Yazardan
" Ömer oğlum..." Arkasını döndü adam, bir uçurumun en tepesindeydi uçurumun bir tarafı deniz, bir tarafı taş, çakıldı.
Gülümsedi.
Adamın annesi kızıl saçlı beyaz tenli tabiri caizse eşek gözlere sahipti ve gözleri Ömer'in ' kiler gibi koyu kahverengiydi.
Kadının kızıl koyu saçları beline kadar uzanıyordu.
" Anne! Annem..."
Tam annesinin yanına giderken arkasından Kemal, Metin, Hakan, Hüseyin, seslenmişti.
" Abi gitme bizi bırakma baba bizi sensiz ailesiz bırakma.."
Arkasını çevik bir hareketle dönerken Kemal, Metin, Hakan, Hüseyin'i gördü dördü birden el ele tutuşmuş denize arkalarını dönük ona bakarken adamlarının ayakları uçuruma doğru gidiyordu denize doğru.
Bir annesine bir adamlarına bakarken aynı anda ayakları uçuruma doğru gidiyordu yüzleri Ömer'e dönükken annesi bir uçurum kenarında adamları bir kenarda bedenleri dururken ayakları uçuruma doğru gidiyordu.
- Ameliyathane-
Defne neşter eline almış kalbine doğru yönelirken Ömer'in sesini duydu. " Sakin hareket etmeyin oğlum sakın! Anne ne olursun hareket etme! Kurtaracağım ben sizi (!) Sakın..."
Kadın donmuş Ömer'e bakarken elinde neşter ile kalakalmıştı.
"Defne hadi kes! " Tarık doktorun komutuyla " Hı hı tamam (!) "deyip önüne dönerken kalbi kesmeye başlamıştı.
Elini kaldırıp onları ' dur' komuttu verirken sağ kaşını havaya kaldırarak "sakın hareket etmeyin oğlum sakın! " Arkasını dönüp annesine bakarken sol elini kaldırıp " anne ne olursun hareket etme! Kurtaracağım ben sizi (!) Sakın!" derken iki kolunu açıp bir adamlarına bir annesine bakarken her iki tarafı tutmaya çalışıyordu.
Ömer uçurumun orta yerindeyken annesi uçurumun bir kenarında adamları ise uçurumun bir kenarda duruyordu kolları ile sahip tutmaya çalışırken bir annesine bir adamlarına bakıyordu.
" Baba ben geldim!" Sesi duyduğunda arkasını döndü.
" Biray oğlum (!)" Gülümseyerek ona doğru koştuğunda arkadakilerin sesini duydu. " Abi bize yardım et! " Oğlum (!) Ömer'im gel annene (!)"
Sol ve sağ tarafına baktığında ayaklarına bakmıştı Ömer geri geri uçurma gidiyordu bedenleri sabit dururken ayakları adamların.
Sağ tarafa baktığında annesi de adamları gibiydi adımları geri geri çakıl taşlık bölgeye giderken yüzüne bakıp çaresizce yardım diliyordu.
Tamam karşında ise gülerek onu bekleyen adamı oğlu ailesinin devamı vardı. Gülümsüyordu kollarını iki yana açıp;
" Baba gel artık seni çok özledim!"
Gülümsedi.
- Ameliyathane-
" Gülümsedi (!)" Kalbinin içine delik açarken hortumla gözü Ömer'e kaymış gülümsediğini görmüş adamla birlikte o da gülümsemişti kadın.
"Defne işine bak!!" Diyen Tarık doktora karşın ameliyathane masasından makas alıp çevik bir hareketle doktora doğru doğrulttu Kemal.
Sinirle.
" BANA BAK LAN! HOCA FALAN DİNLEMEM KARNINA SOKARIM GÖTÜNDEN BİLE ALAMAZLAR MAKASI!! SEN HAYIR OĞLUM BEN DEMEDİM Mİ SANA O ÇİFTE GÖZLER ÖMER ABİM ' DE OLARAK SADECE KOMUT VERECEKSİN!! SENİN GÖZLER ŞAŞI GALİBA HASTA OLAN DEFNE DEĞİL ÖMER ABİM!!"
Adam gülmeye devam ederken Defne hem hortumla kalbine delik açarken bir gözü gülen yüzündeydi Ömer'in her gülüşünde Defne' de gülümsüyordu.
" Abi gitme o seni öldürmeye çalışıyor abi kolyeyi hatırla! Abi gitme öldürecek seni!!! "diye bağırınca Ömer olduğu yerde durdu gülümseyerek Kemal'e baktı.
" Oğlum bak kardeşin, kardeşiniz gelmiş lan! " dedikten sonra gidecekken Kemal bir kez daha bağırdı. " Baba gitme öldürecek seni!!!"
" Kemal bağırma lan!!! "Derken ameliyathanede de bir gürültü koptu.
- Ameliyathane-
" KEMAL BAĞIRMA LAN!" diye bağırınca adam ameliyat masasına bakıp kafa salladı ellerini önünde bağlayıp kafasını önüne eğerken boğazını temizledi.
" Tamam abi pardon."
Ama Ömer'in bağırmasıyla Defnenin kalbine yerleştirdiği hortum bir santim kaymış makinelerden ses gelmeye başlamıştı.
Kadın başını kaldırıp makineye bakarken heyecanla " Natürel yüzde elli nabız kırk!! Tarık hocam hortum bir santim ileri kaydı! "
Kemal makineden gelen seslere düz olmuş yeşil çizgiye bakarken gözleri büyümüştü.
" Defne çabuk elektrik şok!! " Arkasını dönüp ona doğru uzatılan makineyi alırken ellerini açıp makineye jel sürmesini bekledi.
" Çabuk lan çabuk kızım!! " Kadının bağırmasıyla ameliyat görevlisi yerinden hopladı, korkuyla jeli makinenin iki koluna sürerken endişeyle jeli birbirine sürttü.
" Seksen, yetmiş! " Diyerek Ömer'e dönerken yardımcı makineden kadının söylediği sayıyı hazırladığını belirtmek için;
" Hazır!" demişti.
Makineyi birbirine sürerken masaya yaklaştı " Çekilin!!! "Deyip kalbine dayadı.
Ama adamda bir hareketlilik yoktu.
" Amına! Adam taş yerinden oynamıyor!!! Bir daha seksen altmış beş!"
Yönünü Ömer' den çevirmeden makineyi tekrardan yanındaki yardımcıya uzattı.
Jeli makinenin iki koluna sürerken Defne de birbirine sürtmüştü.
Makineden sayı hazırlandığında kadına " hazır." diye komut vermişti yardımcı.
Kalbine dayamadan önce " Çekilin! " Diye bağırmıştı son nefesiyle kadın.
" Vallahi ölürsen seni öldürürüm Ömer! Gitme lan gitme beni bırakma oğlum!!!"
"Ömer dur orada sakın beni bırakma oğlum! " Dediğinde Defne uçurumun bir köşesinde belirtmişti.
Onu çağıran adamına bakmayı kesip başını yana çevirdi gözlerini kısıp kaşlarını çattı. Elini kaldırıp kadını gösterdi.
" Ula senin ne işin var burada amına koyduğumun kızı!?"
Uçurumun kenarında öyle bir rüzgar esti ki altına mavi renkte tel tel olan etek giyerken bel kısmını da kemer ile süslenmişti kemerin içinde orta boy demir paralara benzeyen daireler vardı. Üst kısmı ise sade bir gömlek önü dar boğazlıydı .Ayakkabı olarak orta boy topuklu beyaz renk ön kısmı bağcıklı şey giymişti kadın ayaklarına. Saçlarının ucunu da maşalıydı ve önüne atmıştı.
Ve o etek saçlarla birlikte rüzgarla savururken alt kısmı açılmıştı.
Gözleri büyürken gözlerini kapattı " donun güzelmiş defne!" derken yanakları kıpkırmızı olmuştu.
Defne sinsi bir gülüşle;
" Beğendin mi gri renk? " Dediğinde Ömer ters bir bakış atıp " Hasbin Allah tövbe tövbe!" Diyerek. Karşında onu bekleyen adamına giderken Kemal Defneye bağırdı.
" Defneğğ! Bir şey yap lan Biray onu öldürmeye çalışıyor onun yanına giderse ölecek!!"
" Ne! " Gözlerini büyütüp şaşkınlığı belli ederken başını yana çevirip Kemal'e bakmıştı.
" Gözlerinizi kapatın çabuk lan!" Gözleri Metin, Kemal, Hasan ve Hüseyin ' e kayarken " Amına koyayım birde elleri birleştirmişler sanki kutu kutu pense oynuyor." Der demez boşluktan istifa eden Ömer'e baktı.
" Sakın gitme lan dur oğlum daha yeni başlıyoruz Ömer bu sefer seni öyle kolay bırakmayacağım!" Eteğin uç kısımlarını kaldırıp havaya kaldırdı.
" Ömer bak burada ne var." Derken kıvrak bir şekilde dans ediyordu kadın yüzünde munzur kadınsı bir ifade vardı.
Adam kadının iç kısmını görür görmez " anam!" Diyerek elleri ile yüzünü kapatmıştı çocuksu bir ifadeyle.
Olduğu yerde çakılı kalırken Defne kahkaha atıyordu " annem sen çocuk musun yiaaaağğğ! Şapşik utanma be ben senin karnım karın! "
" Defne seni sikerim lan kapat eteğini!"
Kadın kahkaha atıyordu Ömer'in rüyasında tam aksine adam ' da onun kahkahasına çarpık çarpık gülerken gözleri kapalıydı yanakları da kıpkırmızı. " Oğlum sikeceksen niye gözlerini kapatıyorsun? İlahi Ömer!" Dedi şen şakrak sesiyle kadın.
" Baba gel artık sensiz ben burada çok korkuyorum!" Gözlerini açıp Biray' a koşarken;
" Geldim babasının aslanı geldim!" Kadın adamla Biray'ın arasına girip eteğin uç kısımlarını havaya kaldırdı.
" Haniymiş gri don babası? Haniymiş!? " Gülüyordu Defne.
" Defne (!)" Demişti dişleri arasından adam eli ile gözlerini kapatmıştı tekrardan.
" Efendüm yakışıklı söyle!" Gülüyordu şen şakrak sesiyle.
" Kapat eteğini ve çekil hadi oğluma gideceğim ben!"
" Biz senin oğlun değil miyiz abi? Senden haber alamıyoruz seni çok merak ediyoruz gel hadi bizim tarafa baba."
Gözlerini açıp başını Metin ' e çevirirken kaşlarını çatmıştı adam.
" Ne beklemesi oğlum la? Kardeşiniz geldi onu alıp yanınıza geleceğim!"
Tekrar bir adım atmayı denediğinde Defne elini göğsüne koyup durdurmuştu " Gitme... Kal benimle bizimle kal Ömer! " Gözlerini adama dikmiş açık kahverengi bal gözleri kopkoyu olmuş bi vaziyette ona bakıyordu.
Adamda ona yüzüne; çaresiz kendinden aciz bir ses tonuyla. " Bırak gideyim sahip çıkamadım kaçtı gitti elimden! Yapma.. yapmayın!"
" Ömer gitmeyeceksin dedim sana illallah açayım gösterim mi sana?"
" Defne!!!"
" İyi peki benim için hava hoş!" Eteğin uçları tekrardan havaya kaldırdı tıpkı az öncekiler gibi adamın gözlerinin önünde kadının gri donu meydana çıkmıştı.
"Sen dayak istiyorsun galiba kadın? Fındık çubuğunu yiyeceksin sonunda ha!"
" Olur! Fındık çubuğunu sen tutacaksan adam neden olmasın... Götüme götüme vuracaksın ama? " Dedi nazlı nazlı Defne.
