Yazar

Kırdı

"Burcu uyan artık!"  diye bağıran anneme "Bence hastayım! Okula gitmeyeyim." dedim.

"Burcu okulun ilk günü daha. Git arkadaşlarınla tanış, okulun öğren." dedi annem.

"Sıkıcı bir okul günü olmaz umarım." dedim ve yataktan kalktım.

Banyoya girdim ve klozetin kapağına oturup uyumaya devam ettim.

"Burcu eğer banyoda uyuyorsan seni iyi bir terlikten geçireceğim." dedi annem.

"Çişini yapıyorum belki. Neden uyuduğumu sansediyorsun?" diye sordum.

"Uyku sersemi olmasaydın o kelimenin 'sansediyorsun' diye değil 'zannediyorsun' diye telaffuz edildiğini bilirdin. Şimdi oyalanmadan o banyodan çık ve hazırlan. Yoksa okula geç kalacaksın." dedi annem.

Oflayarak ayağa kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda gördüğüm manzara ile "Oha! Geceden kalma ayyaş mısın sen?" diye bağırdım.

"Burcu aynada kendine hakaret etmeyi bırak. Ben senin o yüzünü on sekiz yıldır görüyorum." dedi annem.

"Kırdı." dedim ve banyodan çıktım.

"Biz işe gidiyoruz. Bu gece geç döneriz. Yemeğini falan dolaba koydum. Isıtır yersin." dedi annem.

"Tamam ben hallederim." dedim.

"İyi dersler kuzum." dedi annem ve babam ile birlikte evden çıktılar. İkisi de aynı hastanede çalışıyordu. Babam cerrah annem ise fizyoterapistti.

Siyah kot pantolonumu ve siyah tişörtümü giyip çantamı aldım.

Sabah sabah kahvaltı yapabilecek halde değildim.

Evden çıktım ve kapıyı kilitledikten sonra anahtarı çantama attım.

Telefonuma mesajlar gelince gelen bildirimlere baktım. Hepsi Wattpad'deki okuyuculardan gelmişti.

Instagram'dan mesaj geldiğini görmem ile uygulamaya girdim.

bihtersanlıı

"Seni görüyorum."

Bihter'in bu mesajına kaşlarımı çatıp "nE?" yazdım.

"Karşına bak." diye mesaj gelince kafamı telefondan kaldırdım.

Karşımda Bihter'i görünce yanına gidip "Selam!" dedim.

"Selam. Merak etme sapık bir hayranın değilim. Yürürken seni gördüm ve okula beraber gidebiliriz diye düşündüm." dedi.

"Olabilir aslında." dedim.

"O zaman bu muhteşem Bihter'i takip et. Seni okula götüreceğim." demesine gülerek yürümeye başladım.