Napabuntong hininga ako at dahan-dahang tumayo, lumabas ako ng room at dumeretso ng kitchen. Naabutan ko ang apat na katulong na nagluluto. They immediately bowed at me when they saw me and I just smiled at them, gutom na talaga ako buti nalang at agad nila akong pinaghandaan ng pagkain.
Tatlong platong pagkain ang naubos ko at pakiramdam ko kulang pa. I have to restrain and control myself, baka tataba ako bigla and I don't want that to happen. Buong araw siyang nawala at wala akong pakialam, buti nga! Ngunit umuwi din siya noong malapit na mawala ang araw. Di niya ako pinapansin at wala akong pakialam!
Agad akong pumasok ng banyo, pumait nalang bigla ang lalamunan ko. My nose hurt and I suddenly cried. Bakit ang sama ng loob ko? Bakit ako naiiyak? Bakit kahit anong pigil ko hindi parin sila tumitigil? Nilabas ko lahat ng sama ng loob ko at nang medyo okay na ay lumabas na ako. Para lang akong hangin na tila hindi niya nakikita, kung ganon bakit pa siya nandito sa kwartong ito? Napakaraming room sa bahay na ito at dapat doon siya sa kabila!
Ilang beses kong pinigilan ang sarili ko na huwag maiyak, anong nalang iisipin ng demonyong ito kung makita niya akong umiiyak? I don't want to be emotional pero para namang baliktad ang pakiramdam ko ngayon. Hindi ko alam kung saan ako hihiga, dahil nasa kama na siya at nakatalikod sakin. Pumasok ulit ako sa banyo at napahikbi. Damn it Coke what's happening to you! Mas mabuti nga 'yang ginagawa niya para magsawa siya at bigla ka nalang ibalik sa Dad mo! Sulsol ng isip ko habang sumisinghot.
Pero kahit anong kumbensi ko sa sarili ko hindi ko parin mapigilan ang sama ng loob ko. Ni hindi ko alam kung bakit, ang bigat-bigat ng dibdib ko. Damn him! Ang sama niya! Hangga't nakikita ko siya hindi tumitigil ang puso ko sa galit at inis na nararamdaman ko ngayon, halos sasabog ako sa sobrang inis kaya ako na ang mag aadjust! Naghilamos ako at lumabas ng cr, lilipat nalang ako sa kabila.
"Come back here and lie down!" natigilan ako ng dumagundong ang boses niya sa buong silid. Nanghina nalang bigla ang mga tuhod ko. Galit siya, samantalang hindi man lang niya naisip ang katarantaduhang nagawa niya sakin. Mas Galit ako sa lahat ng kagaguhan niya! Kaya ako lang ang may karapatang magalit! Masunog sana siya sa empiyerno!
"Try to open that fucking door, makikita mo!" hindi ako kumibo at basta nalang naglakad ng tagilid papuntang kama. I quickly lay down on the bed and turned a blind eye, kasabay nito ang mga luha ko. Why I'm acting like this? Noong nakaraan umiiyak lang ako dahil sa sobrang pighati na naranasan ko mula sa kaniya.
Ngunit ngayon iniisip ko pa lang ang nangyari kanina at kung paano niya ako daan-daanan lang ng ilang oras, tila mas matindi pa ang naramdaman kong inis at sama ng loob! Hindi ko napigilang mapasinghot, hindi na ako nag abalang pahiran ang mga luha ko. Maya-maya lang ay naramdaman ko ang braso niya na yumakap sa tiyan ko.
Hinila niya ako papalapit sa kaniya ngunit tinabig ko ang malaking braso niya. Pilit niya akong ipinapaharap ngunit tinulak ko siya ng malakas pero hindi man lang siya natinag. "Really? Ikaw pa itong galit? Really Coke?" hindi makapaniwalang tanong niya sakin at nakatitig na siya ngayon ng malalim sa mga mata ko.
"Ayoko s-sayo!" I said no brakes and I didn't care what his reaction would be, basta naiinis ako sa kaniya! Matagal niya akong tinitigan at halos tumagos na ito sa katawan ko. His serious stare at me pushed me to just cry and cry. Para akong mababaliw sa sobrang inis ko sa kaniya.
