~ZAAK GEOPEND~
Één van de populairste meisjes van de school raakt plotseling vermist. North Singste is in rep en roer als de politie na twee weken besluit om de zaak te seponeren. Hiermee geeft de politie de mogelijke moordenaar vrij baan.
Caro is v...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Heid, weet je toevallig waar Evania is?' Vraag ik als ik haar eindelijk gevonden heb tussen de scholieren in de kantine.
Ze schrikt zich lam en draait zich naar mij om. 'God, je liet me schrikken!' Zegt ze opgelucht.
'Met al dit kabaal? Bijna onmogelijk.' Zeg ik simpel. 'Maar weet je het? Ik wil graag namelijk het rooster van Nola Salone proberen te bemachtigen.'
'Je gaat toch niet echt met haar praten hè?' Kreunt Heidi. Ik knik, waardoor ze haar handen in de lucht gooit. 'Ik ben geen medeplichtige mensen. Ik ga daarom ook niet met je mee.'
'Ik verwacht niks anders. Waar is Evania?' Vraag ik haar nogmaals. Ze begint zelfs qua gedrag op Jaimy te lijken. Al moet ik wel zeggen dat Jaimy wel iets meer durft dan deze schijtluis.
'Dat weet ik niet, maar ik denk dat ik Nola wel zie.' Piept ze en ze wijst naar de gang.
Drie enorme hoerenmeiden paraderen op de gang opweg naar het atrium. Allemaal dragen ze dure merken zoals Chanel, Dolce&Gabbana en zelfs Luis Vuitton. Ik ga nog net niet over mijn nek van het aanzicht.
'Wens me succes.' Zucht ik tegen Heidi.
'Ik denk dat ik je eerder een vredige dood toe moet wensen.' Krijg ik terug.
'Mag ook. Tot zo.'
Met lood in mijn schoenen loop ik op het kletsende en lachende groepje trutjes af. Ik heb zo geen zin om te praten met zo'n egoïstisch en hoerig schepsel, maar het doel heiligt de middelen.
'Hoi, wie van jullie is Nola Salone?' Vraag ik nog zo beleefd mogelijk. Ze draaien zich met zijn allen om en kijken me afkeurend aan.
'Jij wilt vast met haar op de foto.' Zegt een meisje, waarschijnlijk Nola, arrogant. 'Sorry kleine meid, geen interesse.'
'Dat komt goed uit, want daar heb ik ook geen interesse in.' Zeg ik nog zo rustig mogelijk. Het kost me vrij veel moeite om rustig te blijven. 'Ik wil je alleen een paar vragen stellen.'
'Ik heb je niet eens gezegd dat ik Nola ben.' Zegt ze fronsend, maar met nog altijd dezelfde afkeer in haar blik.
'Je sleutelhanger.' Zeg ik en ik wijs naar het dingetje op de rits van haar tas. Detailfreak Caro draait op volle toeren.
'Aha.' Zegt ze zonder ernaar te kijken. 'En jij bent?'
'Ik ben Caro, leuk je te ontmoeten.' Ik glimlach als een boer met kiespijn als ik mijn hand naar haar uitsteek. Ze kijkt er even naar, kijkt mij dan afkeurend aan en duwt de hand weg.
'Wat wil je?' Vraagt ze simpel.
'Met je praten.' Ik kijk de andere twee meiden aan. 'Onder vier ogen als dat kan.'
'Gaan jullie maar naar de jongens toe. Ik handel dit wel af.' Zegt ze tegen de andere twee, die mij nog een vuile blik toewerpen en weglopen. 'Wat moet je?'
