Still Waiting (KathNiel) [Finished]

Chapter 2

Chapter 2

Kinagatan ko ang sandwich na hinihingi ng isang katropa ko bago ko ibigay sa kanya iyon. Pagkatapos ay bumalik ang tingin ko sa babaeng nagpapagulo ng isip ko tatlong araw na mula nung una ko siyang nakilala.

"Anong tingin niyo kay Renia?" Wala sa sariling tanong ko sa mga bugok na ito habang kumakain kami ng lunch.

"Tingin ko...wala siyang gusto sa iyo."

Napatingin ako kay Christopher at binigyan siya ng matalim na titig. Nagkibit balikat lang siya at muling sumubo ng pagkain niya. Nagtawanam naman ang mga iba ko pang kasama.

"Pero seryoso, dude. Siya lang ang kilala kong hindi marunong ngumiti," sabi ni Braiden, siya ang masasabi kong machicks sa amin na isang mama's boy naman.

Naalala ko na naman tuloy ang mukha niya. Nakita kong ngumiti siya...is that a smile? Or maybe a smirk? Napapikit ako at ipinilig ang ulo.

Narinig kong nagtawanan ang mga kasama ko sa mesa. Naaaliw na pinapanuod nila ako habang hawak hawak nila ang mga spork nila.

"Iba ka, bro! Once in a blue moon ka na lang nga magkagusto, sa isang dragon pa!" kantyaw sa akin ni Jorg, isa sa mga pinakapaborito ng dean sa loob ng campus.

"I don't think she's a dragon..." but she can read minds. Muli kong ipinikit ang mata ko at pilit na tanggalin iyong babae sa sistema ko.

"Yes, she is! Isa siyang kalmadong dragon na dapat ay hwag na hwag gagalitin kundi...malilintikan na," dugtong ni Jorg. Kaya nagtawanan na naman sila.

Totoo iyon. Noong first day pa lang  ay nakita na namin ang ugali niyang iyon. May mga kaklase kami nagstay pagkatapos ng klase namin para pag-usapan si Renia. Hindi ko maiwasang makinig sa mga opinyon nila kay Renia. Hindi naman masasama iyon, they...we are just really curious.

Dahil nga katabi ko siya sa upuan ay nakikita ko ang mga babaeng lumalapit sa kanya at niyayayang kumain pero isa lang ang nakukuha nilang sagot mula rito. Iyon ay..."no".

May nakita akong higher level na lumapit kay Renia habang tahimik siyang kumakain. Mukhang gusto ng lalaki na makisabay na kumain kay Renia. Nakita kong nilibot ng mata ni Renia ang buong canteen pagkatapos ay pinaupo ang lalaki. Muntik na akong matawa nang magsimulang magligpit ng lunch box si Renia. Siya lang ang kakilala kong nagbabaon, kahit ngayong nasa College na.

Tumayo si Renia pagkatapos ay iniwan ang lalaking lumapit sa kanya. Nakita ko ang pagkamot ng lalaki sa batok. Shoot. One point for Renia.

Napangisi ako sa naisip ko. Sinusundan ko ang bawat galaw ni Renia palabas ng cafeteria. Hindi lang naman ako ang gumagawa non, halos lahat ng lalaki ay nakapokus sa kanya.

May narinig kaming tawanan ng mga kalalakihan habang lumalapit sa kawawang lalaking naiwanan ni Renia. Umupo ang mga lalaki sa table at kinantyawan iyong lalaki.

"Medyo tanga kasi. Lapitan ba naman ang dragon," sabi ni Jorg. Umiling na lang ako dito.

Nainis ako dahil mukhang set up iyon. Sinubukan ng lalaking gumawa ng move kay Renia without knowing her in the first place.

"May nasagap akong balita," sabi ni Jorg kaya napatingin kaming lahat sa kanya.

"Alam ko kung bakit mailap si Ms. Dragon," sabi pa niya. Ngumisi siya sa akin pagkatapos ay kinindatan ako. Masyadong pabakla talaga ang isang 'to. "Gusto niyong malaman?"

Hindi ako tumango dahil alam kong kalokohan lang iyon. Ganon din ang ginawa ng iba. Padabog na ibinagsak ni Jorg iyong kutsara niya sa plato nito.

"Kahit ayaw niyong sabihin ko, sasabihin ko pa rin," sabi nito pagkatapos ay tiningnan kami isa isa.