CHAPTER 23 (I'm going back)

4.6K 88 4
                                    

I felp Andrei playing with my hair while eating dinner in the buffet area. Kanina niya pa nilalaro at pinagtitinginan na kami. They are staring kasi never nila nalaman na may relasyon kami.

Ang tanong, meron nga ba?

I looked at him and he played with my hair again pagkatapos kong tumingin. Makulit talaga siya ngayon at para bang nagpapapansin. He pouted and I want to kiss him so bad! Damn, and gwapo niya talaga kahit minsan loko-loko.

He’s beginning to be more touchy right now at ang awkward kasi baka mamaya iba na ang iniisip ng mga tayo dito. Kanina niya pa dinidikit ang tuhod niya sa mga binti ko. Nakashorts ako opportunity niya iyo para makatyansing.

“Andrei… stop touching me. Kumakain ako.”

He touched my earlobe and whispered. “Do you really want me to stop? Is my touch burning you, Victoria?” Napasinghap ako.

“A-andrei… nasa public place tayo. Um-umayos ka naman… please.”

“So, kung nasa private place tayo, you’ll let me touch you more? Is that it, Victoria? Tell me, will you letme touch you anywhere?” Then he fvcking licked my ear! Nahulog ko tuloy ang kutsara at nang pinulot iyon ni Andrei, he planted a soft kiss on thigh.

He smiled devilishly. Oh my God. Can I ever get away from this temptation? He is temptation at its finest.

I looked away. Iyon lang naman ang magagawa ko kundi ang magpanggap na ‘di ako apektado. Llalo  tuloy akong nakaramdam ng malaking kaba sa dibdib ko dahil sa iisang kwarto lang naman kami natutulog.

Tatawagin ko na ang lahat ng pwedeng tawagin. I feel nervous and my heart is beating like a drum parade again! Hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang pakiramdam kapag nadyan siya. He’s a nightmare and fantasy in one paper.

He sensually drank his soda and I guess that is obviously telling me na may gusto nga talaga siyang mangyari. Oh my goodness can someone save me? Nakakaloka talaga kasi nagsisitalunan ang hormose ko at ‘di ko… mapigilan ang matempt dahil si Andrei yan eh. He’s the one that I wanted  since I became aware of the word ‘LOVE’.

Yes, gusto ko na bumigay, pero ang hirap kasi natatakot akong masaktan. I’m not still sure if he’s worth the risk. Am I supposed to be falling deeper?

“T-tigilan mo nga… please. Wag… ka naman touchy.”

“Okay, sabi mo eh.” He walked out and sat with other girls. They squealed when he came there and they started laughing while I look stupid and just observing them.  I cleared my throat  and finished my meal. Kahit si Amalie napansin ang panlalamig ng ere sa paligid namin.

Then I saw him placing his hand on a girl’s leg.

“Si Natalie iyan, mestiza at habulin ng mga lalaki.” Sabi ni Amalie habang matalin na nakatitig kala Andrei.

“Oh, maganda nga. She’s pretty… and hot.” I gave her a weak smile when the same thing is starting to feel again. Sumasakit na naman ang ulo at mainit na naman ang mga palad ko. Lalo pang sumama ang pakiramdam ko sa mga nakikita ko. Hanggang kailan ba ako maghihirap nang dahil kay Andrei?

Kahit ako hindi ko na maipaliwanag kung bakit ba sa lahat ng mga lalaki eh sa kanya pa ako nabaliw. Tanga ko talaga.

“Gago talaga iyang Andrei na iyan. He knows you’re still sick pero pinabayaan ka lang niya. He’s really stupid at kung ako babanatan ko na iyan.” Amalie said while growling. Wala na akong masabi kaya nagpaalam na ako para bumalik ng kwarto.

I pressed the up button.

The moment I stepped inside the elevator, napahawak na ako sa handle dahil nanghihina na ako. Why am I this sick? Am I really sick or baka love sick?

Tanga.

Pagdating ko sa kwarto, nagcollapse na ako sa kama para makapagpahinga. Hindi ko na naisipan maghilamos, magtoothbrush o uminom ng gamot. Ang gusto ko bumalik na si Andrei sa kwarto namin.

Namin.

I want him here. I want his smell.

I want to feel his hot skin against mine.

I want to do dirty things with him.

Yes, I’ve gone really mad.

Apat na oras na ang nakalipas at ‘di pa rin siya bumabalik. 2AM na… at baka nasa kama na siya ng ibang babae. The thought makes me sick.

I took a short bath and blow dried my hair.

Napagod na ako sa kakaantay kaya nagpaliit na ako ng damit. I wore white spaghetti straps, and red boxer shorts.

I tousled my long brown-dyed hair and removed my reading glasses. I placed it on the side of my table. I grabbed my iPad ang started reading while waiting for me to fall asleep.

=-=-=-=-=-=-

I woke up around 10AM, at dahil nilalagnat pa ako, nagtext na ako kay Amalie na hindi ko pa kayang bumaba agad. Nagpahotel service na lang ako for my breakfast. I ate alone and there I felt too empty I want to cry.

Akala ko pa naman may gusto na talaga si Andrei sa akin, iyon pala bibigay rin siya sa mga tipo niyang babae.

I was about to call my mom, pero napuputol ang signal. Hindi na ako nagpalit ng damit kaya bumaba ako para makakuha ng magandang reception. I pulled my hair into a bun and took out my Aviators dahil mainit sa labas. I grabbed my mini body bag at bumaba.

I lied beside the pool and dialed Romeo’s number.

“Vickie, I heard from tito na nasa Cam Sur ka raw since yesterday. Sayang naman may baked goods ako from mom pero tito loves it kaya siya na lang ang kumuha at dinala sa ospital.”

“Really? Wow, sayang naman. Sana natikman ko rin!”

“Well dalhan kita pagbalik mo ha. I miss you.”

“I miss you too.”

“By the way this coming September kasi, kasal ni Candace yung batchmate natin sa college. He’s marrying the rich guy from Texas and she wants us to go daw. Sabi ko tatanungin pa kita, baka kasi ayaw mo.”

“I’m going of course! I miss our flat in Boston and remember Spring break? Oh my goodness, I miss wearing a bikini.”

“Yeah, doon kasi wala naman pakialamanan. Dito babastusin ka, akala mo ngayon lang sila nakakita ng babae.”

“True story, Roms. I miss that Spring break in California. Remember that time we tried smoking weed? Oh my ang pangit sa feeling!”

“Yes, Vickie. Nerd pa tayo noon at mga batang uhugin! I will never forget the days we spent together.”

“Yes… I miss those days with you all. I am actually thinking about going back in the US.”

Kiss me hard before you go (#Wattys2015)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon