Still Waiting (KathNiel) [Finished]

Chapter 1

Chapter 1

Maiingay kaming magbabarkada noong araw na iyon. Iyon ang unang klase namin para sa second semester. Halos magkakakilala kaming lahat na magka-blockmates dahil kami kami pa rin ang magkasama, sila din kasi ang blockmates ko nung last sem.

"Jeth!"

Lumingon ako sa harapan nang narinig kong may tumawag sa pangalan ko. Nakita kong pumasok ang morenang babae na nakasuot ng jeans at simpleng white t-shirt. Medyo magulo ang buhok niya pero hindi nakabawas iyon sa kanyang ganda. Nakuha ng seryosong ekspresyon nito sa mukha ang atensyon ko. Ilang sandali lang ay nakita ko siyang tumingin sa kabuuan ng room, ng hindi pinapansin ang mga tingin na ibinibigay sa kanya ng mga tao sa room. Umupo ang babae sa may unang row at sa gilid na upuan na siyang pinakamalapit sa pinto.

"Jeth!"

Para akong natauhan nang narinig ko ulit ang pangalan ko. Pasimple ko munang sinulyapan ang babaeng kakaupo lang at maingat na inilapag ang bag nito sa may armchair, bago ko tiningnan ang tumatawag sa akin.

"Jethro! Kanina ka pa tinatawag ni Ma'am Balingit!" naiinis na sigaw nung babaeng kaklase ko, na kanina pang tawag nang tawag sa pangalan ko.

Tumango na lang ako at tumayo. Habang palapit ako sa may pintuan ay hindi ko maiwasang tingnan iyong magandang babae. Napakapormal ng upo nito at diretso lang ang tingin nito sa whiteboard na wala pang nakasulat. That was weird.

Huminto ako sa paglalakad at hinarangan ang tinitingnan niya. Kung sa iba ito ginawa siguro ay titingnan nila ako, pero iba siya. Kung kanina sa white board, ngayon sa t-shirt ko na ito nakatingin. Hindi man lang gumalaw ang ulo nito. She's weird.

"Hey, you're new here?" tanong ko. 

Kung hindi niya ako sasagutin ay nakahanda na ang paa ko para umalis pero bahagya akong nagulat nang tumango ito. 

"I'm Jethro David," pagpapakilala ko. Napangiti ako nang itinaas ng babae ang tingin niya sa mukha ko. Masuri niya akong tinitingnan sa mata kaya tumigin na rin ako sa mga mata nito. 

Bahagya ako nadismaya nang tumango lang ito at hindi nagpakilala sa akin. Lumabas na lang ako ng room para puntahan si Ma'am Balingit.

"Oh, Jethro, nandyan ka na pala," sabi ni Ma'am Balingit sa akin nang nakasulubong ko siya.

"Pinapatawag niyo daw ako, Ma'am," sabi ko at tinago ang inis ko. Alam na alam ko na kasi ang kailangan ng professor.

"Yes, I want you to represent the school in the upcoming Battle of the Geniuses. Sandra will be your--"

"Ma'am, dinecline ko na po iyan bago pa matapos ang first sem. Sorry, pero ayaw ko po," sabi ko at naiinis na bumalik sa room. 

Okay lang sa akin na isali ako sa quiz bee na iyon pero kung ang anak nito na sandamakmak ang kalandian sa katawan ang makakasama ko, h'wag na lang.

Biglang nagbago ang expression ng mukha ko pagkapasok. Nakita ko kasing sinundan ako ng tingin ni Ms. Formal.

"Sandra again?" tanong sa akin ng isa kong katropa pagkaupo ko.

Tumango na lang ako at nanahimik sa upuan ko habang tinatanaw ng tingin ang babaeng nag-iisa sa first row.

Nanahimik na ang lahat nang tumunog na ang alarm at pumasok na ang prof.

"Occupy all the seats on the first row," sabi ni Mrs. Tyson na napakasungit na prof namin sa CLE.

Walang gumalaw sa kanila. Ayaw na ayaw kasi naming nasa first row, bukod sa hindi ka makakatulog doon ay lagi ka pang napapansin ng professor kapag nakaupo ka doon. Kaya iba talaga iyong babaeng nag-iisa sa first row ngayon.