30. Everybody knows I love you

10 2 8
                                    




Yara pov

De zachte stem van een vrouw maakt mij vaag in de verte wakker. Ik voel mijn rug iets zachts raken, en mijn hoofd is ondersteund. "Hey." Ik kijk regelrecht in de groene ogen van een blonde vrouw. Ik krabbel achteruit, en net als ik mijn lippen aansla om een gil te geven herinner ik me het weer. Glazig staar ik de vrouw aan, "Wie bent U?" De ijzeren spijlen van het bed prikken in mijn rug. "Ik ben Elizabeth, maar je mag mij Lizzie noemen." Ze steekt haar hand uit. Zonder iets te zeggen laat ik mijn hand aan die van haar hangen.

"En hoe heet jij?" "Oh, ik heet Yara." zeg ik terwijl ik weer iets dichter bij Lizzie schuif die op mijn bed zit. "Auw!" Een stekende pijn schiet door mijn voet naar mijn hele lichaam. "Voorzichtig." Zegt ze zachtjes, terwijl ze mijn voet op een groen decoratiekussentje legt.

Ik kijk naar voren, ik knijp mijn ogen tot spleetjes als ik een stuk glas uit mijn voet zie steken. "Niet kijken Yara." Lizzie houd een hand voor mijn ogen. "Je was net ook al flauwgevallen." zegt ze als ze haar hand weer weghaalt. Het ochtendlicht schijnt al lichtjes op haar gezicht.

Lizzie bekijkt mijn voet nog is goed, met een gezicht alsof ze net een hele citroen heeft gegeten. "Wat kwam je hier in de eerste plaats doen?" Vraagt ze dan. "Ik zocht voor mensen, we wonen hierboven." Zeg ik. "Hierboven? Maar dit gebouw is van mij en..." "Chris." Maak ik haar zin af. "Heeft hij jullie daar zomaar neergezet?" "Het is ingewikkeld, we komen van de once upon a time set vandaan. Toen werden we op een nacht ontvoerd en hierheen gebracht. Toen zagen we...iemand." Ik slik.

"Ik heb geen idee hoe jij hier bent gekomen of wie je bent. Maar ik ga je helpen, ik vind je wel leuk." Glimlacht ze. Ik moet lachen, ik vergeet even alle zorgen en pijn. "Wie ging je zoeken?" Vraagt ze. "Mijn zusje en een vriendin." Zeg ik, mijn mondhoeken worden meteen weer strakgetrokken. "Dan gaan we die eerst maar eens zoeken." Zegt ze vastbesloten. "Maar..." Ik wijs naar mijn voet.

"Daar heb ik wel wat voor, wacht hier." Zegt ze, en ze verdwijnt achter de blauwe deur die inmiddels een grijze tint aan heeft genomen. Ik kijk naar de muur, er hangt een kalender aan.

Ik probeer te lezen wat erop staat, "Elf, elf...November?!" Roep ik uit. Lizzie die net de deur binnen komt gelopen deinst achteruit. "Is het vandaag elf November?" Ik staar haar met open mond aan. "Uhm ja hoezo?" "Het is vandaag mijn verjaardag." Zeg ik verbijsterd.

Lizzie barst in lachen uit, ze ziet mij geen schijntje vertrekken. "Oh." Ze stopt gelijk met lachen. "Wel een beetje een pech verjaardag." Zegt ze. "Ja dat kan je wel zeggen." Glimlach ik zwakjes. "Wacht nog heel even." Voor de tweede keer verdwijnt ze achter de deur. Ik snap niet wat ze nou toch telkens gaat doen.


Even later komt ze weer terug, "tadaa." Zegt ze terwijl ze de deur openslaat. Erachter staat een blauwe ijzeren rolstoel met slingers eromheen gehangen. "Dat werkt wel." Knik ik. "Ja hè." Zegt ze terwijl ze mij optilt. Het voelt raar om door een vreemdeling een rolstoel in te worden gedragen op mijn verjaardag. Maar het is toch ook eigenlijk best wel grappig, de vrouw is heel aardig.

