Ömer ' den
Maviş ' i kendimden uzaklaştırıp yüzüne baktım sol yanağını sağ elimin avucuna alarak yanağını öpmüştüm kafamı uzatarak.
Yanağını okşarken yüzüne baktım kızın yüzü kan revan içinde çizik çizikti. Ah Defne... Ah! Şimdi nasıl savunacağım Maviş 'e karşı seni!?
Yanağını okşamaya devam ederken kaşlarımı çatıp sakince konuştum.
" Benim de a da annem yok mavişim, biliyorsun bunu. O yüzden ne yapıyoruz? Kendi aileni kurup çok güzel bir anne oluyorsun maviş."
Her okşamamda kız yüzünü buluşturuyor canı yanıyordu. Elimi çekeceğim sıra elini elimin üstüne getirerek yanağının kenarında sabit tuttu ve başını avucumun içine yasladı.
Gözlerini kapatıp yanağını avucumun içinde kaydırarak okşuyordu bir bebek gibi mayışmıştı avuç içimde...
Elimi çekmeyi bir kez daha denediğimde daha sıkı sabit tutup başını kaldırmadan avuç içimi öptü, gözleri kapalı bir şekilde elime daha çok sığındı.
" Benim ailem sen ol istiyorum Ömer... Ben seni istiyorum (!)"
Gözlerimi kaçırıp Defneye baktığımda yanaklarından yaşlar akıyor çenesi titriyordu işaret parmağıyla mavişi göstere göstere ağızını oynattı.
" Ben bunu öldürürüm öldürür (!)(!)(!)" dediğinde mavişe baktım.
Hızlıca elimi çektim maviş şaşırmış bana bakıyordu bunu beklemediği şaşkın yüz ifadesinden belliydi amına koyayım! Gözlerimi kaçırarak sağ sola baktım;
" Eee şey seni Kemal evine bıraksın Mavişim sende böyle dolaşma daha fazla."
kesinlikle maviş' e bakmamalıydım yine sarılırdı koala gibiydi kız bana karşı ' a!' desem sarılıyordu mavi.
" Niye abi ya? Ne güzel oldunuz yıllardır aradığın parçan mavi anne sanki!" Dediğinde gözlerini Defneye dikmiş konuşuyordu surat ifadesi sesi kadar donuk, soğuk, mimiksizdi.
Ne oluyor lan benim bilmediğim?!
" Kemal konuşurken bana bak! Bu Bir! Canımı sıkma dediğimi yap! Bırakır bırakmaz yanıma gel! İki! Yolda da abuk sabuk konuşma bu üç!"
Kaşlarımı çatıp soğuk bir ifadeyle konuşurken başını bana çevirip yutkundu.
Gözlerime bakarken " tamam abi konuşmam." Deyip mavişe doğru yürürken maviş başını eğip üstüne bakmış ardından başını bana kaldırmıştı.
" Çirkin miyim ben Ömer?"
' Maviş bir git Allah için yav... Vallahi git!'
Gülümsedim.
" Olur mu öyle şey? Sen her halinle güzelsin Mavişim."
Dediğimde gülümsemişti bende gülümsemiştim. Sağ tarafta bakamıyordum amına koyayım... Çünkü Defne soluyordu boğa gibi, sıcak nefesi ensemi çayır çayır yakıyordu vesselam.
Kağan' da arkadan fon müziği veriyordu tabi..
" Ateşle oynama ateşle oynama yanarsın vallahi billah!"
ellerini yumruk yaparak ağızına götürmüş baş parmağının arasından üflüyor elini boru gibi kullanıyordu pezevenk! Bir elini ağızını götürdü dedim ya diğer elini de yumruk yaparak diğer elinin tabanıyla birleştirmiş yaptığı boruyu böylece daha da uzamıştı ve başı öne eğitti sesi boğuk boğuk çıkarken güldüğü kesindi. Çünkü dalgacı sesi ta buradan anlaşılıyordu.
Buna da eğlence çıktı iyi mi? Gülerek Kağan'a baktım.
" Kağan (!) " Desem de bende gülüyordum. Kağanın herkese iyi gelen bir tarafı vardı o herkesin yanında böyleyken ben ise annemin yanında dalgacı, şakacı oluyordum.
