Heart By Heart (The Architects Series #2)

Chapter 21

Ilang sandali pa ay nakarating na rin kami kung na saan ang site. Agad na bumungad sa akin ang mga nag-gwa-gwapuhang mga nilalang.

"You're on time, Architect Lauren Del Valle." Kinamayan niya ako. "Engineer Theo Williams, one of the head engineers," he said and smiled at me.

I smiled genuinely at him and I felt Caius gripped my hand -- I didn't show any reactions at all. Bahala siya... siya naman ang pagtatawanan ko mamaya.

"Nice to meet you, Engineer Theo. By the way, this is Mr. Caius Montez -- DVG's major stockholder," I introduced.

Nakahinga ako ng maluwag nang nakipag-kamay siya -- pero, pilit. "Mr. Montez..."

"She forgot one thing..." Inangat ko ang tingin ko kay Caius. "...I am her--"

"Alright, Mr. Williams, may I already know the details?" I stopped Caius.

Tumango na lang siya at nagpunta na kami sa mismong site.

My eyes widened as I saw the site. Paano pa kaya kung nabuo ito? This is the result for the hardwork that my parents worked hard for. It's fantastic! Ibinigay niya ang blueprint kung saan ang lahat-lahat ng designs naming magkakapatid. I felt proud.

"We made sure that it has very good foundation for the entire building," I listened thoroughly to what he is saying. "It has a total of 100,627 square meters, and typical floor area is 3,155 square meters, office ceiling of 2.65 meters, a total of 20 passenger elevators, with a raised floor of 9 centimeter, total floors is 42, with 2 service elevators and a wide subway."

"It's brilliant!" Puri ko sa mga ibinigay na detalye. All were granted and designed.

Humarap sa akin si Engineer Theo at nginitian ako. "I can't wait to see this building be the center of Canada."

Tumango ako sa sinabi niya at tinignan ang mga manggagawa na sinisikap na maging isa ang pangarap na building naming magkakapatid. Hindi ko akalain na natutupad na namin ito.

Humigpit ang hawak sa akin ni Caius kaya napatingala ako sa kanya. "You're not supposed to cry, you're supposed to smile, my queen," he said to me and wiped my tears using his thumb.

"It's tears of joy, my king," I said to him and he just kissed my forehead.

"I must say... we must get out of here and cuddle with each other in pur hotel room," he whispered.

Nahampas ko tuloy siya at nag-aalalang tinignan ang buong paligid. "Ano ba klaseng bibig 'yan, Caius?!" Bulong ko na ikinatuwa lang niya.

●♥●

"Seven minutes and thirty seconds late, Denisse," marahan niyang sinabi sa akin. Kahit na wala akong narinig na bahid ng reklamo ay alam kong nasa pinaka-loob 'yon.

"Kilala mo naman siguro kung sino 'yung kinausap ko kanina, 'di ba?" Napa-meywang ako at inis na tinitigan siya. "Pasensya na."

"So you want to spend more time with him?" Napa-irap ako sa sinabi niya.

"'Wag mong paganahin ang selos mo dito, Caius. At saka, sandali lang naman 'yon," kalmado kong sinabi sa kanya.

Wala siyang nagawa kung hindi ang bumuntong hininga. "I just want things to be clear."

"Well, at least don't make it more complicated. Can't you see? I totally got over him." Ugh. Do I need to explain myself further?

Tumango nalang siya at agad na hinawakan ang kamay ko. Naglakad muli kami at halatang patungo kami sa isang pribadong lugar.

"Saan tayo pupunta?"

Ngumisi lang siya kaya nagsimula akong kabahan. "Be patient, my queen," sabi niya kaya mas lalo kong hinawakan ng mahigpit ang kamay niya.

"Caius, umayos ka nga at sabihin mo na lang kung saan mo ako dadalhin!" Singhal ko sa kanya. "Iiwan kita dito kung may masamang nangyari sa atin!" Banta ko pa.

He sighed, defeated and stopped walking. "You are so impatient, just bear with me, okay?" Halata naman sa boses niya ang pagka-irita.

I just nodded at him and after a few more steps, ay narating na rin namin ang destinasyon namin. "Teka, ba't ang dilim?" Inangat ko ang tingin ko sa kanya. "Caius, ang dilim dito!"

My eyes blink when a numerous number of lights were being enlighten. It was beautifully designed all over the place at saka ko lang napagtanto na nasa isang liblib na lugar pala kami -- maraming puno at damo pati na rin ang malamig na simoy ng hangin.

"Happy monthsary, my queen." Tinignan ko siya muli at nagtatanong na tinignan siya.

"Eh?" Hindi makapaniwalang sambit ko. "M-may isang buwan na tayo?"

He nodded a several times and smiled at me. "You're such a busy woman," daing niya.

Hinampas ko siya. "Grabe ka naman! Sorry kung nakalimutan ko..." Hinarap ko siya sa akin at niyakap.

"You forgot..." He whispered.

"Sorry na nga, eh. Babawi  na lang ako sa 'yo aking hari, sabihin mo na ngayon kung ano ang gusto mo," sabi ko sa kanya at hinaplos ang tungki ng ilong niya.

Agad naman siyang ngumisi at mukhang napatawad na ako. "I want you tonight," double meaning na sambit niya.

Agad kong tinampal ang makasalanan niyang bibig. "Caius!"

"You heard me." He smirked and gave me a light kiss on my forehead. "By the way, for you..." May kinuha siya mula sa kanyang likuran at isang magandang arrangement ng Osiria Rose bouquet ang ibinigay sa akin.

I thanked him and I gave him a kiss in return. He lead me para makaupo sa isang magandang bench na may flowers na nakapalibot dito. Mabilis pa sa alas kwatro akong umupo doon. "Ang ganda!" Tili ko.

Umupo siya sa tabi ko at agad na inakbayan. "Look at the stars, it seems like they're celebrating with us."

Inangat ko ang tingin ko at hindi ako binigong pangitiin ng mga butuin na nasa langit na mas makinang pa sa diamond kung kumislap. "Isang buwan na pala tayo?"

"You never noticed the days and weeks passed by." Tumango ako sa sinabi niya. "Make sure to remember this important number of day every month," bilin niya kaya tumango ako.

"The twentieth day of the month..." I murmured.

He pulled me closer to him and held my right hand. "Indeed, my Queen... the twentieth."

●♥●