Yara Bandı (Tamamlandı)

YB | 30 | An

Bu bölümü; Yara Bandı'nın üzerinde büyük bir emeği olan... Eva için her ağladığımda benimle beraber ağlayan, her fikrimi dinleyen, üstüne üstelik her seferinde usanmadan ve yılmadan bana fikir veren, beni teşvik etmek için elinden gelen her şeyi yapan biricik güzel kızıma... Kız kardeşime ithaf ediyorum.
Gizem, iyi ki varsın çiçeğim. kucuk1ses

Keyifli okumalar bir tanelerim! Öpücük öpücük!

Kahkahalarım koca terasta yankılanıyordu. Üstelik sadece gülmüyor, güldürüyordum da. İnsanlarla kurduğum aile samimiyeti içimdeki eğlenceli kişiliği ortaya çıkartmama neden olmuştu. Mutluydum. Uzun bir süredir mutlu hissediyordum ve bunu her fırsatta dillendirecektim. Anların en güzeliydi. Asla unutulmayacak kadar güzel bir an...

Ölü kız bana, ''Görgüsüz,'' diye söylenirken Aslım hala yeni bir müzik açmıştı.

''Mutluyum,'' dedim önce. Sonra da, ''Artık daha çok mutluyum,'' dedim ve çikolatamdan koca bir ısırık aldım.

''A-a kalk!'' dedi Aslım hala. ''İzmir'in Kızları çalıyor!''

Oturduğu sandalyeden sallanarak ayağa kalktı ve oynamaya başladı. Şaşkınlıkla Aslım halanın hareketlerini izliyordum. 'Hükümet gibi kadın' dedikleri bu olmalıydı.

Beni de elimden tutup yanına çekerken, ''İzmir'in kızları... Bir elinde de cımbızları,'' diye söylemeye başlamıştı. Afallayarak güldüğüm sırada Aslım hala eski sanatçılar misali şarkı söylüyordu. Sesi öyle güzeldi ki... Sezen Aksu'ya eşlik ediyor ama bunu pekâlâ başarabiliyordu. ''Söyle bakayım, ayıp!'' dedi kaşlarını çatarak.

Gaza gelmiştim. Masadaki biten rakı şişesini elime aldım, mikrofon olarak kullanarak Aslım halaya eşlik ettim. ''Hiçbir topuk tıkırtısı bu kadar davetkâr çalamaz... Bir göz vuruşuyla yerle bir eder, böyle bir şey olamaz.''

Alaz koca bir kahkaha patlattı. ''Tek kelimeyle muazzam,'' dedi dalga geçer gibi alkış tutarken.

''İzmir'in kızları, çırasını yakar adamın Alaz Bey!'' dedi Aslım hala. Şarkı bittiği için nefes nefese yerine oturmuştu.

''Geç dalganı sen!'' diye sitem ettim. ''Madem çok biliyorsunuz siz söyleyin Alaz Yargın.''

Alaz'ın karşısına oturup Aslım halaya imayla göz kırptım. Hepimiz fazlasıyla sarhoş olsak bile oldukça iyi anlaşabiliyorduk.

Aslım hala yeni bir şarkı açtı. İşte şimdi kahkaha atma sırası bizdeydi. Çünkü Hakan Peker'den 'Karam' şarkısı çalıyordu.

''Yok artık!'' dedi Alaz şarkıyı duyunca.

Oturduğum yerden dans ederek, ''Karam aşkın sevgin bu mu?'' diye sordum ve bir kahkaha daha attım.

''Küçük kız çocuğu,'' diye mırıldandı kendi kendine. ''Gerçekten... Bu şarkıyı bana söyletmek istediğinize inanamıyorum.''

''Aman Alaz, haydi!'' Ellerinden tutup onu ayağa kaldırmaya çalıştım. Fakat bunu beceremediğim gibi bir de üstüne düşüvermiştim. Çünkü beni kucağına çekmeyi başaran oydu.

''Aldım seni koynuma, oldu mu?'' diye sordu gülerek.

O an... Bunu Alaz Yargın'ın söyleyeceğine kimse inanamadığı için terası, hatta bütün evi inletecek kadar gür bir kahkaha duyulmuştu. Ve işin kötü tarafı kahkahanın sahibi bendim.

Cidden sarhoşken her an daha güzeldi...

''Sen...'' dedim, gülüşmelerimi bastırmaya çalıştım. ''İnanılmaz bir adamsın.''