Bana baktı sırıtıyordu. " Efendim kardeşim?" Bende ona sırıttım " Yapma." Kafasını sallayarak sırıtıyordu hala " Sen yok musun sen bir mavi bir kırmızı sikmişim anasını. " Dediğinde Defne gözlerini büyütüp kolunu burnuna sürdü hızlıca.
Gözlerimle Defneyi işaret ederken sırıtıyordum keyifle.
" Saygılar sevgiler hürmetler! " Elini havaya kaldırarak elini salladı yanağının hizasında " gittim o zaman ben." dedikten sonra bana " gidiyorum ben o zaman bro!" dedi sanki 'kal gitme' dememi bekliyordu.
Üstüne basa basa sırıtarak " git hadi...(!) " Dedim başımla kafayı göstererek gözlerimi kapatmıştım;
yüzünü kırıştırarak burunu buruşturdu " ıHh! Kahpe Bizans!" dediğinin ardından mavişin yanına gittiğinde arkasından çarpık çarpık gülüyordum.
" Hadi gidelim Mavi kanlı Avatar." Defne kahkaha attığında bütün gözler onu buldu bende dahil.
" Çok özür dilerim aniden oldu. " Titrek bir sesle konuşurken ellerini salarak dolu gözlerine rüzgar yapıyordu.
Gözlerini tavana dikip bir kez daha gözlerine rüzgar yaptı , sol gözünün kenarını silerken burnunu çekmişti . " Ay iyiyim tamam be! İyiyim ben geçti kızım geçti!"
Başını doğrultup Kağan'a bakarken alt dudağını dişliyordu ayaklarını da zemine tempo yaparken bacakları titriyordu kaskatı olmuştu.
Ne oluyordu bu Defneye?
" Görüşünüz canım! " Defne sol elini bel boşluğuna koyarken sağ elini de sol elinin avuç içine koydu ve baş parmağı ile parmak içlerini kaşıyordu.
" Görüşünüz maviş." Kafamı sallayarak kaşlarımı çattım gözlerimi Defne' den çekmeden mavişi cevaplamıştım.
Defneye ne oluyordu bir an önce öğrenmem lazım çünkü hiç onluk hareketler değildi.
Başını sola çevirip cama baktı ellerini de sıkıyordu bacakları durmaksızın titremeye başladı. " Çocuklar sizde çıkın Kemal dediğim gibi mavişi bırakır bırakmaz yanıma gel konuşacağız!"
" Abi ama şey? " Hüseyin'in sesini duyunca gözlerimi kapattım onlara bakacak yüzüm yoktu.
" Çıkın dedim oğlum."
" Ama abi pompayı bırakırsam-." Dişlerimi sıkmıştım gözlerim kapalı.
" Çıkın dedim lan!!!!" Dediğimde gözlerimi açmıştım kaskatı olmuştum sinirden. Ben ya ben çocuklarıma yük olacaktım şimdiden.
Defne başını hızlıca çevirip " tamam ben yaparım." Dedi ağlamaklı sesiyle. Yatağın sol tarafına gelirken hemen Hüseyin 'den pompayı almıştı.
Herkes odadan çıkarken Kağan kapı kolunu tutup içeriye doğru kafasını uzattı " Ömer aman deyim sakin kardeşim." dediğinde ne demek istediğini anlamıştım.
" Tamam tamam." Sıkkınca soludum.
Kapıyı tamamen kapattığında Kağan Defneye döndüm başı öne eğik pompa yapıyordu. Kızıl saçları öne doğru gelmiş yüzünü kapatmıştı.
" Defne..."
Cevap yok.
" Defne..." Yine cevap yok.
" Defne..." Ama yeter amına koyayım ! Başımı eğerek işaret parmağımla önüne gelen saç tellerini araladım ve o güzel beyaz teni gün yüzüne çıkmıştı.
" Defne..." Çenesi titriyor gözlerinden yaşlar akıyordu kesik kesik.
" Efen-di-m."
"Niye cevap vermiyorsun bana hı?" Saçlarını parmağımla itiklerken kızıl saçlarının kokusunu ciğerimde hissettim.
