Unicode
ဇာတ်လမ်းကအစတောင်မပျိုးရသေးခင်မှာပဲ ဇာတ်သိမ်းသွားပြီလား
ပထမဆုံးအကြိမ်နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းရင်ခုန်မိသွားတော့လဲ ပိုင်ရှင်ရှိသူကိုမှတဲ့
အစပျိုးနေတဲ့အချစ်တွေကို မလွန်ခင်မှာပဲပြည်ဖုံးကားချလိုက်သင့်တာမှန်ပေမယ့် ပုလဲငယ်ကနှလုံးသားထဲမှာ အမြစ်တွယ်စပြုနေခဲ့ပြီ
ပိုင်ဆိုင်မိချင်တာ ကိုယ့်အမှားလား
လောဘကြီးချင်စရာကောင်းလောက်အောင်ကို ကင်ဆောနူဆိုတဲ့ပုလဲငယ်က စွဲငင်ညို့ယူနိုင်လွန်းတာကြောင့်
ဒါပေမယ့်လဲ သူများရည်းစား ကြာကူလီနှိုက်ရတဲ့အလုပ်ကိုတော့ ဘဝမှာဖီဖီခါအောင်ယွံမုန်းတာအမှန်
တစ်ဆစ်ဆစ်နာကျင်နေသောနှလုံးသားကိုလျစ်လျူကာ ရှုပ်ထွေးလေးလံသောခြေလှမ်းများဖြင့် စာသင်ခန်းရှိရာသို့ပြန်လျှောက်လာခဲ့သည်
"ပတ်ဂျုံဆောင်း ဘယ်ကိုတုန်း ငါတို့ကဒီမှာလေ"
ငူငူငိုင်ငိုင်နှင့် စိတ်အာရုံပြန့်လွင့်စွာလမ်းလျှောက်လာခဲ့တာ စာသင်ခန်းအဝမှာရပ်နေတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကိုတောင်မမြင် ကျော်သွားမိတော့မလိုဖြစ်သွားသည်။
"ဟာ.....အေး ဆောရီး ငါနည်းနည်းအာရုံလွတ်သွားတာ"
"နင် ပါမောက္ခကင်မ်ကို ဘယ်လိုဆက်ကပ်ရမလဲ အတွေးလွန်နေတာမလား
ယုမီ၏စကားကြောင့် ဂျုံဆောင်းလန့်သွားသည်
တစ်ခနအတွင်းမှာ ပုလဲငယ်ဆီမြောပါသွားမိတာတွေက သိသာနေပြီလားမသိ၊ ခံစားချက်တွေကိုများ သူငယ်ချင်းတွေရိပ်မိသွားပြီလား
မျက်စံနက်လေးတွေကို ဘယ်ညာရွေ့လျားလျက် ဂျုံဆောင်း အတွေးများနေမိသည်
" ပတ်ဂျုံဆောင်း နင် ဘာသွားလုပ်လဲငါသိတယ်နော် ပါမောက္ခကင်မ်က အပြင်မှာလူအကန့်အသတ်နဲ့ tutionဖွင့်တာကိုနင်သိထားတယ်မလား အဲ့တာကို နင်တက်ချင်လို့ကြိုကပ်နေတာ နင်ဟာ...တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ကပ်ရလား အရမ်းကိုသူငယ်ချင်းစိတ်ဓာတ်ရှိတာပဲ"
သွားစိပြီး မဲ့စောင်းစောင်းနဲ့ထပ်ပြောလာသော ယုမိစကားကြောင့် ဂျုံဆောင်း ဟူးခနဲတိုးတိုးလေး လေတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်ရသည်
