Big Boys Don't Cry (published under PHR)

Chapter Ten: The Past (Part Two)

Chapter Ten: The Past (Part Two)

Mula sa pagkakasubsob sa hawak na libro, lihim na sinulyapan ni Valjean ang katabing binata. Kanina pa ito nakahiga sa damuhan at parang timang na pinanonood ang mga ulap sa kalangitan. Nangingiti pa loko. Imbes na mag-review para sa exam nila mamaya ay parelax-relax lang ito. Di bale sana kung nakapag-aral na ito kagabi. Pero duda siya na nagtutulog lang ito katulad ng madalas nitong ginagawa sa klase.

Naroon sila ngayon sa ilalim ng puno. Doon siya madalas tumambay sa tuwing nagse-self study siya. Pero paano naman siya makakapag-concentrate kung palagi na lang nasa tabi niya ang lalaking ito? Wala na itong ginawa kundi sundan at bantayan siya. Daig pa niya tuloy ang may sariling bodyguard.

Pagkatapos ng engkwentro niya sa grupo ni Melissa ay palagi nang nakabuntot sa kanya si Vince. Tinupad nito ang pangako na proprotektahan siya. Kahit tutol siya sa ginagawa nito ay naging mapilit pa rin ito. Hanggang sa hinayaan na lang niya ang binata. Naisip niya na magsasawa rin ito. Pero habang tumatagal ay mukhang nag-e-enjoy pa si Vince. Lalo na sa pang-iinis at pang-aasar sa kanya.

"Vayie." Tawag nito na hindi naman niya pinansin.

Ang totoo ay ayaw lang ni Valjean na salubungin ang mga mata ng binata. Nako-concious siya sa tuwing tinitignan siya nito. Dahil magmula nang magtapat ito na may gusto sa kanya ay nagsimula maapektuhan ang kanyang sistema.

"Bakit ako?" Naisipan minsan itanong ni Valjean kay Vince. Hindi pa rin siya makapaniwala na magkakagusto ito sa isang tulad niya.

"Bakit naman hindi ikaw?" Ganting tanong ng binata.

"Ang sama naman ng taste mo!"

"Do you think magkakagusto ako sa'yo kung hindi ka maganda? Choosy yata ako!"

Gusto isipin ni Valjean na baka ginu-goodtime lamang siya ni Vince. Ngunit mukhang seryoso sa kanya ang binata.

"Vayie." Muling tawag ni Vince at pumutol ito ng mahabang damo at pinaglaro sa mga binti niya.

"Vince, ano ba!" Tinapik niya ang kamay nito.

"Vayie, nagtatayuan ang mga balahibo mo, o!" Panunukso pa nito.

Muntikan na niya itong mahampas ng hawak na libro. Naging maagap naman ang binata at natatawa na lumayo sa kanya.

"Hindi ka lang suplada at masungit, sadista ka rin pala!"

Iniinis talaga siya ng lalaking ito!

"Hep!" Pigil ni Vince sa pagtangka niyang pagsugod. "Bakit ba ang ganda mo pa rin kahit nagagalit ka? Lalo lang tuloy akong tinatamaan sayo." Nakangisi na banat pa nito. The jerk is really cute. Iyon ang mas angkop na deskripsyon sa pagiging isip-bata nito. Ngunit kahit pa biro lang ang sinabi ng binata, para kay Valjean ay may hatid na kilig iyon sa puso niya.

"Vayie, hindi ka ba nagugutom? Kumain muna tayo." Sabi ni Vince habang nakasunod sa dalaga.

Tila walang narinig na nagtuloy-tuloy sa paglalakad si Valjean. Hindi maipinta ang pagmumukha niya. Ganon na lamang ang pagsisintir niya dahil sa nakuhang marka sa pagsusulit. Hindi niya naabot ang kanyang tinatarget na score. Siguradong malalagot siya pag-uwi niya ng bahay.

"Okay lang yan, Vayie." anito at inakbayan siya. "Mataas pa rin naman ang nakuha mong score. Pagbutihan mo na lang sa susunod. Malay mo maka-perfect score ka na."