Ben başımı eğip yüzüne bakarken ağlamaya devam ediyordu. Acaba yine Murat için mi? Defne öyle kolay kolay ağlamaz çünkü , ben bunca yıllık hayatımda bir nezarette gördüm ağlarken birde şimdi.
Aklımı kalbimi kavuran soruya engel olamadım " Murat mı? Yine onu mu gördün? " Ağlayarak kafasını iki yana salladı.
" Ne oldu o zaman söyle bana kızım? " Pompa yapmaya devam ediyordu.
" Bırak şu pompayı Defne ve yüzüme bak! "
" Bırakamam Ömer bırakamam hı hı olmaz bırakamam (!) " Deyip kafasını iki yana sallıyordu.
Kadın sana ne oluyor sen kimsin!? Benim başına buyruk Defne'm nerede?"
" Tamam ver bana öğret nasıl yapacağım sende sağ tarafıma gel hadi." Başını kaldırıp bana baktı gözlerinin içi kızarmıştı şimdiden.
Gülümsedim " öğret bana kendime nefes olayım doktor hanım ." Dedim ve gülümseyip gözlerimi mavi pompaya çevirdim kol içinde boruyla bağlı adını bilmedim bir şeyle bağlıydı şamar oğluna dönmüştüm resmen.
" Sen nereden biliyorsun ki? " Belli belirsiz bir gülüş atıp " Kriz anında duymuştum yani bağrınca nefesim kesildi Kemal'in parmakları pompa yapmaya devam ediyordu ama." Dediğimde utanmış dudak kenarımı kaşımış ve ardından başımı öne eğilmiştim.
" Tamam bak bir serçe kuşu kadar narin serçe parmağının ağırlığı kadar basacaksın, sakin ve yavaş."
Sırıtarak asker selamı verdim " Emredersiniz komutanım! " Gülümseyemeye çalıştı ama sadece dudaklarını düz bir çizgi yaptı.
Elime pompayı vererek sandalye ' den kalktı ve bana bakmadan sol tarafta duran küçük dolaptan ikinci çekmeceyi açarak ıslak mendil aldı paketini açıp.
Zaten makine de o küçük dolabın üstünde duruyordu. Böyle olmaktan nefret ediyorum!!!! Şu halime bak ya!!
Gözlerimi ondan ayırmamıştım her bir hareketini izliyordum Defne hanımın, ama ıslak mendili alışı ile gözlerim ister istemez ellerine kaymıştı.
" Ne yapacaksın onunla? " Hızlıca sol tarafıma gelirken sinirle konuşmuştu.
"Elini sileceğim o dokundu eline Ömer!" Şaşırdım bu söylediğine ayrıca da çarpık çarpık gülmüştüm, hoşuma gitmişti nedense?
Hala çarpık çarpık gülerek " Saçmalıyorsun şuan farkında mısın? Elimi sana verirsen nasıl kendime pompa yapabilirim defne bana bir söyler misin?"
Yatağın kenarına gelip kaşlarını kaldırdı " Söyle adamlarına bir tanesi gelsin çok bu zor?! Kekelemiş miydi o?
'Sakin ol Ömer.'
" Onlar benim adamım değil çocuklarım." Sesim soğuk çıkmıştı.
Yatağın kenarında dururken bana bakmıyor ıslak mendili iki ucundan havaya kaldırarak dikkatli bir şekilde bakıyordu.
" Hı hı aynen kesin annelerini de mavidir! Anne dediklerine göre."
Daha ne kadar bakmayı düşünüyor ıslak mendile merak ediyorum.
" Defne o mendil içini göremezsin daha fazla pamuk ve asitten yapılıyor ama bilmem biliyor musun?!" Güldüm keyifle çarpık çarpık.
Ama beni dinlemekten çok kendisiyle konuşuyor gibiydi.
" Tabi canım aile olmak istiyormuş Ömer ile attım dayak boşuna gitti resmen! Geldi yine sarıldı Ömer'e ya!!! Annesini kullanıyor bir de ama ben bilseydim vallahi öyle demezdim! Hı hı aynen olursun sen Ömer ile aile! "
Başımı eğip Defnenin yüzüne baktım, yok yok konuşuyordu ciddi ciddi amına koyayım! Bu Defne kimdi lan?! Yalnız ben şuan çok eğleniyorum ulan! Mesela gülüşlerim hiç eksik olmuyor sırıtıyordum pişmiş kelle gibi.
