Love Duology 1: Helpless Love

Chapter 1: Papansin at Epal

Note: This was my first ever story here in wattpad. I wrote this when I was 12 years old. This story has a lot of grammatical and typographical errors. So, please bear with me.

Ansherina's POV

"Ansherina, dali-dalian mong mag-ayos diyan! Baka malate pa ako nito sa pinag-gagawa mong kabagalan! Tapos magaalmusal kapa! Samantalang ako nakapag-almusal na! Eh para ka namang senyorita kung kumain, napaka bagal---

"Oo na kuya! Huwag ka ng mag-sona diyan." Sigaw ko kay kuya mula sa labas ng kuwarto ko. Kung hindi ko siguro pinutol 'yong sinasabi niya, malamang sa malamang magsosona na 'yon na mas mahaba pa sa sona ni noynoy.

Padabog akong lumabas ng pintuan at sinasadya ko siyang banggain.

"Aba't! May nalalaman kapang padabog-dabog diyan ansherina, huh? At bubungguin mo pa ako? Sinong mas matanda satin? Ikaw o ako?" Sigaw niya ulit sakin. I just rolled my eyes.

"May magagawa kaba kung sasabihin ko na ako 'yong mas matanda sa'yo?" Pang-aasar ko sakanya. Halos isang taon lang naman ang agwat niya sakin at kung makapag-salita ay parang tatay ko na. Tss.

"Ewan ko sayo! Mauuna na ako't maglalakad ka nalang papasok sa school." Sabi ni kuya at nagwalk-out na.

"Okay, 'di wow. " Mahinang bulong ko at kumain nalang. Nakaisip naman ako ng ideya para hindi maglakad. Hihiramin ko na lang ang kotse ni daddy. Tutal ay daddy's girl naman ako kaya papahiramin ako nun.

Sakto naman ang pagbaba ni daddy mula sa kuwarto.

"Goodmorning daddy." Pagpapacute ko. Syempre dapat ganito muna. Chos.

"Goodmorning din anak." Sabi ni daddy at humalik sa noo ko.

"Nasaan ang kuya mo?" Tanong nito. Yeah! It's my turn. Hihi.

"Daddy iniwan po ako ni kuya nathaniel kaya maglalakad tuloy ako. Kung pwede po sana hiramin ko 'yong kotse niyo."

Pumayag ka sana.

"Sure. Just take care of it at mag-ingat ka sa pagmamaneho." Sabi nito.

"Thank you daddy! Una na po ako. Bye po!" Sabi ko at kiniss siya sa cheeks. Dali -dali akong pumunta sa may garahe at kinuha 'yong susi ng kotse ni dad at pinaharurot ito ng takbo.

Bigla akong nainis nang biglang nagred ang stoplight at saktong ako na ang nasa gilid. May biglang bumusina sa side ko, kotse din siya. Wait. Kilala ko ang may ari ng kotse na 'to. If i'm not mistaken, si Mikaella.

Binuksan ko 'yong bintana ng kotse ko at bumukas din 'yong sakanya. She smiled at me.

"Ella!" Sigaw ko. She just nodded.

Napaka-sungit talaga niya!

Nang mag-green na 'yong stop light nauna na ako sakanya. Nakita ko sa side mirror ng kotse na nasa likuran ko siya.

Nang makarating kami sa parking lot ng school, tinabi ko 'yong kotse ni dad sa kotse ni kuya at tinabi din ni ella 'yong kotse niya sa kotse ko.

"Hey!" Sigaw niya sakin at kiniss ako sa cheeks. Sobrang sweet talaga niya kahit minsan para siyang menopause baby.

"Hi." Bati ko sakanya.

"Ella! Ansherina!" Nagulat kami ng may sumigaw sa likuran namin.

Sina andrea at joanna. Agad namin silang sinalubong ng kurot.

"Ouch. Anyare sainyo?" Tanong ni joanna. We just laughed. Hahaha natawa kasi kami ni Rlla sa reaction nila.

"We're just teasing you, girls." Sabi ni Ella at nakipag-apir sakin. Pinagtarayan lang kami nina Joanna at Andrea.

