Dromen

6. Kom terug

Brooklynn pov

*5 jaar geleden*

Ik ren, de koplampen van de jeep schijnen over de donkere straat. Het geluid van de motor lijkt steeds harder te worden, ik druk mijn handen op mijn oren. Tranen stromen over mijn wangen, waarom achtervolgen ze me. Ik kijk snel om, in een flits zie ik mijn vrienden in de auto zitten.

Ze komen vast wraak nemen op me, ik ben onaardig geweest. Mijn adem begint op te raken, veel langer hou ik het niet vol. Opeens bedenk ik me dat mijn vader vannavond auto's zou gaan repareren op zijn werk, vlakbij. Als ik de garage in het oog krijg begint de jeep alleen nog maar harder te rijden. Ik ben er, met al mijn gewicht leun ik op de glazen deur die met een klap open slaat.

De directeur van papa zit achter de computer, zal ik hem vertellen dat ik achtervolgd word? Hij ziet er niet uit alsof hij mij zou kunnen verdedigen, papa daar in tegen is heel sterk. "Brooklynn." de man kijkt verbaasd op zijn neus als hij me heeft opgemerkt.

Ik heb geen adem om veel te zeggen, "Waar is papa." hijg ik. De wat dikkige man wijst naar de reparatie ruimte, ik ren er heen. "Papa!" Ik zie hem al staan in zijn blauwe overal, ik val hem in de armen. "Brooklynn lieverd wat doe jij nou hier." Papa geeft me een stevige knuffel. "Ik...werd achtervolgd." leg ik snikkend uit. Hij volgt me naar buiten, we zien de auto meteen staan. "Hallo?" Papa kijkt in de lege auto, hij kijkt me verontwaardigd aan.

Opeens word hij meegesleurd in de auto, de motor start. "Nee!" Ik ren achter de auto aan, "Papa!" schreeuw ik terwijl de tranen mijn zicht beperken. "Kom terug!"

Schreeuwend word ik wakker, "Kom terug!" Yara komt mijn kamer in gerend, ze houd me vast. "Papa." fluister ik overstuur, Yara streelt over mijn rug. "Brook hij komt niet meer terug." zegt ze terwijl ze door mijn haar gaat. "Jawel, hij moet terugkomen, hij moet me redden." Zeg ik overtuigd. "Het is moeilijk, ik weet het. Maar het is tijd om hem los te laten oké?" Zegt Yara kalm. "Maar ik wil niet dat hij weg is, waarom wou hij weg?" Ik snap er niks van. "Dat weet ik ook niet, maar misschien is hij gelukkiger nu." probeert Yara mij gerust te stellen.

Ik laat haar los, met grote ogen kijk ik haar aan, "jij gaat toch niet weg hè?" de tranen springen in mijn ogen bij de gedachte. "Natuurlijk niet, ik ga je nooit in de steek laten." Opgelucht neem ik het glaasje water dat ze uitrijkt aan.

Jacky pov

*heden*

De luispreker van de telefoon staat aan, er word opgenomen. Tot mijn grote verbazing is het niet de politie aan de andere kant van de lijn, al klinkt de stem wel erg serieus. "Hallo met Adam." "Hey Adam, er zijn meiden op de set..." begint Rosa.

"Ohja dat is ook zo, ik zet ze zo weer op de trein." de irritatie in zijn stem is niet te missen. "Nee Adam, ik wou eigenlijk zeggen dat we hier per ongeluk een geweldige scène hebben met ze." Er zit een kleine twinkel in haar ogen. Ik moet bijna lachen, het zal toch niet zo zijn dat een botsing met een stel tieners een goede scene oplevert? Ook Yara en Brooklynn kijken verontwaardigd voor zich uit, hoewel Brooklynn erg lijkt te genieten van de woorden.

"Wat zeg je?" het is bijna alsof Adam de woorden niet verstaat. "Kom nou maar, dit moet je zien." Zegt Rosa vastbesloten, en ze hangt op. "Dus het is een goede scene geworden?" ongelovig kijk ik haar aan. "Kom maar eens kijken." knikt ze. Met zijn drieën gaan we achter het grote apparaat staan, de vele knopjes duizelen voor mijn ogen. Ook de acteur is wel nieuwsgierig naar hoe geweldig het dan moet zijn, en hij komt erbij staan.

De cameraman drukt op "play". Je ziet de monsterachtige acteur rennen, "Het verleden staat mij niet meer in de weg!" roept hij alsof hij iets overwonnen heeft. Het volgende moment staan wij doodstil als een soort muur in de weg, en knalt hij tegen Brooklynn aan.

"Zien jullie het niet?" zegt de cameraman enthousiast als hij hem heeft uitgezet. "Als het verleden hem niet meer in de weg staat..." "Staat de toekomst daar." eindigt Yara zijn zin. "Precies!" zegt Rosa enthousiast, "Stel jullie komen uit de toekomst." zegt ze trots. Ik snap nog niet helemaal hoe ze dit voor zich ziet, maar het zou toch vet zijn om op tv te komen.

Even later staat de man genaamd Adam ook naar de scène te kijken, zuchtend geeft hij toe dat het een goede scène is. "Hebben jullie wel eens eerder geacteerd?" vragend kijkt hij ons aan. Ik schud mijn hoofd, Yara en Brooklynn doen hetzelfde. "Ik had gehoopt dat een half jaar geleden de laatste waren." hij kijkt de acteur aan. "Rosa kan jij Colin en Jen van de set halen om te helpen? We gaan een auditie doen."