SAHNE [G×G] [B×B]

//Aylin

Odasına giren, kapalı kapının boğuklaştırdığı Türk sanat müziği namelerini duyunca anladı akşam yemeğinin hazır olduğunu. Her akşam değil ama bazı akşamlar annesi akşam yemeğinde Türk sanat müziği açardı. "Kesin annem beni görür görmez anladı moralimin bozuk olduğunu" diye düşündü. Matematik ödevinin başından kalkıp odasından çıktı. Merdivenlerin başında durdu, annesine baktı. Kadının uzun ince bedeni holde salınıyor, beyaz teni ay ışığı gibi parlıyordu, sanatçıya eşlik ederken kaşlarını çatıyor en doğru ses tonuyla söylemeye çalışıyordu şarkıyı.

"Enginde yavaş yavaş..." şarkıyı söylerken kızını görünce sevindi, "Aylin! Gel tatlım yemek hazır!" dedi.

Aylin iç çeke çeke gitti oturdu masaya. Annesi de yanına oturdu. Aylin, annesinin onu izlediğini hissetti "Ne oldu annecim?" diye sordu.

"Bana anlatmak istediğin bir şey var mı bir tanem?" diye sordu kadın.

Aylin, annesinin gözlerindeki endişeyi ve sevgiyi gördü. Ne kadar utansa çekinse de annesinden başka kimsesi olmadığını biliyordu. Bir tek ona güveniyor bir tek onu gerçekten seviyordu. Tereddüt etmeden her şeyi anlattı.

Kadın gözleri dolu dolu dinledi kızını "Ah yavrucuğum ne kadar stres yaptın kendine kim bilir. Müdür yardımcısı aradı beni, konuştuk. Esma'yı disipline vereceklermiş." dedi.

Aylin korkuyla haykırdı "Ne! Hayır!" Aylin ortalığın daha fazla karışmasını istemiyordu.

Annesi şaşırmıştı kızının herkesle iyi anlaştığını ve daha önce hiçbir arkadaşı ile arasının bozulmadığını biliyordu büyük ihtimal tüm bu kızgınlık ve nefret dolu duygular masum sevgi dolu yavrusu için çok fazla ve yeniydi. "Aylinciğim böyle bir davranış cezasız kalamaz. Sen ne kadar şikayetçi değilim desen de bu yalnızca seni değil tüm okulu ilgilendiriyor. Okulun düzenini bozan ahlaksız bir davranış bu yapılan."

"Hikâyeyi ben yazdım asıl ahlaksız olan benim" dedi Aylin gözyaşları elinin tersiyle silerken.

"Sakın öyle düşünme! Kim ne derse desin bir daha sakın yazdıklarından utanayım deme! O kadar güçlü bir sanat yapıyorsun ki! Sen kendinin farkında değilsin. Eğer senin yazdığını bilmesem bu hikayenin büyük bir aşk romanın içinden alıntılandığını sanırdım. Kalemin çok güçlü! Seninle gurur duyuyorum bir tanem. Gel buraya." Aylin, annesinin söylediklerini duyduğunda bu sefer mutlulukta ağlamaya başladı. Başını annesinin göğsüne dayadı. Kadın, saçlarını okşayarak sakinleştirmeye çalıştı kızını.