Yedinci Bölüm

3.6K 158 13
                                    

"Sevgilinden bahsediyordu bence." Mert Hakan, sırıtarak konuştuğunda gözlerimi devirdim.

"Beni bulduğunda bi daha niyet ettiririm o zaman."

"Ettir o zaman."

Hesabı ödemek için köfte arabasına yaklaştığımda Mert Hakan elimden tutmuştu durmam için.

"İddiayı ben kaybettim, bi dahakine sen ısmarlarsın." Gülümsedim.

Arabaya bindiğimizde mırıldanmaya başladığım şarkıyı açmıştı.

Gül renginde gün doğarken,

Boğaz'da gemiler usulca geçerken

Gel çıkalım bu şehirden

Ağaçlar, gökyüzü ve toprak uyurken...

Bu şarkıyı çok seviyordum. Biraz ilerlediğinde bu sefer Mert Hakan mırıldanmaya başlamıştı.

"İner döne döne gökyüzünden... Hiçbir yüz güzel değil senin yüzünden."

Bana dediğini sanmıştım, gerilmiştim.

Bugün idman yoktu. Dolayısıyla tatlı uykumdan uyanmak çok zor olmuştu. Gece geç yatmıştım, e tabi sabah da erken kalkamamıştım.

Zil çaldığında gözlerimi araladım.

Çok uykum vardı.

Yavaş adımlarla kapıya ulaştığımda karşımda tabii ki Beren ve Mert Hakan'ı görmeyi beklemiyordum.

"İzel abla!" Gülümseyerek konuştuğunda ben de ona gülümseyip sorarcasına Mert Hakan'a bakıyordum.

"Benim acil bir işim çıktı da, Beren'in annesi babası da şehir dışında. Acaba müsaitsen ona bakabilir misin?" Gülümseyerek kafamı salladım.

"Senin ne işin var?" Mert'in tek kaşı havalanmıştı. Hesap mı soruyorsun der gibi. Ellerimi teslim olurcasına kaldırdığımda gülümsedi.

"Sevgilimle buluşacağım, iyi eğlenceler size."

Sevgilisi mi vardı? Çok salaktım.

Beren ayakkabılarını çıkarıp eve geçtiğinde içeriye şaşkınlıkla bakıyordu. "Evin çok güzelmiş."

Gülümsemiştim, evimi düzenlemek çok eğlenceliydi.

"Ne yapmak istersin bakalım?" Sorduğum soruya bilmiyorum anlamında omuz silkmekle yetinmişti.

"Önce ben bi' kahvaltı yapayım, aç mısın sen de?" Kafasını heyecanla salladığında saçlarına öpücük kondurup adımlarımı mutfağa yönelttim.

Doktordum. 25 Yaşındaydım.

Hâlâ Coco Pops'dan vazgeçememiştim. Kaselere doldurduktan sonra üzerine süt eklemiştim, Beren de bu kahvaltıdan oldukça memnun gözüküyordu.

Açtığım barbie filmiyle ikimiz de oraya odaklanmıştık. Çocukla çocuk olursan sever seni karşındaki çocuk. Her yaştan insanla anlaşabilmenin temel sırrı budur.

Kahvaltı bitmişti ancak film devam ediyordu kaseleri makineye koyduktan sonra izlemeye devam ettik. Film bitişi Beren baka bakıyordu. "Sen de barbie kadar güzelsin." Yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmuştu.

"Teşekkür ederim Berenciğim. Sen de öylesin!" Sarılmıştı yanıma gelerek.

"İzel abla, pasta yapar mısın?" "Malzeme yok ki güzellik."

Çalan telefonumla sarılmamız bitmişti. Sera arıyordu. "Efendim canım?"

"Müsait misin? Dediğim şey oldu! Anlatmam lazım. Evde misin? Ferdi idman olmadığını söyledi."

Komutan || Mert Hakan YandaşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin