Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı- 13

Yazardan

Adam müdürün odasına kapıyı çalmadan bodoslama girmiş koltuğa oturmuştu. Şimdi ise masada bulunan küçük basketbol potası ile oynuyordu.

Oynamaya devam ederken de konuşmaya başlamıştı Ömer. " Müdür müdür nasılsın müdür ? "

" İyi-"adamın konuşmasını kesen Ömer'in yine kendisiydi.

" Ben sana demedim mi lan?! Bu binanın adını değiştireceksin diye it?!"

Potanın içine basketbol topunu atarken işaret parmağını düğmede bekletip gözlerini yuvalarından çıkartarak psikopatça baktı müdüre.

" Ama Ömer bey babanız dedi ki çocuklar geldikleri yeri unutmasınlar. Bende değiştirmedim sonuçta burası çocuk yetiştirme yurdu."

Ellerini karnının üstünde birleştirerek dudaklarını büktü ve arkasına yaslandı.

" Allah Allah bak şu Allah'ın işine ilginç." Dedi gülerek ardından müdüre bakarak " müdür senin hiç çocukların var mı?" Adam ' evet' anlamında başını  salladı. 

" Peki o çocuklarının bir anda ailesi yok olsa sen yada başka biri fark etmez. Dünyası yıkılsa o çocuklarının? Ve bir anda yetiştirme yurdu vays! Güzel fikirmiş ben bunu bir düşüneyim. " dedi ve adam bir kaç dakika derin düşüncelere daldı.

Zemine bakıyordu boş boş.

"Ömer Bey?" Dediğinde müdür Ömer kendine geldi. " Ha pardon ya ben biraz gel git akıllıyım da ne diyordum? "Dirseğini masaya koyarak parmağını şıklatı.

"Ha hatırladım ve bir yavşakkkk müdür  gelse dese ki; geldikleri yeri unutmasınlar sonuçta burası yetiştirme yurdu. " Kıs kıs gülüyordu adama kafasını sallayarak Ömer. ' Yavşak' kelimesini de uzatmıştı.

" Ulan demezler mi amına koyduğumun çocuğuuuu?!! Sen nereden geldin?! Sende yetimhanede büyümedin mi müdür!!!?" Cümlesi bittiği anda elini masaya vurdu.

"Ama-" masaya yaklaşarak müdürün kravatını tuttu Ömer gözlerini büyüterek psikopatça sırıttı. " Bana öyle bakma ikimize fazla bu koca dünya!" dediğinde kravatı gevşekti.

" BU ÇOCUKLAR YETİMHANE NEDİR BİLMEYECEKLER MÜDÜR!!" Kravatı sonuna kadar sıktı Ömer. " BU ÇOCUKLAR NOMAL BİR HAYAT YAŞAYACAKLAR MÜDÜR! HA OLURDA İLERDE İT KOPUK OLURLAR ORASINI BİLEMEM! AMA BU ÇOCUKLAR! AİLE SEVGİSİ YAŞAYACAK YARIN BUGÜN OKULA GİTTİLERİNDE  HİÇ Mİ İNSAN OĞLU DEMEYECEKLER Kİ BUNLAR YETİMHANEDEN GELMİŞ YETİMHANE ÇOCUĞU!!! ANLADIN!!" 

Müdür elma gibi kıpkırmızı okurken boğulmanın eşine gelmiş dili dışarı çıkmıştı Ömer'in gözleri müdürün diline kaymıştı.

" Ana sarımsaklı yoğurt yemiş of! Leş gibi sarımsak kokuyor lan ağızın! " Yüzünü buluşturarak başını yana çevirdi ve müdürü koltuğa fırlattı.

Adam ölmenin eşiğinde canını kurtarmanın yanı sıra nefes almaya çalışıyordu.  İşaretli parmağını uzatarak adama doğru.

" Yat kalk sarımsaklı yoğurta dua et sen bütün heyecanımı kaçırdı kokmuş ağızın! Bir daha da benim lafımın üstüne laf söylersen o sıçtın bokları sana yediririm müdür! Hadi eyvallah!"

Odadan çıkarken masada ki küçük basketbol potasını aldı eline. "Bunu  alıyorum müdür oynadıkça sana söver söver rahmetli iyi oroospu çocuğuydu derim hahaha bayılıyorum kendime ya."  Kahkaha attıktan sonra.

Kapıya yaklaşıp kapı kolunu tuttu " müdür buraya bir  daha gelişim yıkım araçlarıyla olacak! Son kez anın tadını çıkar şöyle bir ailenle vakit geçir güzelce." Göz kırptı ve kapıyı açmasıyla Defnenin ayaklarının önüne yayılması bir oldu.