Endless dream (فصل ۲)

پارت ۴۷

_____زندگی جدید_____

قرار اون شب خیلی زود سررسید، ییبو تمام وقت با استرسی فراوان خودشو توی اتاقش حبس کرده بود و فقط وقتی که مادر به سراغش رفت و بهش گفت باید برای رفتن آماده بشه ، به خودش اومد!

سرشو به آرامی تکون داد و لبخند کمرنگی تحویل صورت نگران مادر داد!
با پلکایی که به آرامی بسته میشد، نفسشو بیرون داد، سرشو تکون داد و رو به مادرش گفت:
من ... خوبم!
تا وقتی تو کنارمی ،هیچ مشکلی ندارم، باور کن!

و مادر با نگاهی غمگین سرشو تکون داد و از اتاقش بیرون رفت تا برای قرار شام عجیبی که در انتظارشون بود،آماده بشه!

یکساعت بعد هردو به رستورانی که پدر بهشون گفته بود، رسیدند!

پیشخدمت رستوران اونا رو به یه اتاق خصوصی راهنمایی کرد!

پدر زودتر از اونها رسیده و توی اتاق منتظر بود، با دیدن پسر جوانی که به همراه همسرش وارد اتاق شد ، لبخند کمرنگی زد و از جاش بلند شد !

ییبو کنار مادر ایستاد و تعظیم کوتاهی به مرد ناآشنایی کرد که روزی عزیزترین فرد زندگیش بود!

پدر هم با لبخند جوابشو داد و بعد از تعارفات معمول هر سه دور میز کوچیک وسط اتاق نشستند!

پیشخدمت منتظر بود تا سفارش بگیره، پدر نگاهی به ییبو کرد و بهش گفت:
خودت سفارش بده !

و ییبو اونقدر آشفته بود که حتی درست متوجه حرفش نشد ،فقط کف دستای خیس عرقشو روی شلوارش کشید، منوی غذا رو توی دستاش گرفت و صورتشو پشتش پنهان کرد!

مادر که کاملا متوجه جوّ نامناسب موجود شده بود، سرشو جلوتر برد و به آرامی بهش گفت:
بزار من انتخاب کنم عزیزم !

ییبو نگاه ماتشو به طرف لبای مادر چرخوند و بدون هیچ حرفی نگاهش کرد!

مادر دستشو بالا برد، بازوی پسرشو لمس کرد و دوباره حرفشو تکرار کرد:
بزار ... من انتخاب کنم !

و ییبو منوی توی دستشو بهش داد و نفس کوتاهی گرفت!

کمی بعد پیشخدمت با لیست سفارشات مادر از اتاق خصوصی خارج شد و اون جمع عجیب و غریب رو تنها گذاشت!

پدر لبخند زد و با آرامش نگاهشو به صورت ییبو دوخت و بهش گفت:
خوشحالم که میتونم از نزدیک ببینمت!

ییبو نفسی گرفت، به خودش تشر زد که باید قویتر از این حرفا باشه و بعد از سکوتی کوتاه سرشو بالا برداشت و نگاهش کرد و گفت:
منم خوشحالم که میتونم رو در رو ببینمتون ..‌
حرفای مهمی دارم که لازم بود در حضور هر دونفرتون بگم!