𝕨𝕒𝕟𝕟𝕒 𝕓𝕖𝕥ʔ

ᑎIᑎᗴ

Ο Seokjin βρισκόταν τοποθετημένος πάνω από την τεραστίων διαστάσεων βαλίτσα του, προσπαθώντας με τεράστια δυσκολία να ενώσει τα δύο φερμουάρ. Πότε μια κάλτσα, ένα καλώδιο φορτιστή ή ένα πλεκτό πανωφόρι θα εμπόδιζε το έργο του. Ένα γρύλισμα εκνευρισμού ξεγλίστρησε από τα χείλη του και σκούπισε το ιδρωμένο πρόσωπο του με την λιγοστή στάλα υπομονής που του είχε απομείνει.

Seokjin: "Θα σταματήσεις να με κοιτάς;" φώναξε στον Taehyung που ήταν χαμένος στον δικό του κόσμο.

"Βάλε ένα χεράκι να κλείσει αυτό το παγόβουνο."

Taehyung: "Seokjin hyung, μήπως είσαι λίγο υπερβολικός; Ένα βράδυ θα μείνουμε. Ίσα ίσα να βάλω τις υπογραφές για την καινούργια συμφωνία και θα γυρίσουμε."

Ο μεγαλύτερος φόβος του Taehyung; Το αεροπλάνο, η πτήση, το ύψος, η ανύπαρκτη έξοδος διαφυγής κατά την διάρκεια των πτήσεων.

Ναι, νομίζω καταλάβατε.

Κάθε φορά που χρειαζόταν να ταξιδέψει αεροπορικώς κυρίως για ακαδημαϊκούς και επαγγελματικούς λόγους, το σώμα του μούδιαζε και το κεφάλι του ζαλιζόταν μόνο στην σκέψη πως θα κλειστεί σε μια καμπίνα ενός αεροπλάνου για τόσες ώρες.

Εννοείται πως πάντα ο Seokjin θα ταξίδευε μαζί του. Να του μιλάει για κάθε άκυρο θέμα, να του λέει κρύα ανέκδοτα και να του σφίγγει το χέρι προκειμένου να τον κρατάει απασχολημένο.

Και αυτό ήταν κάτι που ανακούφιζε τον Taehyung και μάγευε τον Seokjin.

Seokjin: "Όσο σύντομο και αν είναι αυτό το ταξίδι, θα είναι το δικό μας ταξίδι." είπε απαλά καθώς μόλις είχε κλείσει την ογκώδη βαλίτσα του. Τίναξε ικανοποιημένος τα χέρια του και με προσεχτικές κινήσεις έφερε τον κολλητό του στην αγκαλιά του.

"Δεν υπάρχει προορισμός που δεν θα είμαι εκεί να ηρεμώ τους φόβους σου."

Ο Taehyung χαμογέλασε χωμένος στην τρυφερή αγκαλιά του μεγαλύτερου χωρίς να καταλαβαίνει πόσο πολύτιμο ήταν ένα απλό χαμόγελό του για τον Seokjin. 

Taehyung: "Ευχαριστώ."

.

O Seokjin στάθηκε έξω από το συνεργείο κοιτώντας μια την τεράστια επιγραφή του και μια το κινητό του με την διεύθυνση που είχε βρει στο διαδίκτυο. Έβγαλε ένα σιγανό επιφώνημα χαράς, που είχε έρθει στο σωστό μέρος, το οποίο αμέσως αντικαταστάθηκε με μια κοφτή ανάσα. 

Την τελευταία φορά που είχε βρεθεί με τον Namjoon ήταν ιδιαίτερα διαχυτικός, γεγονός που είχε μετανιώσει. Σήμερα ήταν η μέρα που θα διόρθωνε αυτό το λάθος του.