Mos me dashuro!✔

Nuk ka asgje.

"Ky djaloshi?"-pyeti Arkelan serisht te emen,i habitur nga personi perballe.Mori fryme thelle dhe i kerkoi leje te emes te fliste me djaloshin. Krista beri ti shkonte nga pas,por Arkelan se lejoi.

"Bije,c'ndodhi? S'po arrij te kuptoj asgje"-pyeti e ema Arkelanit Kristen,por nuk e zgjati me teksa nisi ta shihte me dyshim,te veshur me rrobat e Arkes.

"Se di,teta. Presim Arken"-tha Krista,por meraku i shtohej edhe me teper .

Arke,nderkohe,ishte jashte me djaloshin bujar qe ndihmoi nenen e tij.Ishte Luka.Si per dreq,koecidenca nuk ishte ne anen e tyre,pasi rezultoi nje rastesi e keqe.

"Si guxon ti afrohesh nenes sime?"-dhe e kap prej krahu.Luka e leshon.

"Keto skena ne mes te rruges nuk ti kam borxh. E dyta,e ku ta dija une qe eshte nena jote?"

"Leri keto filma me mua. Mos guxo dhe njehere tjeter te besh xhentilin me nenen time.Ajo s'ka nevoje per ndihmen e askujt e aq me teper tenden"

"Po kur ti e le vetem ne rruge te gjoren,si i behet?"-dhe Luka nisi te ngacmohej me durimin e Arkelanit.

"Te falet se ishe i zene. Tipike skene filmi.Djaloshi qe le nenen e tij ne rruge per te dashuren,qe eshte ne shtepine e tij. E kush ishte aktori nga ne te dy?"

"Pusho! Mos guxo me! Po te paralajmeroj per here te fundit,zhduku!"

"Ose cfare?"-iu kthye Luka,nderkohe qe syte e te dyve u perplasen me nje inat te papershkrueshem.

"Ti do jesh gjithmone heroi apo jo? Vajza e veshur me bluzen tende do te te buzeqeshe perhere ty,keshtu?" E ne ate moment Arkes po i sosej durimi.Beri te ikte duke e lene ne mes te rruges vetem,por Luka nuk ndaloi.

"Arkelan"-i foli serisht.Ky i fundit ndaloi,por se ktheu koken pas,"Te pres tek rruga 'Blues' te hyrja e pare" Kolliti pak dhe u largua. Arkelan u kthye ne shtepi gjithashtu.

"Bir,erdhe?"-i foli e ema,nderkohe qe Arkelan po hiqte kepucet tek dera.

"Arke,mire je?"-e pyeti Krista.Arke e afroi dhe e puthi ne koke.

"Mire jam"-dhe I buzeqeshi.

"Bir,kush ishte ai djali dhe pse ike furishem?"-perqafoi dhe te emen duke i thene se s'kishte asgje per t'u shqetesuar.

"Arke,shiko do ishte me mire te ikja .."-foli Kristabel.

"Pa merak bije! Qendro dhe pak nese do." I dha doren te emes,nderkohe qe Arkelan doli serisht bashke me te per ta percjelle.

"Merr buke kur te vish,zemer!"-iu drejtua e ema,"Naten e mir bije!"-i buzeqeshi.

"Do me thuash c'ndodhi me Luken?"-e pyeti Kristabel Arkelanin,nderkohe qe ecnin ne rruge drejt lagjes se Kristes.Ishte vone dhe ora ishte rreth 11.

"Asgje,zemer."-tha shkurt,por Krista kembenguli.

"Arke he pra! Ai e dinte qe ishte nena jote apo jo? I poshter!"-tha ajo.

"Shpirt mos u shqeteso! Ai s'do guxoje ti beje keq as nenes sime,as ty e askujt. As nuk do guxoje te na dale me perpara"-e perqafoi Kristen,por kjo e fundit ishte ende e shqetesuar.

"Te na beje keq? C'do te thuash? Te kercenoi per dicka? C'kerkon ende nga ne ai?"

"Kristabel! Shpirti im. Nuk ka asgje.As qe e dinte qe ishte nena ime.Tani s'do e shohim me"-Krista pa perreth e merakosur.

"Neve nuk na ndan me askush!"-iu drejtua Arke duke prekur me te dyja duart fytyren e saj te bute. I dhuroi nje perqafim te ngrohte dhe e la ne shtepine e saj.

Nderkohe qe Kristabel hyri ne shtepine e saj,Arkelan po kthehej. Eci ne nje drejtim tjeter jo ne lagjen e tij.Hyri ne rrugicen 'Blues',ku gjendej nje magazine.Hapi deren dhe aty perball me Luken.

Ajo mbremje perbente nje ballafaqim te shumepritur.Dy djemte perplasen shikimet dhe sfida nisi. Arkelan dhe Luka nisen te perlesheshin.Dukej sikur zenka e tyre nuk do mbaronte kurre. Po nese do te kishte fund,per cilin prej tyre do ishte me i keq?