"Zo." Lizzie maakt een licht kreungeluid als ze me neer heeft gezet. Ze pakt de handgrepen beet en begint te rollen. "Hoe heten degenen die je zoekt?" Vraagt ze. "Jacky en Brooklynn." Mompel ik. "wiejooowiejoo." Ze begint een alarmgeluid te maken. Ik word rood, wat doet ze nou toch. Ze begint te rennen.

"Aaah!" Ik gil en lach tegelijk. "Jacky en Brooklynn wij zoeken jullie." Zegt ze er tussendoor. Als we aan het einde van de gang zijn rent ze weer terug, het jongetje kijkt verbaasd uit zijn ogen. "Ze reageren nog niet echt hè?" vraagt ze hijgend. "Nee." Zeg ik lachend. "Volgensmij is het je geluksdag, vandaag hebben we vroege opnames." Zegt ze. "Geluksdag?" Ik kijk haar fronsend aan.

"Kom, dan gaan we er een leuke verjaardag van maken." Glimlacht ze. "Lizzie ik weet niet of..." Zonder op enig antwoord te wachten rijd ze de rolstoel de gang uit. Ze klapt de buitendeur open en zet de rolstoel op het grindpad. "Zo." Zegt ze, en ze begint de rolstoel onhandig vooruit te bewegen. "Aah!" Ik schommel heen en weer in de ijzeren stoel. De slingers hangen nog maar half over de stoel.

Het einde van het pad komt in zicht, ik ben eindelijk in het echt achter de bomen voor het huis. Een groot terrein met een gebouw strekt zich voor ons uit. Ze loopt met mij een stuk het terrein op totdat we ongeveer tien meter van het gebouw verwijderd zijn. "Ik ga even naar binnen, wacht hier." Ik ben overdonderd, het ene moment sta ik nog in het glas en het andere moment word ik opeens naar buiten gebracht voor iets.

Opeens komt er een hele groep mensen naar buiten. "Dit is de marvel cast." Zegt Lizzie blij en ze wijst naar de groep. "Hoi ik ben Tom." Hij geeft me een hand. "Scarlett." Zegt een andere vrouw. Ook Chris staat er knorrig bij. Er komt een man met een muziekbox aan gelopen. "Zet maar daar neer." Lizzie wijst naar voor mijn neus. "Zo, dus wat is je favoriete nummer?" Vraagt Lizzie "Uhm, everybody knows I love you?" Zeg ik op een vragende toon. "Okay." Lizzie klikt op een paar knopjes op haar telefoon.

"Wie wil je dat er voor je gaan dansen?" Ik moet lachen. Iedereen kijkt Lizzie gek aan. "Tom." Zeg ik meteen. Tom kijkt verbaasd  maar gaat voor me staan. "En..." Ik kijk naar Chris zijn dodelijke blik. "Chris." Giechel ik. Chris rolt met zijn ogen en slaakt een diepe zucht. "Omdat het je verjaardag is dan." "Goedzo Chris!" Roept Lizzie. Ze zet de muziek aan.

"Everybody knows I love you baby." Tom kijkt naar me. "Everybody knows I really do." Chris begint te zingen en te klappen. Hij kan het eigenlijk best goed. "Everybody knows I love you baby." Zingt Tom dan. De hele groep om me heen begint ook te klappen.

"Everybody knows I really do." Zingt iedereen. Chris draait rondjes om me heen, hij lijkt er bijna plezier in te krijgen. Tom en Chris dansen in het rond terwijl ze hun ogen op mij gericht houden. De muziek komt hard uit de boxen, "Everybody knowss." Is de laatste zin. "Woohoo! Gefeliciteerd!" Joelt iedereen.



•gefeliciteerd AjaxLady ❤️🎉

DromenOù les histoires vivent. Découvrez maintenant