Lorrien's POV
Gaya ng sinabi ng aking boyfriend na si Aldrine ay sinundo niya ako sa botique. Sabay daw kasi kami magdidinner napakasaya ko kasi dumating sa buhay ko ang kagaya niya, dumating siya sa mga panahon na nasasaktan ako ng sobra at kung kelan kailangan ko ng magmamahal sa akin.
" where are we going?" i asked him
" you'll see " sabi niya
Hindi ko na siya kinulit pa kasi baka maasar lng siya. Base kasi sa pagkakakilala ko kay Aldrine ayaw niyang kinulit siya kaya ako nmn ay nanahimik na lng.
Naiisip ko na nmn si Efreem msaya na kaya siya, naisip ko kung si Efreem kya kasama ko ngayon mas mgiging masaya kaya ako. Na kung siya ang nasa tabi ko makukuntento na kaya ako.
Alam kong mali na mahalin ko pa rin siya pero baka nmn khit patago pede dba? Hindi ko nmn sila guguluhin ni Janine. Hindi ko lang talaga mapigilan na mahalin pa rin siya.
" I hope you're thinking of me"sabi ni Aldrine
Ngumiti lang ako sa kanya parang naguilty ako kasi siya yung kasama ko pero iba ang nasa isip ko. Siya yung nandiyan sa tabi ko pero iba ang nilalaman ng puso ko. Mali Lorrien hindi mo na dapat isipin si Efreem sana kung ikaw lng masasaktan pero hindi makakasakit ka, masasaktan mo si Aldrine, ang taong nagmamahal sayo ng totoo, and taong nandiyan tumulong sayo para makaahon sa sakit at lungkot.
Napahinto ako sa pagsasalita ng marinig ko siyang magsalita ulit.
" We're here but please wear this blindfold" sabi niya
I just nod my head as a response and wore the blinfold. Inalalayan ako ni Aldrine papunta sa lugar kung saan man kami pupunta. Naisip ko tuloy na wala pinagkaiba yung nararamdaman ko nung nasasaktan ako at ngayong nakablindfold ako para nmn talaga akong ganito walang papatunguhan ang buhay at hindi alam kung paano makakausad kasi masyado akong nabulag sa sakit na nararamdaman ko pero the good thing is may isang tao na kagaya ni Aldrine na tumulong para makausad ako sa buhay at para makaalis sa lungkot at sakit. Ang kailngan lang ay magtiwala ako sa knya ng buong puso.
Naramdaman kong iniwanan ako ni aldrine, binitawan niya ako. Kinabahan akp siguro nmn hindi niya ako pababayaan dba?
Sa ilang minuto naramdaman kong may nag-alis ng blindfold ko ng lingunin ko siya nkitang hindi siya si aldrine isa siyang babae. Ang dilim sa paligid hindi ko masyado makita yung kabuuan ng lugar.
Nakitang may umilaw naspotlight at nkita ko si Aldrine sa gitna may hawak ng gitara. Nakatitig lang siya sa mga mata ko.
" Naalala mo ba 7 years ago dito sa lugar na to ginanap yung JS PROM natin"
Alam kong hindi mo makakalimutan tong lugar na ito. Ako rin hindi kasi 7 years ago dito ako unang nasaktan ng sobra pero walang sino man ang nakaalam. 7 years ago nangyari ang isa sa pinakamasayang pangyayari sa buhay mo ang nalaman mo na mahal ka rin ng taong mahal mo pero meron kang hindi alam.....
7 years ago nangyari ang pinakamalungkot na parte ng buhay ko
I saw sincerity in his eyes. I'm so stupid for not knowing how much pain I caused to him.
Nakita kita noon naglalakad ka sa gitna at ako nasa sulok lang nagmamasid at inaabangan ang bwat galaw mo. Mukha nga akong tanga napangiti akong mag-isa. Ang gnda mo Lorrien ang daming tao sa paligid mo noon pero ikaw lang ang nakapukaw sa mga mata ko.
Alam kong hndi na ako bata para maniwala na may time machine pero ngayong gabi pwede bang bumalik tayo sa dati .. 7 years ago sa PROM NIGHT natin.
BINABASA MO ANG
Thinking of YOU...
Teen FictionPaano nga ba magmahal muli kung alam mong may nagmamay-ari na ng puso mo?Paano nga ba makalimot kung ang taong kakalimutan mo ay ang taong naging BUHAY Mo?Mali bang pumasok sa isang relasyon kahit alam mong may mahal kang iba?Paano kung sa kagustuha...
