Chapter 15: Flashback

Zacznij od początku
                                    

Lumabas yung bad boy at tumakbo. Nakita kong umiiyak yung babae.

"Tahan na hon. Papayag din si Raynier." sabi ng lalaki. Asawa nya siguro yon. Ang bait naman. Sana ganyan din mapangasawa ko balang araw. Ayaw parin tumigil nung nanay. Kainis naman yung boy. Hmp, buti nga may mama pa sya.

 Maglalakad na sana ako ng marinig ko ang sunod na sabi nya.

"Bakit ba ayaw nyang magpaopera?"

Kung ganon, sa bad boy na yun pala mapupunta yung kidney na matagal ko ng pinapanalangin? Aah! Nakakainis!

Sinundan ko sya. Nakita kong nakasandal sya sa isang puno.

"Hoy Rener!" tawag ko.

Tama naman pagkakarinig ko di ba? Tumingin sya at ang sama pero hindi ako papatinag.

"Bakit ang bad mo? Bakit pinaiyak mo mama mo? Ano bang masama kung magpapaopera ka? Buti nga ikaw may donor na, ako wala pa!"

"Edi sayo na! Tsaka, anong pakialam mo ha? Bakit? Ikaw ba naiiwan sa bahay mag-isa? Alam mo ba na ngayon lang sila nagka-time sa akin? Ang akala mo ba madali sa akin to ha? Wala na akong pakialam kahit araw-araw syang umiyak. Ang importante, nandito sila! Ang importante, kasama ko si-"

Hindi ako nakatiis. Sinuntok ko sya. Napaka-selfish nya! Nakakasakit ng loob na mapupunta ang kidney sa isang taong hindi deserving.

"Huy miss. Ikaw nanuntok ah? Bakit ikaw umiiyak?"

Hawak nya yung pisngi na sinuntok ko.

"Ang bad bad mo! Ano naman ngayon kung hindi ka nila pinupuntahan sa bahay? Pwede ka namang pumunta sa work nila ah?"

Napaupo ako. Ang unfair kasi.

Precious [Short / COMPLETED]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz