Defne' den
" Ömer kucak! " Nihayet hastaneden çıkıyorduk korkacaya döndüm yeminle ya hepimiz öyledik Ömer'im hariç o herşeye rağmen bebek gibi kokuyordu.
BEBEKTİ BEBEK! OYŞ!!"
Yataktan kalktığı gibi bana döndü çocuklarda şaşırmıştı benim bu söylediğime. "Ne bakıyorsunuz ya Ömer artık benim size kaç kere söylicem kucağından inmicem."
Dediğimde bana bakıp güldüler " oha lan yine kafiye yaptım biliyorum bu işi baba." Gülümsedim çünkü kahkaha atacak halim yoktu.
" Ömer kucak gelde yanıma yat." Dediğimde hepsi kahka attı.
" Defnağğğ Defnağğğ burada tek komik olan benim kendine gel ama ya. Hı kızgın surat emoji!" Deyip kaşlarını çattı ellerini yumruk yapmıştı yüzünü de duvar kadar sert.
" Artık benim ağla." Dediğimde başını yanında duran Metinin omzuna omzuna koymuştu.
" Metin Metin çok zor durumdayım Çetin." Suratını ağlamaklı yüz ifadesini yaparken gülümsüyorduk Kemal'in bu haline.
Metin gülümseyerek " bir olayı da dram yapmasan olum? " Dediğinde " sus lan sen döşü kıllı." Burnunu çekip dudaklarını büzüştürdü.
" İşim bu." Gülerken gözüm Ömer'e kaydı beni izliyordu aq.
Yüzüm kızarmıştı aq utanmıştım gülüşünü yedim ne tatlı tatlı gülüyor bana.
Daha fazla utanmamak için Kemal'e çevirdim başımı onunla uğraşacaktım eheeee!! Yeni uğraşım Kemaldi.
" Boş işler Müdürü! " Müdürden bir güçlü bir havalama yerimden zıpladım. Hakan'ın kucağındaydı o da suratsız.
Hakan sırtını seviyordu" yok abicim sana demedi Defne abla Kemal abine dedi boş işler Müdürü" diye. Demesine karşın cümlesini bastıra bastıra söylüyordu Kemal'in kulağına yaklaşarak.
" Ya baba şunlara birşey de bana boş işler müdürü diyorlar babaaaaaa! Dediğinde elini yumruk yapıp göz kapağını ovuşturdu dudağını büzüştürüp ağlama moduduna geçtiğinde ise.
Ömeri' mm konuşmuştu.
" Eeee boşşunnn oğlum" kahka tufanı odanın dört bir yanını sararken Kemal başını kaldırıp " sen öyle diyorsan öyle olsun reis!! Öl de ölelim reis!! Reisssss!! Sisss! Sissss!"
Bir kahka tufanı daha. Bende gülecektim ki Ömer'in sesini duydum tekrardan uyarıcı ses tonuna sahipti kendisi.
" Yavaş gül kadın yaran." Ama sen öyle desen ben gülemem ki kaçtı gitti işte.
"Sen ne gülüyon lan süt bebesi he!" Diyen Kemal'in sesini ve ardından gelen tokat sesini duydum.
" Ya abi hep beni görüyor gözün!" Hüseyin sitem dolu acısının üzerine elini ensesini götürüp ovuşturdu.
" Çok konuşma la!" Derken gülümsüyordu Hüseyin elini ensesinden çeker çekmez birtane daha şaplak attı ensesine.
" Ya baba!!!!" Can havliyle Ömer'e seslendi Hüseyin bende o anda Ömer'e baktım oyş bebek bebek güldüğünde gözlerinin içi gülüyor yav!
Kaşlarını çattı ama gülüyordu da " dokunma oğluma Kemal." Diyordu demesine ama göz kırptı bi yandan da.
Ömer'in göz kırpmasıyla bir tane daha attı şaplak ensesine Kemal. Hüseyin'e bakarak " he baba he bu oğlunda biz neyiz sorması ayıp?"
YOU ARE READING
Mafyanın Bakıcısı
FanfictionBir gün hastaneye ambulans ile hasta getirdiler ama getirmek ne kelime başbakan gelse o adamın yanında sönük kalırdı o derece herkes etrafında kul köle olurken ben sadece etrafında dağ gibi görülen adamlara bakar kaldım hepsi bir ağızdan " abi iyi o...
