Yazar

Final

Gözümü açtığımda bir hastane odasında yatıyordum. Yattığım yerde yavaşça doğruldu. Odada benim haricimde Giray ve İlayda vardı. En son babamların evindeyken gözlerim kararmıştı. 

Giray endişeyle "Güzelim iyi misin?" diye sordu.

"İyiyim. Ne oldu öyle?" diye sordum. 

Giray yalandan öksürdü ve "Bunu İlayda anlatmak istiyormuş." dedi.

"Peki." dedim. 

Giray İlayda'yı yanıma oturttu ve kendince onun arkasına saklandı. İlayda'nın ellerini de tutuyordu. 

Giray sesini incelterek "Benim yaşıma uygun olmayan kısımlar olduğu için bazı yerleri atlıyorum. Bugün babamla gittiğiniz." derken kendi ses tonuna döndü ve "Babası ben oluyorum." dedi.

"Bunu biliyorum Giray." dedim. 

Giray geri sesini inceltti ve "Bugün babamla gittiğiniz doktor teyze yanılmış. Kardeşim olacak." dedi.

Şaşkınlıkla ağzımı kapattım. Hasta olabileceğimi bile düşünmüştüm ama bu aklımdan geçmemişti.

Gözümden yaşlar dökülürken "Ne diyeceğimi bilemedim." dedim. 

İlayda'yı kucağıma oturttum ve "Demek kardeşin olacak." dedim. İlayda olayları bilmeden gülümseyince yanağından öptüm. 

"Kıyamam ben sana. Ağlama artık." dedi Giray ve ikimize de sarıldı. 

"Bir günde iki kez anne oluyorum." dedim. 

"Anneyken bir kez anne olamazsın." diyen Giray ile "Bir anda iki çocuk annesi oldum. Sus bakayım." dedim. 

"Aynısı benim için de geçerli." deyince "İki çocuk annesi mi oldun?" diye sordum. 

"Onun baba versiyonu." deyince gülümsedim. 

Harika bir ailem vardı. Bu ailede sadece kan bağım olanlar yoktu. Kardeş gibi gördüğüm dostluklar ve bastırdığım kitapları okuyan okuyucularım vardı...