Dromen

1. Kamperen

Brooklynn pov

Het is midden in de nacht, de zijkanten van de tent zijn klef. Ik kruip tegen Yara aan, ik ben bang. Ik bedenk scenario's over wie er allemaal zouden kunnen komen. Straks is er nog iemand die een boom om hakt, of onze spullen steelt. Wie weet wat er allemaal gebeurd in zo'n bos s'nachts. Ik ga overeind zitten, en trek de laatste hoodie die ik mee had aan.

Yara en Jacky slapen overal doorheen, of het nou koud is of warm. Ik ben jaloers, ik wil ook mijn ogen sluiten en belanden in een droom. Zou er nog iemand wakker zijn? Ik hoor niemand in de andere tenten, alleen Alice haar gesnurk. Ik besluit maar weer te gaan liggen en proberen te slapen. Als ik bijna wegdroom zie ik een licht door het tentdoek schijnen. Ik krijg het benauwd, zou het een van ons zijn? Het licht word groter en groter, ik hoor voetstappen. Dat klinkt niet als een van ons, meer als volwassenen. Ik hou mijn adem in, ik kan me niet meer verstoppen.

Zo'n tent ziet niemand over het hoofd. Ik kijk naast me, Yara en Jacky liggen opgerold in hun slaapzak. "Yaar, Jacky." fluister ik trillend. Ik schud aan ze, er is geen beweging in te krijgen. Ik zie schimmen naast me staan, het ziet eruit als twee mannen en een jongen. De ene man is kleiner dan de ander, van de jongen zie ik alleen dat hij een grote neus heeft. Wat zouden ze hier komen doen? Zou het een soort bende zijn?

Misschien is het wel familie van elkaar, ze zien er niet gevaarlijk uit. Maar misschien lijkt dat maar zo, en zijn ze stiekem criminelen. Het gefluister maakt me bang. Inplaats van dat ze een moord plan maken hoor ik ze zeggen: "Zouden het fans zijn?" Wat een rare mensen, ze denken dat ze fans hebben die in een bos gaan kamperen? "Misschien wouden ze ons zien." hoor ik dan.

Nou denk ik bij mezelf, ik had jullie liever niet gezien. Ik snap er steeds minder van. Deze mensen zijn dan wel gek, maar het lijkt niet alsof ze van plan zijn ons iets aan te doen. "Hallo?" hoor ik dan een van de mannen zeggen. Jacky opent haar ogen, "Jacky er staan vreemde mensen buiten die denken dat wij hun fans zijn." fluister ik. Jacky kijkt mij slaperig en onbegrijpend aan, "Hallo?" zegt de man weer. Jacky gaat recht overeind zitten, "Wat is dit nou weer." zegt ze geïrriteerd, en ze ritst de tent open.

Ik kijk ook naar buiten, een zaklamp schijnt in mijn gezicht. "Wat komen jullie hier doen?" vraagt Jacky. "Dat kunnen wij ook aan jullie vragen." de lange man die blond haar blijkt te hebben slaat zijn armen over elkaar. Jacky en ik kijken elkaar even aan, "Wij zijn hier gewoon aan het kamperen, laat ons met rust dank U wel." Jacky wil de tent weer in kruipen.

"Kamperen?" klinkt de andere man zijn stem ongelovig. "Ja." bevestig ik. "Dus jullie kwamen niet om ons te zien?" vraagt de jongen. "Ik ken jullie helemaal niet, waarom zou ik jullie willen zien?" vragend kijk ik het stel aan. "Wij zijn acteurs." zegt de blonde man.

Jacky moet lachen, "Jullie zien er helemaal niet uit als acteurs anders." "Josh Dallas, ooit van gehoord?" Ik schud mijn hoofd. "Jammer Josh, je bent toch minder populair dan je dacht." De andere man geeft hem een stootje.

"Jullie zijn op de set van Once upon a time." zegt de jongen dan. Ik heb dat wel is voorbij zien komen op Netflix, er was een klein jongetje en een blonde vrouw op de trailer te zien. "Waar is die blonde vrouw dan?" vraag ik. "Kijk Jen kent ze wel." "Hou je mond Colin." de kleinere man blijkt dus Colin te heten.

"Jullie kennen het wel, jullie zijn fans hè?" achterdochtig kijkt Josh ons aan. Jacky zucht "Nee sorry, en we zijn in een bos niet op de set van een gekke serie." Josh pakt zijn telefoon uit zijn zak, "Wat doe je?" vraagt de jongen. "Ik ga de politie bellen." Ik schrik. "Wat is hier aan de hand?" Yara steekt haar hoofd uit de tent.

*3 dagen eerder*

Yara pov

Ik zit op mijn kamer, ik schrijf aan mijn boek. Het gaat over twee mensen die verliefd worden in het Ajax stadion. Ik zucht, ik heb geen inspiratie meer. Ik heb geen idee wat ik deze zomer ga doen, we gaan niet op reis dit jaar. Mijn ouders willen hun geld sparen voor hun tweede huis in Spanje. Ik hoef helemaal geen tweede huis in Spanje, ik wil een leuke zomer. Dat zit er niet in, ik ga wel veel tijd hebben om te schrijven. Misschien kan ik mijn droom wel waarmaken deze zomer, een echt boek uitgeven.

Jacky en Brooklynn lezen mijn boeken en zijn vaak erg enthousiast, ik ben benieuwd of meer mensen het zouden willen lezen. Ik kijk naar het scherm, de laatste zin is: "Ze draaide zich om en zag de jongen staan." Wat moet ik daar achter zetten, ik denk na terwijl ik in mijn gedachte verdwijn. Mijn telefoon licht op, Brooklynn belt. "Hey Yaar, ik heb echt iets cools gevonden!" klinkt haar stem enthousiast aan de andere kant van de lijn. "Zeg het is." Nu ben ik benieuwd. "Kom maar gewoon naar beneden." zegt ze, en ze hangt op. "Je had ook naar boven kunnen komen." mompel ik.

Als ik beneden kom zit ze achter haar laptop, "Kijk!" ze wijst naar haar scherm. "Reiskaart voor jongeren afgeprijsd." lees ik hardop voor. "Was dat nou zo cool?" lach ik. "Snap je niet wat dit betekend, we kunnen naar de andere kant van de wereld reizen!" haar enthousiaste oogjes lichten op. Ze is wel vaker enthousiast over iets wat niet reëel is, maar deze keer zou het misschien nog wel kunnen ook. "Ik denk niet dat mam dat leuk gaat vinden Brook." zeg ik, om haar niet teveel hoop te geven, ik ga eerst zelf kijken hoe het zit. "Die hoeft het ook niet te weten." een ondeugend lachje verschijnt op haar gezicht.