"So, nandito na pala ang mga babaeng papansin." May biglang nagsalita sa harap namin. Hindi na kami nagtaka kung sino 'yon.

"So, umepal na naman ang mga dakilang epal." Sagot ko.

"Joaquin, bakit kaba nandito, huh?" Tanong ni joanna sa kanyang kambal. Tulad namin ni Kuya Nathaniel hindi din sila magkasundong magkapatid.

"Pakialam mo?" Sagot ni Kuya. Sus bakla.

"Papansin talaga nito." Rinig naming bulong ni dexter ang pinaka-mortal enemy ni joanna.

"Hoy lalakeng mas panget pa sa frog! Pwede bang huwag kang epal diyan! Isa pa, hindi ikaw ang kausap ko kaya manahimik ka! Kung tutuusin nga ikaw 'yong papansin sa ating dalawa eh!" Sigaw ni joanna. Hahaha nice.

"She's right." Pagsangayon ni Ellla.

"May nalalaman ka pang she's right diyan." Sabi ni Kuya. Aba't napaka pakialamero.

"Like, duh. It's none of your concern. Bastard." Sabi ni Ella while rolling her eyes.

"Girls, tara na. Sadyang epal lang talaga ang mga lalaking 'to." Sabi ni andrea. Nag-agree lang kami.

"Andrea, sandali!" Sigaw ni Ken.

"What?" Sagot ni Andrea.

"Ang ganda mo." Halos manalaki ang mata namin sa sinabi ni ken. Eh mortal enemies ang dalawang yan tapos sasabihan ng maganda ni ken si andrea?

"I know right." Sagot naman ni Andrea.

"Sa kabaligtaran." Bigla dugtong ni ken. Ay fvck.

"Walang hiya ka Ken!" Sigaw ni andrea at pinaghahampas si ken sa braso. Tawa lang ng tawa ang tatlong lalaki habang pinapalo ni Andrea si Ken.

"Mga epal! Ano tinatawa-tawa niyo?" Sigaw ko sakanila. Nanahimik lang sila ng konti at tumawa na naman ng napaka-lakas.

"Kuya Nathaniel! Joaquin! Dexter! Tumahimik nga kayo." Sigaw ko ulit at sa pagkakataong 'yon nanahimik na sila.

"What's happening here?" Nagulat kami ng may nagsalita sa likuran naming mga babae. Habang 'yong mga lalake naman ay halos lumuwa 'yong mata sa kanilang nakita.

"Who's there?" Mahinang tanong ko kay Kuya.

"The school director."

"Huwat?!" Sabay-sabay naming sigaw. Nang maalala namin ang nagawa namin bigla kaming napatakip ng bibig.

Shit. The school director? For real?

"Why are you here? Are you cutting your classes?" Pagtataray na tanong nito samin.

Halos walang makasagot samin sa takot. Shit. Kilala kasi siya bilang pinaka-terror na teacher/ director dito sa school namin.

"Or maybe, you guys are dating--"

"Hala! Hindi po!" Sigaw ko.

"And why are you shouting at me?" Tanong nito sakin. Napayuko nalang ako.

"At kayong mga lalake, bakit wala kayong I.D? Ikaw Joaquin tanggalin mo ang hikaw mo, ikaw naman Ken diba sinabi ko sayong ayaw ko sa mga estudyanteng naka-kulay ang buhok? Ikaw Nathaniel, ayusin mo ang pagkabutones ng damit mo at samantalang ikaw naman Dexter ay aalisin mo yang headset mo or i will confiscate it?"

"Aalisin po."

"And you girls..." Sabi ng director sabay turo samin.

"P-po?" Pautal-utal na tanong namin.

"You can go to your room now."

"Woahh! Yes!"

"Yes naman!"

"Bye boys!"

Sa sobrang saya namin nagsigawan kami. Pero narinig naming nagreklamo sila.

"Ma'am, paano naman po kami?" Tanong ni kuya.

"Go to detention room now!"

Natawa nalang kami sa hitsura ng mga boys. We stucked out our tounge to them.

Today, we're the winner.