DAVETSİZ KONUK #Wattys2021(TEKİRDAĞ SERİSİ) DÜZENLENİYOR

Duyduk Deyin Duymadık Demeyin Lütfen

Duyduk duymadık demeyin!

Biz üçüncü kitaba başladık. Bu ikisi bitti bitecek ee biz ne yapacağız o halde? Yazmamamız gibi bir seçenek de olmadığına göre Davetsiz Konuk tadındaki mini hikayemize bizi seven sevmeyen herkesi bekleriz. Konusu bir değişik ama eğlenceli olacağına şüpheniz olmasın :) Özetle gelin bir destek atın bize:) :)

Karakterler şöyle, 

Yaren

Emre

Günce

Bu da minik alıntımız

"Benim annem var ya, Zahide hani... Kadın tutturmuş işe giremedin bari evlen diye, e ben de istemiyorum daha. Malum aday maday da yok. Tam ona güzel güzel, annecim ben daha evlenmek istemiyorum demeyi planlarken pat diye birini getirdi önüme. Adam da Allah günah yazmasın ama bir değişik. Onu bir görsen arkadaşım kıyamazsın bana, sevgilin olsa al bunu senin olsun dersin, o derece. Ay neyse ben de dedim ki, benim sevgilim var."

Demek ki Yaren'in sessizliği bu anlama geliyormuş. Fırtına öncesi sessizlik! Günce arkadaşının nefessizlikten öleceğini hissetti bir an. Bu yüzden araya girme gereksinimi duydu. Paketinden yeni kurtardığı sandviçine hüzünlü bir bakış atıp:

"Eeee sorun yok o zaman." dedi.

"Nasıl yok Günce'm, sorunun Allah'ı var. Anneme var olmayan sevgilimin reklamını yaptım. Kadın da haklı olarak gelsin o zaman bir tanışalım demeye başladı. Galiba biraz da işkillendi, emin değilim. Neyse ben de düşündüm ki benim mükemmel arkadaşım bana mükemmel bir sahte sevgili bulur."

Günce o saniye yiyeceğinden ilk ısırığı almadığına şükrediyordu zira arkadaşının son cümlesi ağzında ne var ne yoksa püskürtmesine neden olacak cinstendi. Genç kız kendini kontrol etmeye çalışarak:

"Ben nereden bulayım para karşılığı sevgiliyi? Şey miyim ben be!"

"Ne? Ay neyse ne konumuz bu değil. Lütfen Günce bana birini bul, ne olur... Hem biz seni oralara ne için gönderdik, ha?"

"Ah evet, benim burada bulunmamın asıl amacı sana sahte sevgililer ayarlamak değil mi, yoksa üniversite filan hikâye! Özellikle babam gitmeden önce sıkı sıkı tembihledi zaten Yaren'in işini halletmeden geri gelme diye! Hasbin Allah ya!"

Biraz fazla mı kızmıştı ne? Yaren sıkıntılı bir şekilde beyaz kitaplığının önünde duran tekli koltuğa oturdu. İyice bozulmuş olan gevşek atkuyruğunu açıp saçlarını özgür bıraktı. Buraya kadar gelmişti, o halde devamını da getirecekti.

"Ya kızım sen tiyatro okumuyor musun, şimdi bir dünya taze oyuncu vardır etrafında. Bak işte oradan bana orta halli... Ya da dur olmuşken tam olsun, yakışıklı birini parası neyse veririz."

Genç kız son söylediği cümlenin ucu açıklığını fark edince geri dönüş yapmak zorunda kaldı. Neticede elindeki para öyle ahım şahım bir şey değildi.

"Ya da... İyisi mi sen yine de bir pazarlık yap."

"Ay pazarlık diyor bir de! PerPa'dan iki kilo elma mı alıyoruz kuzum? Yok, yakışıklı olsun yok ekonomik olsun; kaldı ki artık pazarcılar bile sebzeyi/meyveyi seçmene izin vermiyorlar."

"Konuyu değiştirme Günce! Hem mukayese ettiğin şeylere bak, koskoca adamdan bahsediyoruz burada. Unutmadan, uzun boylu olsun olur mu, malum ben bayağı uzunum onun da yanımda sırıtmaması lazım."

"Şu an kendi kendine gelin güvey olduğunun farkındasın değil mi?"

"Peki, sen bana yardım etmezsen benim ciddi ciddi gelin olacağımın farkında mısın?"