Yazar

Onsuz

Yerde kanlar içinde otururken kapı açıldı ve içeri bizimkiler girdiler.

"Has biptir!" diye bağıran Cemre'nin ardından Deniz "Amına koyayım bu nasıl koku?" diye sordu.

Ulaç yerdeki ceset parçalarına baktı ve "Yirmi parçaya mı ayırdın?" diye sordu.

"Yirmi beş parça." dedim ve dayanamayıp kahkaha atmaya başladım.

Gözümden istemsizce yaş akınca Yaren "Gülüyor musun yoksa ağlıyor musun?" diye sordu.

"Giray'ın intikamını aldım ama bu onu geri getirmedi. Ben onu çok özledim." dedim.

"Üstün baştan aşağı kan olmasa sana sarılırdım ama o itin kanlarını kıyafetimde istemiyorum." dedi Bihter.

Bu dediğime tebessüm ettim ve "Sanırım her şey bitti." dedim.

"Ben kanları umursamam." dedi abim ve sıkıca bana sarıldı. Dayanamayıp ağlamaya başladım.

"Abi ben onu çok özledim. Onsuz olmuyor." dedim.

"Fıstığım elimden bir şey gelse yapacağım ama gelmiyor. Yapabileceğim bir şey söyle yapayım ama üzülme artık. Benim içim de yanıyor." dedi.

"Yapabileceğiniz bir şey olsa isterim de abi yok. İstediğim hiçbir şey yok. Bu itleri öldürmeden önce intikam almak istiyordum. Bir amacım vardı ama artık yok. Giray da yaşamak için bir amacım da yok." dedim.

Abim kaşlarını çattı ve "Dediklerine dikkat et, Burcu. Beraber yaşayıp gideceğiz. Giray olmasa da seni seven insanlar var. Bir daha bu konu hakkında ne konuşmak ne uygulanmasını yasaklıyorum." dedi.

Tam itiraz edecekken "Şimdi üstünü başını değiştir. Sana iş verelim. İşe odaklanınca kafan dağılır." dedi abim.

"Tamam abi." dedim ve ayağa kalktım. Bu konunun kapandığı falan yoktu. Giray yoksa bende olamam.

"Birde adamlara söyleyelim de şu itin parçalarını falan halletsinler." dedi Berrak.

"Bence de ve ben biraz daha burada kalırsam kusacağım." dedi Yaren ve odadan çıktı.