Obsessive Love Disorder 1

Chapter 37

Habang naglilinis ako ng bahay, hindi ko maiwasang hindi mapansin si Clai na kanina pa nakatingin sa akin. Hindi ako sumagot, kasi wala ako sa mood para makipag usap sa kanya ngayon.

Nagulat nalang ako ng agad niya ako, hinila dahilan upang mapaupo ako sa lap niya.

“Clai, ano ba?!” naiirita kong sabi, akmang aalis na ako, pero hindi ako maka alis, dahil mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap niya sa akin. “Let me go, mabigat ako!”

“Ang gaan mo nga eh," sabi niya.

Namula naman ang pisnge ko, nung sinubsub niya ang mukha niya sa balikat ko.

“I wish we can stay in this position.....forever.” At akala mo talaga, papayag ako diyan.

Agad naman ako nagpupumiglas, pero hindi ko kayang makawala sa kanya. Tumingin naman ako sa kanya na ngayon ay nakatingin na sa akin.

“Let me go.”

“No.”

Napaiwas naman ako ng tingin.

“Geez, saan mo ba nakuha ang lakas mo.... Ang bata-bata mo pa, pero mas malakas ka pa sa akin,” irita kong sabi habang hindi pa rin ako nakatingin sa kanya.

Nagulat nalang ako ng may naramdaman akong malambot sa leeg ko. Ngayon ko lang narealize na hinalikan niya iyung leeg ko. Agad ako pumiglas, and this time, nakawala na ako sa pagkakayakap niya.

“Clai! What the heck?!” inis kong sigaw sa kanya habang nakahawak iyung kamay ko sa aking leeg na hinalikan niya. Nakatingin lang siya sa akin, habang namumula ang pisnge at tenga.

“Ate, i-i can't hold this anymore.” Napalunok naman ako ng laway sa sinabi niya.

“W-what do you mean?” kinakabahan kong tanong sa kanya.

Tumayo naman siya at napaatras naman ako, ang lakas ng tibok ng puso ko. Feeling ko may gagawin siyang masama sa akin. Aviana! Kailangan mong maging matapang.

“I.....i want....to....touch you.” Napanganga naman ako sa sinabi niya.

Akmang lalapit siya sa akin, ng agad ako umatras, napansin niya yatang natatakot ako.

“Clai, sinabi ko na sa'yo, bata pa tayo!” At saka, hindi ako papayag no! Waaah! Illy! Tulong.

“But i can't wait any longer, gusto ko maging akin ka na.” Akmang lalapit siya sa akin dahilan upang dali-dali ko kinuha ang baso na may lamang tubig at ice. Agad ko naman ito tinapon sa kanya. Ng marealize ko ang ginawa ko, agad ko nabitawan ang baso.

“C-clai, i-i'm sorry, i....i didn't mean to.” Akmang lalapit ako sa kanya, pero hindi ko tinuloy. Natatakot ako, na baka pag lumapit ako sa kanya may gagawin siyang masama sa akin.

Nandidiri ako, akala ko inosente si Clai. Akala ko, wala siyang alam. But.....sinong baliw ba ang tumuro sa kanya?!

Nakayuko lang siya, kaya natatakpan 'yung mata niya. Dahil sa bangs niya. Agad naman ako tumakbo at nilock ang pinto. I'm sorry Illy, hindi ko kaya maging good girl kay Clai, lalo na't mali si Clai.

•••

Ilang oras na ang nakalipas pero hindi man lang ako, hinabol ni Clai. It's a good news naman, pero is it weird? Napahinga naman ako ng malalim, bago binuksan ang pinto.

Habang naglalakad ako, wala akong nakitang Clai. And ang last na hindi ko napuntahan is ang kwarto niya. Nagdadalawang isip pa ako, kung kakatok ba ako or hindi.

Pero sa huli. Napagdesisyunan kong kumatok sa pinto niya, gusto ko humingi ng tawad sa kanya dahil natapunan ko siya ng malamig na tubig.

“Clai?” tawag ko sa pangalan niya, pero walang sumagot. “Clai, galit ka ba?” Hindi pa rin siya sumasagot. “Bubuksan ko ang pinto, ha.”

Sinubukan kong buksan ang pinto, at bumukas nga. Pumasok naman ako at nakita si Clai, na nakahiga sa kama niya, habang tinatakpan niya ang katawan niya ng kumot.

Kinuha ko naman ang upuan at nilagay sa malapit sa higaan ni Clai at umupo.

“Clai, galit ka pa ba?” tanong ko sa kanya, hindi siya sumagot. Kaya napahinga ako ng malalim. “Hindi ko naman sinasadya na matapunan kita ng malamig na tubig....at hindi ko rin alam na may ice pala iyun.”

Hindi pa rin siya sumagot, dahilan upang mapakunot ang noo ko. Galit yata talaga siya, akmang aalis na ako ng napahinto ako ng bigla ko nalang narinig ang mabigat niyang paghinga. Napalingon naman ako sa kanya.

“Clai, ayos ka lang ba?” tanong ko pero hindi ito sumagot.

Agad ko naman tinanggal sa kanya ang kumot at nagulat nalang ako ng nakitang namumula ito habang nakapikit. Agad ko naman nilagay ang kamay ko sa noo niya. May lagnat siya. Napatingin naman ako sa damit niya. Ito pa rin iyung sinuot niya nung nabasa siya sa pagtapon ko sa kanya ng malamig na tubig.

“You idiot! Bakit hindi ka nagbihis agad?!” alala kong sabi sa kanya.

Akmang aalis ako ng napahinto na naman ako dahil may sumagi sa isip ko, napatingin naman ako kay Clai. If i leave him here? Siguradong makakatakas ako. Princess ito na ang opportunity para makatakas ka.

Pero.....napatingin naman ulit ako kay Clai, hindi ko siya kayang iwan ng nakaganyan. Aalis na sana ako pero nagulat nalang ako ng agad niya hinawakan ang kamay ko. Napatingin naman ako sa kanya.

“A....ate... W-wag mo akong iwan.... Mamamatay ako.... Kapag.... Iniwan mo ako.” Nagulat naman ako sa sinabi niya.

What?! Magsusuicide ba siya?!

•••

Minulat ko naman ang mata ko dahil ramdam ko na may humaplos sa buhok ko, napatingin naman ako kay Clai na ngayon ay nakaupo na sa kama at nakatingin sa akin, gabi na pala. Hindi ko namalayan, tumayo naman ako.

“Clai, kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ko sa kanya.

“You didn't leave?” mahinahon niyang tanong sa akin.

“Of course, I won't leave you. Lalo na't may sakit ka,” sabi ko sa kanya, napaiwas ako ng tingin ng magtama ang mata namin. “Lalo na't hindi naman ako ganun kasama.”

“I wonder....” Napatingin naman ako sa kanya, habang hinihintay ang susunod niyang sasabihin. “If magkasakit nalang kaya ako, araw-araw para hindi mo na ako iwan ulit.”

“Clai—”

“Sinabi mo noon na hindi mo ako iiwan. Kahit pa hindi ako magkasakit, pero i guess it was a lie.... Opposite.... Kailangan kong masaktan o magkasakit para hindi mo ako iwan.” Nagulat nalang ako ng agad niya kinuha ang kutsilyo.

“Clai! Don't!”