demon | sasusaku

21| longing

Kızın buz mavisine dönen gözlerinde, Anka'nın alevlerinin yansıması gözüküyordu. Tanrıçanın zihni eski anılarla dolmaya başlarken, gerçek kimliğini hatırladı. Kim olduğunu, başına neler geldiğini... Sağ gözünden bir damla süzüldü yanaklarına. Tepesinde duran eşsiz kuşa bakıyor, zihnine ağır yükleme yapan anıları başını döndürüyordu.

Savaşı hatırladı, büyükbabasının ölümünü, klanının yok edilişini... Sevgilisinin harap olmuş bedenini ve haykırışlarını. Burayı hatırladığında bir rüyadan uyanmış gibi irkildi, kan ter içinde kalmıştı. Elleri ve bacakları titriyor, nefesi ciğerlerine tıkanıyordu. Beyaza dönen saçları yavaş yavaş eski pembe halini aldıktan sonra gözleri de eski rengine kavuştu. Titreyen dudaklarından tek bir kelime döküldü, "Sasuke?"

Sasuke ötelerinde durmuş öylece ona bakıyordu. Sevgilisinin sırtından çıkan gür, beyaz kanatlarına bakıyordu. Ağlamasını dindiremiyor, titreyen dudaklarından hıçkırıklar dökülüyor ve başka hiçbir şey yapamıyordu. Eli ayağı kıpırdamıyor, dudakları oynamıyordu.

Sakura, gözlerini kuştan ayırıp kafasını yana çevirdiğinde onu gördü. Onu sapasağlam gördü. Oysa zihnindeki görüntüsü onu sapasağlam hatırlamıyordu, kanlar içinde, kolu ve bacağı kopmuş... Bu görüntüyü anımsadığında midesi bulandı. Sasuke'nin çığlıkları kulaklarında çınladı. O gün aldığı gibi kan kokusunu tekrar aldı.

Zar zor oynatabildiği bacaklarıyla ayağa kalktı, gözlerini ondan bir an olsun ayırmıyordu, "Sasuke..." hıçkıra hıçkıra ona koltuğunda, Sasuke yalnızca kollarını iki yana açtı ve sevgilisini kucaklamayı bekledi.

Sakura'nın kolları boynuna dolanır dolanmaz iblis, burnunu saçlarına gömdü. Sakura durmadan adamın boynuna öpücükler bırakıyor, sanki burada olduğuna inanmak için sürekli kontrol ediyordu. Sasuke de aynı şekilde onu sıkıca sarıp, saçlarını deli gibi öpüyordu. En sonunda kızı kendinden ayırıp yüzünü avuçları arasına aldı, "Seni çok özledim."

Yanağına koyduğu ellerini kızın göz yaşları ıslatırken onu sertçe kendine çekip dudaklarını birbirine yasladı. Yılların acısını çıkarırcasına öptü, dudaklarında gözyaşlarının tadını da alıyordu artık. Nefessiz kaldıklarında geri çekildiler, kısa bir soluktan sonra tekrar birleştiler. Sakura, onu öperken ağzından hıçkırıkların kaçmasını engelleyemiyordu.

"Seni deli gibi özledim," Sasuke dudaklarını ayırıp alınlarını birbirine yasladı. İkisi de nefes nefese kalmıştı, verdikleri nefesler birbirine karışıyordu, "Seni yıllarca bekledim," dedi titreyen sesiyle iblis, "Yıllarca bu anın hayalini kurdum."

Sakura hıçkırmaktan veya ağlamaktan zar zor konuşuyordu, "S-sen..." hıçkırdı, "Sen ö-öldün sa-sandım, seni öldürdü sandım ama... sen buradasın. Buradasın," ellerini sevgilisinin siyah saçlarına atıp okşamaya başladı, "Bende- bende ölmüş olmalıydım..." kendi kendine sayıklıyordu, "Nasıl, nasıl oldu?"

"Hayır," Sasuke puslu gözleriyle bakıp, baş parmağıyla kızın titreyen dudaklarını okşadı, "Sen ölmedin, bende buradayım." hızlı öpücük verdi, "Özür dilerim, Sakura," dedi gözünden bir damla yaş daha süzülürken, "Seni koruyamadım, özür dilerim."

Sakura histerik bir gülüş çıkardı dudaklarından, "Burası öbür taraf falan mı? Burada mı kavuştuk?" Sasuke burukça gülümseyip kızın yüzünü okşamaya devam etti, "Hayır sevgilim, biz bu hayatta tekrar kavuştuk. Sen, tekrar bana döndün."

Sakura olanları anlamamıştı fakat şu an pek de umurunda değildi. Sadece parçalara ayrılmış sevgilisini karşısında sapasağlam gördüğüne, ve kendisinin hala hayatta olduğuna seviniyordu. Parmak uçlarında yükselip dudaklarına tutkulu bir öpücük bıraktı tekrar. Sasuke, geri çekilmesine fırsat vermeden belinden sıkıca tutmuş, öpücüğüne şehvet katmıştı.