hebt?" Ik knikte. "Hoe weet je dat ik die heb?" Vroeg ik. "Ang, je hebt die vorig jaar nog een hoop gehad, volgens mij zijn ze nog niet afgelopen" Ik schudde mijn hoofd. "Nee klopt" Mompelde ik.

"Ik heb daar nog een maat van mij zitten, hij zei dat de politie opnieuw naar de zaak heeft gekeken en dat ze nieuw materiaal hebben gevonden. Ik weet niet wat maar het was op plaats delict gevonden. Wij zijn de enige die daar zijn geweest, zover ik weet" Ik keek hem met grote ogen aan.

"Wat bedoel je met nieuw bewijs?" Hij keek recht voor zich uit. "Ze hebben bloed van een tweede persoon gevonden, dat hadden ze al maar ze kwamen er net pas achter dat het niet van Gino was." Ik slikte. "Mijn arm had toen wel een klein wondje, daar kwam ik toen achter toen we bij dat strandje alles hadden schoongespoeld. Maar dat kan het toch niet zijn?" Hij haalde zijn schouders op. "Kan ook van mij zijn, ik had mijn vuist open gehaald toen ik met Gino had gevochten"

Ik schudde mijn hoofd. "Dit is niet mijn schuld, ik heb niks fout gedaan" Zei ik. Hij keek me lang aan zonder iets te zeggen. "Je weet dat je in hun ogen al fout bent omdat je daar was en je mond hebt dicht gehouden" "En door wie was ik daar? En van wie moest ik mijn mond houden als iemand iets vroeg?" Riep ik. Hij zuchtte.

"Je moet je nog steeds aan de afspraak houden. Je houdt je mond dicht. Je houdt je gewoon bij ons verhaal' Ik keek hem lang aan. "We waren even wandelen met zijn tweeën?" Hij knikte. "Niks meer en niks minder. Dan is het goed" Ik zuchtte. "Wat als iemand ons zag op het strand met Gino, dan zijn we zo hard de lul" Zei ik. Hij was even stil. "Zeg gewoon dat je je die man niet meer kan herinneren"

"Donny, die is fucked up! Ik kan niet liegen tegen de politie! Als ze bewijs hebben dat ik lieg dan ben ik net zo hard de lul en ben ik net zoals jij veroordeeld tot een lange gevangenis straf" "Als je je mond open doet dan ben je ook de lul en krijg je net zo goed gevangenis straf" Zei hij.

"Zweer dat je je mond houdt!" siste hij. Ik knikte. "Oké, prima, maar laat me hier buiten. En als een politie met bewijzen naar me komt vertel ik precies wat er is gebeurd. Als ze bewijs hebben dat we met Gino mee waren, ga ik de waarheid vertellen, ook al moet ik je erbij lullen" Zei ik.

"Prima, ze komen toch niet met bewijzen." Zei hij. Ik stapte uit. "Dat hoop ik voor je" Hij zuchtte. ik smeet de deur dicht en kwam net halverwege de pauze binnen. "Waar was je?" Vroeg Alex. "Ik was even met de zuster" Ik ging naast Carlos zitten en glimlachte klein.

Hopelijk kwam niemand erachter wat ik zojuist had gedaan....