THE LEADER ⡇Jendragon ✅

3.0

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın bebekler:)

____________

"Jisoo tekrar ara açmıyor mu hala?" Dediğimde başını iki yana salladı.

"Seungri'yi arayın açar o."

"Arıyorum." Dedi Rose. Jiyong evden sinirle çıktığında diğerleri de peşinden çıkmıştı. Namjoon'un telefonu evde kalmıştı. Salak tam da zamanını bulmuştu.

 "Çalıyor.." 

Nefesimi tuttum. Jiyong gerçekten çıldırmıştı. Evden öyle bir çıkışı vardı ki o an nasıl gerildiğimi çok iyi biliyorum. Benden çantamdaki fotoğrafları da istemişti. Her şeyi alıp çıkmıştı.

"Açmıyor mu?" Dedim tıknaklarımı kemirerek.

"Efendim?" 

Telefondan gelen ses ile hızla Rose'nin yanına ilerleyip telefonu aldım. 

"Ri neredesiniz?"

"Bilmiyorum. Jiyong bir şekilde bir şeyler bulmaya çalışıyor. Sizin evin kamera kayıtlarına baktırdı Namjoon. Araba evin önünden ayrılmıyormuş Jen.."

"Hay ben... Jiyong, o hala sinirli mi?"

"Arabanın nereye gitsen peşinden geldiğini, seni takip ettiğini öğrendi az önce biraz gözü dönmüş ama hala kendine hakim olmaya çalışıyor gibi... Neyse Jen benim kapatmam gerekiyor. Görüşürüz." diyerek telefonu kapattığında oflayarak koltuğa attım kendimi.

"Sabaha kadar onları bekeyecek halimiz yok Jen. Bence uyu sen." Jisoo'nun dediğiyle doğruldum. Uykum da vardı zaten.

"Siz de gidin. Başımda mı bekleyeceksiniz?"

"Kalalım biz sen uyu." Rose'ye 'ciddi misin?' bakışı attım.

"Saçmalamayın ya. Hiç sevmem böyle şeyleri. Ben çocuk muyum?! Hem benim içime sinmez gerçekten."

"Bence de kalsak iyi olur..."

"Kızlar lütfen hadi siz de yorgunsunuz. Gidip uyuyun rahat rahat. Dışarısı koruma kaynıyor zaten endişelenecek bir şey yok." dediğimde üçününde elinden tutup kaldırdım. 

"Peki madem. İyi geceler. Yarın görüşürüz." 

Hepsiyle sarılıp onları uğurladığımda evde kalmıştım bir başıma. Çalışanlar mutfaktaydı. Mutfağın kapısını açıp kafamı uzattım.

"Salonu toplamayı unutmayın. Ben de uyuyorum." Kafalarını eğdiklerinde odama çıktım. Uykum vardı. Hemde çok.

Jiyong'la uyuduğum uykuya doyamamıştım. 

Üzerimdeki tişörtü çıkartıp yorganın altına girdim. Yarın okulum vardı birde.. Bunca şeyin arasında bir de başarıyla tamamlamam gereken öğrencilik hayatım vardı. 

*

Okulun kampüsünün önünde durduğumda birazcık geç kalmanın verdiği endişeyle arabadan indiğim gibi okula koşuşturmaya başladım.