" İsterdiniz ben çıkayım siz rahat rahat konuşun Defne? Kendimi sizin aranızda fazlalık gibi hissediyorum. Bu size yapılan büyük bir haksızlık ben size bunu yapamam hemen terk etmeliyim odayı." Sırıtarak büyük keyifle izliyordum Defneyi.
Başını hızlıca bana çevirip " Hı hı tabi hemen odayı terk et! Ve o maviye git hemen! Özlemişsin de sen şimdi!" Bir de kafasını sallamaz mı Allah'ım?
Kaşlarımı çatıp Defneyi dinlerken dudaklarımın kıvrılmıştı.
" Doğru söylüyorsun ben bi gidip bakayım , bensiz yapamaz biliyon mu? " Yataktan kalkar gibi yaptım göz kırparak ama unutmuşum.
ARTIK YATALAK BİRİ OLDUĞUMU!!
Bu siktiğimin makinesi ötmeye başlamıştı hemen. Derin bir nefes alıp kendimi yatağa attım. Defne de telaş içinde. " Ömer iyi misin ?"
Başımı sola çevirmiştim utanıyordum Defne.
" İyiyim."
" Ömer?" Sesi telaşlıydı.
" İyiyim dedim bak pompa da yapıyorum kendime ezik gibi , sana ne oldu anlat niye ağladın? O değilse niye?"
" Bana bakmayacak mısın? " Bir şey demedim.
" Peki." Yatağın sağında bir ağırlık hissetmiştim oturmuştu Defne.
"Ben onun için ağlamadım. " Sustu.
"Ben senin için ağladım İplikçi ölüyordun lan." Dediğinde gözlerimi kapattım.
" Hatta öldün Kemal ile ben ne yaşadık senin haberin var mı? Canım çıktı be oğlum seni geri getireceğim diye. Şimdi de kaşar gelmiş! Sana istediği gibi sarılıyor! Ben sarılamıyorum! Çok korktum lan ilk defa bu kadar bir ameliyathaneden! Ağlayacak kadar çok! " Gözlemi hızlıca açtım.
Defne benim için ağlamış mı? Kesin bu da bir oyundur Defne hanım' da oyunlar bitmez ne de olsa? Ya da iddia!
" Ağladığına inanmıyorum Defne bana oyun oynamayı kes artık! Benim de sana sarılmak için ağladığım günler çok olmuştu."
" Peki ne deyim haklısın? Bari nasıl baş edeceğimi söyle Ömer dayanamıyorum!!!" Başımı hızlıca çevirip ona baktım.
" Sen bana söyledin mi Defne?!! Kaşlarımı çatıp sakince konuşmayı denedim ona bağırmak dünya da en son isteyeceğim şey bile değildi.
" Siktir git bok diyordun bana üstüm başım bok kokar ten rengin Arap bacı gibi." İşaret parmağımı başımın kenarına dayadım.
Başımın kenarına vurarak işaret parmağımı " hepsi burada kızım unutamıyorum! Unutamıyor! Senin bana yaptıklarını bir türlü unutamıyorum!" dedim avazım çıktığı kadar.
Hızlıca yataktan kalkıp bana yaklaştı " tamam dur yapma." Dedikten sonra işaret parmağımın üstüne elimi koyarak beni durdurdu.
Parmağımın üstünü öptükten sonra başımın üstünü de öptü dudaklarının arasından konuşuyordu. " Affet beni ne olursun affet Ömer..." dedikten sonra başımı tekrardan öptü.
Bende gözlerimi kapattım, o kadar uzun süre sonra Defnenin öpmesini , sarılmasını bekliyordum ki.. gözlerim kapalı derin bir soluk aldım.
"Bana yaşadıklarını yaşatmadan seni affedemem."
Hızlıca ayrılıp yüzüme baktı sevinçle " Tamam afettik' den sonra beni sevecek misin?" Çok güzel bakıyorsun kadın ama sen?
Düz ifadeyle;
" Hayır ben artık seni sevmiyorum bitti sana dair bütün duygularım; Öldü.