Siguro nga nababaliw na ako, bigla ko nalang kasi siya niyakap. Hindi ko na kaya, alam kong nasaktan siya sa sinabi ko kanina nang magkasagutan kami pero totoo naman ang sinabi ko eh. Pero ewan ko at ayokong hindi niya ako pinapansin!
"S-Sorry na, n-naiinis ako sayo" I said while sniffing. Bigla ko nalang naramdaman ang pagkabig niya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Damn! You're making me crazy baby, hush, I'm not mad anymore. Shh, stop crying" napaiyak pa ulit ako kasi hindi ko na alam kung bakit ako nagkakaganito. At natatangahan ako sa sarili ko. I'm acting like stupid! Is that crazy Coke? you are crying over the demon who kidnapped you?
He covered my face with his palms and wiped away my remaining tears. He kiss my lips repeatedly kahit sumisinghot singhot ako.
"I'm sorry too, but my decision is final my Coke. I will take you there and someday you will also know why I'm doing this." hinalikan niya ako sa noo na siyang nagpakabog ng dibdib ko. God! I think I miss this devil ! Hindi na ako tumanggi ng siniil niya ako ng halik. Nakayakap siya sakin habang napasabunot ako sa kaniya. I can't help but to moan softly. He's a very good kisser at aaminin ko nababaliw ako sa mga halik at haplos niya sakin. And I hate to admit it!
We both catching our breath as we broke the kiss. Ipinagdikit niya ang mga noo namin at amoy na amoy ko ang mabangong hininga niya. Bumaba ang kamay niya sa tiyan ko at paulit-ulit na hinaplos ito. Nakikiliti ako pero hindi ako nagreklamo. He kiss me again passionately while he still caressing my belly.
Lumayo siya sakin at pinatitigan ako sa mata. "You're mine Coke, please just go with me. I want to be with you and our child. I promise to take care of you and protect you" kahit namang aayaw ako alam kong dadalhin niya parin ako doon sa isla na sinasabi niya. But this time maybe I'm not going to refuse, hindi ko makapa sa sarili ko ang pagtanggi pagkatapos ng lahat ng mga sinabi niya.
"I'll go with you Zachary, but please, don't ever ignore me again, you bastard!" napakunot noo siya sakin at napatitig ng hindi makapaniwala dahil sa sinabi ko. Ngunit ganoon nalang ang pagtahip ng dibdib ko ng marinig ang mahina niyang pagtawa.
He laughed very modestly and it was as if I was going to die. Paulit-ulit niyang dinadampian ng halik ang ilong ko at kinakagat 'yon kaya napapatili ako. "Is that the reason why you cried earlier? Because I'm ignoring you?" sinamaan ko siya ng tingin kaya napatawa ulit siya sakin. Kung ganito siya noong una palang marahil matagal na akong nahulog sa kaniya. Siguro nga itatali ko na siya sa baywang ko. But how? Sinaktan niya ako diba bakit hindi ko na makapa ang sakit na iyon? Ganun lang ba kadali iyon? Parang kanina lang ay sinusumpa ko siya. Gosh! Coke, you are insane!
"Fine, now I know what to do. But promise me my Coke, don't be stubborn and just follow all my command's because that is for your own good. Do you understand, hmn?" ngunit natigilan nalang siya at tila nanigas at napatitig sakin nang hinalikan ko siya sa tungki ng ilong niya at nginitian. "Yes boss! My demon boss!"
Nawala ang ngiti ko nang mabilis niya akong kinintilan ng halik. Napakaadik niya. "Damn, you look so beautiful when you're smiling my Coke. You really are, baby" hindi ako magsasawang titigan ang malademonyong kagwapuhan niya. And I hate to admit again but, kinikilig ako ng sobra.
"Make Love with me and you gonna know how much I miss you" he said using his husky voice "Is that the command you say which I must follow for my own good Mr. Zares?" he suddenly pinned my arms and give me kisses. Narinig ko rin ang mahinang pagtawa niya dahil sa sinabi ko at hindi ako nagsasawang pakinggan ang seksing tawa na 'yon na minsan ko lang naririnig.
"Yes baby! this is what I am referring to" at mabilis niya ako sinugod ng halik.
DW3 > jayewel
SEE YOU NEXT WEEK!
