FG - 53 | The End

1.3K 58 9
                                    

FIFTEEN

Nang lumapit si Shinichi sa’kin ay agad akong umalma. “No,” mariin kong sambit. “You can’t just come in here and expect me to follow you.” I pointed at the guys that he and Eiveren punch. “You can’t just barge in here and throw a blow at them.” I feel someone's palm rings around my wrist, I glance at Natalia who is now ashamed and worried at the same time. I hold her hand and look back at Shinichi. “Get out.” Tinuro ko ang direksyon palabas ng club na ‘to. “Both of you,” dagdag ko pa.

“I will,” sambit ni Eiveren, “once I have Natalia.” Kalmado ang kanyang boses nang binanggit niya ‘yon. Naramdaman ko ang pagtago ng aking kapatid sa likuran ko.

“Your father is worried, Fifteen,” explained Shinichi. “We are here to get you home.”

“Paano niyo nalaman kung nasaan kami?” Nakapamewang kong tanong at bago pa makasagot ang isa sa kanila ay may lumapit na dalawang bouncer sa amin.

“Ma’am, Sir,” usal ng isa at tinanguan kami isa-isa, “pasensya na po pero nakakaistorbo na kasi sa iba.” I saw Shinichi and Eiveren, trying to hide their victorious smile. “Sa labas niyo na lang po ayusin ‘to,” dagdag pa ng kasama niyang bouncer. Hindi na ako nagreklamo o nagkomento pa bagkus ay nagsimula nang maglakad, tangay-tangay si Natalia, hindi na pinansin pa kung nakasunod ba sa amin ang dalawa.

Marahil naman siguro ay oo, dahil kami naman ang dahilan kung bakit sila nandito, hindi ba? Nang makalabas ay naramdaman ko ang biglang pagkalas ng kamay ni Natalia sa akin.

Awtomatiko akong napalingon sa kanya at akmang tatanungin kung ano ang problema ngunit naunahan ako, "I believe Shinichi will send you
home,” sambit ni Eiveren na siya palang sanhi nang pagbitaw ng kapatid ko, nasa tabi na niya ngayon si Natalia, hawak-hawak ang kanyabg kamay. My sister is trying to snatch her hand away from him but Eiveren seems not to notice.

“Sasabay na lang ako sa kanya,” kinakabahang sambit ng kapatid ko. “Eiveren,” mahinang pakiusap niya dahil mukha ‘atang walang balak ang lalabs niya na pakawalan siya.

Hahakbang na sana ako upang kuhain sa kanya ang kapatid ko ngunit may talipandas na humila sa akin paikot. “Not so fast, Fifteen.” I bump onto Shinichi’s chest. “We,” he began playing with my hair, “will be discussing a lot of things tonight,” he murmured in his sexy teasing tone. “Starting,” his eyes darted slowly with my body up to my neck, “with this thing you are wearing tonight,” I gasp when I felt his tongue dip on my skin.

My knees instantly weaken. My heart instantly softens.

“No,” I said limply, trying to push him away.

I heard him chuckles, pressing me more against him. “Oh, yes, Fifteen,” he mumble while tracing tickling kisses around my collarbone, “yes.” His tone became dangerous, “yes,” he whispered like he is promising me something.

“Ate!” Natalia’s voice made me jump away from him. I almost became a prisoner of his touch and I am grateful of Natalia for saving me.

“What?” I said in a haze, panting.

“Ate,” muli niyang sambit, namo-mroblema. Nang lumingon ako sa kanya ay hinihila na siya ni Eiveren papasok sa kotse niya. Inip na inip na ang lalaki sa kabila ng  pagiging tahimik niya.

“Eiveren will send you home, Nat,” sabi ng katabi ko. “Don’t worry.”

Nakita ko ang pagbitiw ni Eiveren sa kamay niya sabay ng pagbuka ng kanyang bibig, hindi ko na makuha pa kung ano ang sinasabi niya dahil pumasok na siya ng kotse. Eiveren looks royally pissed, that I am sure. Napipilitan na lang na sumunod si Natalia. Ilang Segundo pa ay wala na silang dalawa sa paningin namin.

Fifteen GraceWhere stories live. Discover now