Yazar

Halletsene

"Giray Aker girdiği ameliyattan kurtulamamış." diyen adamına dehşetle baktım. Hayır, bu gerçek olamazdı.

"Yalan söylüyorsunuz! Giray beni bırakmaz!" diye bağırdım. 

"Bu gerçek hayat. Her zaman senin o kitaplarında olduğu gibi mutlu sonla bitmez." dedi Selim. 

"Lan senin tüm gelmişini geleceğini sikerim! Piç herif! Onu siz öldürdünüz!" diye bağırdım. 

Yüzüme sert bir yumruk attı ve "Benimle düzgün konuşacaksın!" diye bağırdı. 

"Konuşmayacağım! Puşt! Yedi sülaleni ters yatırıp düz sikeyim! Seni kendi ellerimle gebertmezsem benim adım da Burcu değil!" diye bağırdım. 

"Şimdi sen bana isimler vermiyor musun?" diye sordu.

"Vermiyorum lan! Ne yapacaksak yap ama bil ki bu yaptıkların sana kat kat geri dönecek!" diye bağırdım. 

Alaycıl bir şekilde güldü ve adamına "Sizindir. İstediğiniz şekilde gebertin. Ölüsünü de ailesine yollayın. Benimle uğraşmak neymiş görsünler." dedi.

Depodan çıkarken arkasından hala küfürler ediyordum. Sevdiğimi öldürmüştü. Onu sevdiklerinden ayırmıştı.

Gözümden yaşlar gelirken dik durmaya çalıştım. O böyle isterdi. Ne olursa olsun dik durabileyim. Ben ünlü mafyaların çocuklarıydım. Onlara yakışır durmalıydım. 

"Şimdi seninle ne yapabiliriz. Bakınalım." dedi adam. 

"Mesela ben seni şöyle yere yatırayım." dedim. 

"Bu fikir kulağa güzel geliyor." dedi sırıtarak.

"Ama sen ölü olacaksın. Bende yaşarken yaptığım gibi cansız bedenine de işkence yapacağım. Vücudunda akacak kan kalmayacak." dedim.

Yüzüme sert bir yumruk attı ve "Ben seni altıma alırsam istemediğin sonuçlar ortaya çıkar." dedi.

"Yiyorsa almayı denese piç! Bu ellerim bağlı olmasa ben sana neler yaparım. İşte siz busunuz. Korkak! Bir kızdan korkuyorsunuz. Bir teşkilatla nasıl başa çıkacaksınız?" diye sordum. 

"Her şey tek tek olur. Sevgilini hallettik. Şimdi de seni hallederiz. Sonra o çok sevdiğin arkadaşlarını ve aileni hallederiz." dedi.

"O zaman ne duruyorsun! Halletsene!" diye bağırdım. 

Belinden silahını çıkarttı ve alnıma dayadı. Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım.