Teach Me Back (Teach Series #3)

Kabanata 22

Kabanata 22:

NANG magdalawang buwan ang aking tiyan ay mas lalong naging maingat si Kevin, para bang ano mang oras ay pwede ng lumabas ang bata.

Kung minsan ay natatawa ako, minsan ay hindi na nakakatuwa dahil maya-maya ay sumisilip siya sa room. Nadi-distract na ang ibang estudyante sa padaan-daan niya sa harap ng room.

"Kev naman, ayos lang ako. Bumalik ka na roon sa room mo, mapapagalitan tayo ng Principal nyan sa ginagawa mo." Bahagya ko siyang tinulak paalis dahil pinagtitinginan na kami.

Kahit ang ibang teacher sa ibang room ay napapalingon na.

Kakasilip niya lang kanina, wala pang sampong minuto. Masiyado siyang kabado.

"Oo na, sige na. Huwag kang magbubuhat ng mga libro ha? Pabuhat mo na lang sa mga estudyante mo," bilin niya mabilis akong tumango para lang umalis siya.

Nakakahiya 'to.

Pinitik niya ang aking noo bago tumalikod, napanguso ako nang may sinabi pa siya sa isang estudyante ko. Parang pinagsasabihan niyang dalhin ang mga gamit ko mamaya.

Napaka oa niya, dalawang buwan pa lang naman ang tiyan ko kaya ko pa naman, hindi pa nga malaki dahil payat lang din ako, hindi masyadong kita.

Papasok na sana ako sa room nang dumaan si Nade, suot niya ang kanyang salamin. Mukha siyang masungit, hindi siya huminto pero narinig ko ang bulong niya.

"Hulog na hulog," she whispered.

Kumunot ang noo ko saka sinundan siya ng tingin, hulog? Sino? Ang weird talaga niya kaya hindi siya crush ng crush niya e.

Natapos ang morning class ko nang gano'n. Nang tanghalian ay naabutan kong nasa table ko na si Kevin, inaayos ang pagkain namin.

Simula noong nalaman niya ay nagbabaon na kami ng lunch, mas gusto raw niyang siya ang magluto para mas safe at alam niya ang ingredients. Gano'n siya ka-hands down sa pagbubuntis ko, siguro kung pwede lang niya kunin ang bata at siya ang magbuntis ay ginawa na ng bakla.

Hindi ko maiwasan matuwa, hindi ko inaasahan na ganito siya.

"Ma'am swerte mo naman," komento ng isang teacher, medyo matanda sa amin.

Ngumiti ako bago ilapag ang class record at chalk box. "Oo nga po, Ma'am."

Tinukso pa nila kami, si Nade naman ay tahimik lang sa kabilang lamesa. May kausap na naman sa cellphone, pakiramdam ko tuloy ay may sugar daddy siyang tinatago niya. Tuwing break ay lagi siyang may katawagan, hindi naman siya masyadong open sa amin pero kaibigan namin siya hindi lang halata.

Hindi ko maiwasan mapangiti, speaking of friend. Daryl and Sascha, our college, babalik na sila rito sa Pilipinas sa susunod sa araw. For good.

Nag-email si Daryl sa akin noong nakaraan hindi ko pa lang nasasabi kay Nade.

Excited na akong makita sila.

"Huy, okay ka lang?" Nagising ako sa malalim na pag-iisip nang pumitik sa harapan ko si Kevin. Pinaghila niya ako ng upuan.

Tumango ako at saka umupo na. Ang bango ng niluto niyang nilaga, nakakaiyak.

"Nade kain," aya ko kay Nade, tumango lang siya saka ngumiti tinuro ang kausap sa phone kaya tumango ako.

Bumaba ang tingin ko sa pagkain. "Ang bango naman nito," komento ko.

The corner of his lips quirked up. "Kumain ka nang madami... dalawa kayo," he reminded me.

Tumango ako at sinunod ang sinabi niya, kahit naman hindi niya sabihin ay kakain talaga ako nang madami. Malakas akong magutom, pakiramdam ko nga ay tataba na ako.