𝕨𝕒𝕟𝕟𝕒 𝕓𝕖𝕥ʔ

TᗯᗴᑎTY Tᕼᖇᗴᗴ

Jungkook: "Taehyung, περίμενε γαμώτο!" φώναξε λαχανιασμένος από το γρήγορο τρέξιμο στους πέντε ορόφους του ξενοδοχείου.

Κράτησε τον καρπό του Taehyung για να τον εμποδίσει να μπει στο δωμάτιο του. Τον γύρισε προς το μέρος του καθώς προσπαθούσε να επαναφέρει τις αναπνοές του στο φυσιολογικό τους ρυθμό.

"Θα έρθεις στο δικό μου;"

Taehyung: "Για να με πηδήξεις ξανά;" γέλασε ειρωνικά στην προσπάθεια του να κρύψει την απογοήτευση και τη θλίψη του.
"Το έκανες πολύ καλά, στο είπα, όμως σήμερα θα βολευτώ με τα υπέροχα δάχτυλα μου. Ή και με κάποιον άλλον! Γιατί όχι; Να έχουμε μια κάποια ποικιλία!"

Κάθε του λέξη έσταζε ειρωνεία. Πρόσεξε τον Jungkook να τσιτώνεται στα λόγια του. Το κατάλαβε από το σαγόνι που σφίχτηκε άγρια.

Ο Jungkook έκλεισε στιγμιαία τα βλέφαρα του για να μαζέψει όλη την αυτοσυγκράτηση που χρειαζόταν προκειμένου να μην τον πάρει εκείνο το λεπτό και μετανιώσει κάθε λέξη που ξεστόμισε. Ανοίγοντας τα μάτια του, το ήρεμο ύφος του είχε επιστρέψει ξανά. Ήταν το τελευταίο τους βράδυ, αύριο θα επέστρεφαν ξανά στην Σεούλ, στην δουλειά, στην ρουτίνα. Ίσως να μην είχε ποτέ ξανά την ευκαιρία να κοιμηθεί στην αγκαλιά του.
Άρπαξε την μέση του μεγαλύτερου και κόλλησε το σώμα του στην πλάτη του.

Jungkook: "Μόνο θα κοιμηθούμε. Δεν θα σε αγγίξω." ψέλλισε στον λοβό του και το κράτημα στην μέση του μεγαλύτερου έγινε πιο στιβαρό. Βόλεψε το κεφάλι του στον ώμο του άλλου άντρα, μυρίζοντας το άρωμα του.

Ο Taehyung δεν απάντησε. Έκλεισε υπνωτισμένος τα βλέφαρα του.  Σαν να έθαψε κάθε φωνή του υποσυνείδητου να αρνηθεί, άφησε τον Jungkook να τον οδηγήσει στο δικό του δωμάτιο.

"Πήγαινε να κάνεις ένα μπάνιο να χαλαρώσεις. Έχει μέσα καθαρό μπουρνούζι." είπε ήρεμος όταν έκλεισε την πόρτα του δωματίου.

Βγήκε στο μπαλκόνι ανάβοντας λαίμαργα το τσιγάρο που έβγαλε από την τσέπη του. Ελευθέρωσε τον καπνό βιαστικά για να γευτεί την επόμενη τζούρα του. Από τότε που άνοιξε η διαθήκη του πατέρα του, είχε κλειστεί ο ίδιος στον εαυτό του. Σχεδόν έπαψε να αναγνωρίζει τον εαυτό του.

Taehyung: "Καπνίζεις;" ρώτησε εντυπωσιασμένος, φανερώνοντας μόνο το κεφάλι του από την συρόμενη πόρτα του μπαλκονιού.

Jungkook: "Ναι αλλά αυτό καλύτερα να μην το μάθει ποτέ ο Namjoon, ομερτά;"

Taehyung: "Ομερτά." απάντησε κοφτά. Βγήκε ολόκληρος από την πόρτα και στάθηκε μπροστά στον Jungkook με τα χέρια του να σφίγγουν την ζώνη του μπουρνουζιού πάνω του.