Ömer gözlerini sıkı sıkı kapattı olduğu yerde.
" İleri gidiyorsun ama?" dediğinde kadın adama bir kez daha kahkaha atmıştı.
"Aaa vallahi küserim götüme vurmasan Ömer..." Nazlı nazlı konuşmaya devam ederken" Hem bunları benim sana söylemem gerekmiyor mu yakışıklı?" Göz kırpmıştı adama kızıl görmediğinden emin olsa da nazlı nazlı konuşuyordu konuşmaya devam edecekti bir kere içindeki tutkulu kadın uyanmıştı.
Alt dudağını büküp yalandan çocuksu bir hale büründü.
" Hı küstüm işte tam aç gözlerini kapattım eteğimi! Hıh gıcık Ömer gıcık!"
Ömer elini gözlerinden indiğinde Defne eteğini kapatmamış güleç bir ifadeyle ona bakıyordu.
" Kandırdım kiiiii!!!! Gözlerini tekrardan eliyle kapattığında gülerek " Defne yapma!" Dedi.
" Sen ne güzel gülüyorsun öyle çapkın awwwww! Seni gidi seni!"
" Defne kapat hadi eteğini çocukların önünde!"
" Tamam ya kapattım al konuşmuyorum seninle küstüm işte bana neğğğ!" dudağını büküp Ömer'in gözlerini açmasını bekledi.
Açtığında ise;
" Hop gri don. " Diyerek kapattığı eteğini geri açmıştı.
" Oha lan o neydi? "
"Hahahaha bayılıyorum kendime."
" Defne git başka yerde bayıl kızım dengelerimle oynama benim!"
" Tamam ya git oğluna sıkıldım! Git nereye gidiyorsan!" dediğinde Ömer' den şaşkınlık efenki olarak " ha! " Sesi çıkmıştı dudaklarının arasından.
Şaşkınlığın ele vermiş olduğu yetki ile Ömer gözlerinden elini çekmişti.
Defne gülerek eteğini bir açıyor bir kapatıyordu seri bir şekilde.
" Hop gri don! Hop etek! Hop gri don! Hop etek !Aç kapa aç kapa ar- tema! " Artık eteğine rüzgar yapacak şekilde açıp kapatırken iç kısmı da efil efil hava alıyordu kadının.
" Oh yeah çok güzel hava alıyor Ömer! Rüzgar efil efil! Oh yeah dostum!"
Adamın ise gözleri yuvalarından çıkıp küçülürken Defneye bakmaktan şaşı olmuştu daha doğrusu kadının alt kısmına.
Yay gibi fırlayıp yerine oturuyordu gözleri Ömer'in artık açık açık Defnenin iç organına ve gri donuna bakıyordu.
Kadının hareketleri adamı baştan çıkarırken gözleri de yay gibi yerinden çıkıp yerinde oturuyordu seri bir şekilde.
- Ameliyathane-
Defne artık Ömer'in üstüne çıkmış kalp masajı yapıyordu üç saatte yakın uğraşıyordu makinelerin içindeki düz yeşil çizgiyi zikzak yapmaya.
Kemal donmuş bir şekilde Defneye bakarken dünya ' dan kopmuş bir şekilde " Abi kalp!" Diyordu aralıksız.
" Oğlum ben senin üstüne bu şekilde mi çıkacaktım lan! Yapma bunu bana hadi be Ömer'im!"
Tarık hoca uzaktan " ölüm saatini ver Defne ona da eziyet yapıyorsun?!" Diye bağırıyordu kadına.
Kafasını sallayarak kalp mesajını yapamaya devam ederken " Hayır o ölmedi yaşayacak! Hayır!!!" Diyor yüzünden boncuk boncuk terler akıtıyordu kadın her yeri sırılsıklam olmuştu.
" Senin yüzünden cehenneme gideceğim kızım yapma şöyle şeyler! " Diyerekten kafasını salladı iki yana kendine gelebilmek için Ömer.
Defnenin yüzü gülse bile göz pınarlarından yanaklarına doğru yaşlar süzülüyordu.
