The Long Lost Princess

Chapter 8

|𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐄𝐈𝐆𝐇𝐓|

💚💚💚

[𝐀𝐑𝐈𝐀𝐍𝐀'𝐒 𝐏.𝐎.𝐕]

"Ariana..." Rinig kung boses babae, sobrang ganda ng boses niya. Pero hindi ko makita kong sino siya.

"Sino ka?" Ang tanong ko dito kahit di ko naman ito nakikita.

"Malapit na Ariana you need to ready." Boses ulit ng babae.

"What? Lagi naman akong ready." Ang sabi ko at saka bumuntong hininga. I miss mommy so much, kahit naman hindi ko yun magulang siya parin nag palaki at nag alaga sakin.

"Arina..." Rinig kong boses ni Jessica.

"Bakit?" Malamig kong sabi dito.

"Nothing I just want to ask, kung okay ka lang ba? Sino yung kausap mo jan?" Ang sabi nito kaya naman napakunot ako ng noo.

"Tsk wala akong kausap." Lumabas ako ng kwarto at saka hinarap siya.

"Oh really hehe sige alis na ako." Gustong kong matawa sa hitsura ni Jessica buti nalang napigilan ko pa.

Pumasok ulit ako sa kwarto ko at saka naligo. Pagkatapos ay nag bihis at dere-deretsong lumabas sa dorm, mag lalakad lakad muna ako. Total hindi ko pa naman nalilibot ang buong Academy.

Napunta ako sa isang di pamilyar na lugar. Ang mga puno ay patay na at ang mga bulaklak ay tuyo na. Anong nangyari dito? Garden ata ito dati?

I don't know why, pero kusang tumulo ang luha ko, nasasaktan ako dahil sa nangyari dito, feeling ko napunta ako dito dati pa. Ipinikit ko ang mata ko saka tumingala sa langit. I hope soon I found my real family.

Nagulat ako pag bukas ko ng mata ko ay lumiliwanag ang paligid. Ang dating tuyong bulaklak nag karoon ng buhay. Ibat ibang klaseng bulaklak. Ang mga puno ay naging makulay ulit.

"Princess Crystaliah salamat at bumalik ka nang muli." Rinig kong sabi ng isang maliit na boses? Ano raw Princess Crystaliah? Diba, sya yung nawawalang prinsesa?

"Ano kaba Purple wag mo siyang tatawaging Princess Crystaliah, Ariana ang pangalan niya." Ang sabi ng isang maliit na boses lalaki.

"Ow I'm sorry Ariana... how are you?" Ang sabi ng Purple.

Andito sila sa harapan ko lumilipad lipad. Ang liliit nila, at may maliliit ding pakpak.

"I'm Purple." Ang sabi ng babaeng maliit like thumbelina, ganun siya kaliit.

"Hi?" I respond at saka inilahad ang kamay ko, dumapo naman sila doon at naupo.

"And I'm Gren." Ang sabi ng lalaki.

"And I'm Ariana Demon Enriquez." Pakilala ko sa kanila.

"I know that Ariana, and thank you sa pag tulong saming mga fairies dito, actually 15 years na kaming nanghihina dahil sa wala kaming makuhaan ng pagkain at walang matirhan, natuyo lahat ng tirahan namin at ang pwedeng kainin namin ay nasira." Ang kyut ng boses ng mga fairies na to.

"Ngayon gusto ka naming bigyan ng isang bagay bilang pasasalamat." Lumipad sila papalapit sa isang maliit na sulok. Mula doon lumabas ulit sila dala ang isang bracelet.

"Accept this." Inilahad nila sakin ang bracelet kaya kinuha ko iyon at saka tiningnan.

"Ang ganda..." Yun na lamang ang tanging nasambit ko.

"Ang bracelet na iyan ay nag mula kay Queen Fairah ang reyna ng mga fairies." Ang sabi ni Purple si Gren naman ay tumango tango na lamang.

Tumango na lamang ako sa kanila.