Yazar

Bizene

Kapı hayvan gibi çalmaya başlayınca yatakta doğruldum ve "Giray kapı çalıyor." dedim.

"Çalar çalar giderler. Boşver." deyince "Giray hani dağ evindeyiz ve burayı kimse bilmemeliydi. Ölüm tehlikemiz var." dedim.

"Ha doğru." dedi ve ayağa kalktı. Silahını alıp odadan çıktı.

Ayağa kalkıp gözlüğümü taktım ve Giray'ın peşinden aşağıya indim.

Gelenlerin bizimkiler olduğunu görünce "Sizin burada ne işiniz var?" diye sordum.

"Puştlar tekrar saldırmaya çalışınca Betül Hanımlar bizi görev bahanesi ile buraya gönderdi." dedi Bihter.

"Kime saldırmaya çalıştılar?" diye sordum.

"Berrak ve benim için tuzak kurmuşlar." dedi Cemre.

"İyisiniz değil mi?" diye sordum.

Berrak "İyiyiz iyiyiz." dedi.

Cemre'nin yanağında morluklar görünce "Cemre sen iyi misin?" diye sordum.

"Evet kanka iyiyim." demesiyle "Sana zarar vermediler yani." dedim.

"Yok veremediler." dedi.

"O zaman enişte kim lan? O boynun hali ne? Ayıp yani." dedim.

Cemre'nin eli boynuna gidince "Enişte falan yok." dedi.

"Atma lan. Bal gibi de var. Biraz hızlı bir enişte." dedim.

"Harbi yok lan." deyince "İnandım say." dedim.

"Varsa da var. Bizene bundan." dedi Tamer ve içeri geçti.

Ulaç "Sabahtan beri böyle agresif." diye açıklamada bulundu.

"Neyse hadi sizde içeri geçin." dedim.

"Zaten geçeceğiz." dedi Yaren ve salona gitti.

"Bu arada ben açım. Yemek var mı?" diye sordu Görkem.

"Amına koyayım hem yolda hem de teşkilatta yemek yemedin mi? Bu ne açlık?" diye sordu Deniz.

"Sevgilime küfretme." diyen Helen ile "Cemre'den bile hızlı olanlar varmış. Hayırlı olsun lan." dedim.

"Teşekkürler." diyerek gülümsedi Helen.

"Görkem bizde kahvaltı yapmadık. Gel sen de bizimle ye." dedi Giray.

"İşte bu! Canım Giray." dedi Görkem ve koşarak mutfağa gitti.