Ağlamaklı titrek sesle;
" Yanmak mesele değil Ömer yeter ki sen gitme... Gitme be Ömer gitme..."
Başını Defneye çevirdiğinde kaşlarını çattı. " Niye ağlıyorsun lan!?"
" Gidiyorsun çünkü gitme...(!)" Yaklaşıp Defnenin yanaklarını ellerinin arasına aldı.
Baş parmağıyla kadının yanaklarını okşarken akan yaşları da aynı zamanda siliyordu adam. Dudakları öne doğru uzanırken ağlamaklı çocuk sesiyle konuştu Ömer. Sesi içine kaçmıştı adamın.
" Tamam lan gitmiyorum ağlama Defne (!)"
" Gerçekten mi?" Gözleri boncuk boncuk yaşlarla doluyken inanmak ister gibi bir umutla baktı Ömer'in gözlerine Defne.
Ömer yanakları okşarken masum bir ifadeyle kadının yüzüne baktı " Gerçekten gitmiyorum Defne' m!" Yanakları tutan ellerinin üzerine kendi ellerini koydu o adamın ellerini okşuyordu başparmağı ile Defne.
Gülümsüyordu her ikisi de;
" Ömer gel beni kurtar oğlum gel anneni kurtar! " Sesin geldiği yöne başını çevirdiğinde annesi uçurumun kenarında sallanıyordu.
Adam kadına baktı.
Defne kafa sallıyordu. " Yapamam olmaz Defne ben annemi bir kez daha kaybedemem... Özür dilerim (!)" dediğinde elini Defnenin yanağından çekti.
Ömer tam giderken Defne onun elini tuttu hızla. Ömer omzunun üzerinden Defneye ardından tutunan ele baktıktan sonra bu hareketine şaşırmıştı kadının.
" Gidersen senden intikamımı alırım İplikçi! Yemin ederim alırım!!" dedi şiddetle tek kaşını kaldırarak.
" Ama annemin bana ihtiyacı var Defne." O anda uçurumun diğer kenarlarında müdür, nehir belirmişti.
Müdür havlayıp dururken nehir sadece ağlıyor köpeğin gözlerinden yaşlar akıyordu. " Bırakın beni ben annemi kurtaracağım zamanında yapamadım şimdi yapacağım!"
" Oğlum gel artık dayanamıyorum!! " Derken sallanıyordu uçurumun kenarında kadın.
Defne elinden tutarken bütün gücüyle müdür havlayıp koşarak Ömer'in bacağına yapışmıştı. Nehir onun arkasından Metin, Kemal, Hüseyin, Hakan , koşup her biri Ömer'in yakasından paçasından , omzundan, elinden tutuyorlardı gitmesin diye.
" Oğlum!!!!!"
" Anne!!!!!"
- Ameliyathane-
"Defne bırak artık! O öldü! " diyen Tarık hocaya karşın kadın tabiri caizse deli gibi başını sallarken gözünden yaşlar, anlından boncuk boncuk terler akıyordu ama kolları adamın kalbine baskı yapmaktan ne vazgeçiyor ne de elleri mesaj yapmaktan vazgeçiyordu.
Ömer'in sol gözünden yanağın kenarına doğru bir damla yaş aktı.
Defne bunu görür görmez " Yooo İplikçi öyle ağlayarak gidemezsin!! Yooo izin vermiyorum!!" Diyerek kaç saattir yaptığı kalp mesajını yapmaya devam etti.
Gözlerinin altları kıpkırmızı olurken saç diplerinde kadar bir kez daha sırılsıklam olmuştu.
Gök gürültüsü ile birlikte şimşek çaktı birden uçurum kenarına.
" Oğlum..." Diyerek uçurumdan aşağı taşlık kayalık bölgeye düşerken şimşek adamın annesinin tepesine çakmıştı.
Zaten sallanmakta olan kadın şimşeğin etkisiyle uçurumdan düşmüştü.
" ANNE!!!! ANNEM!! " diyerek avazı çıktığı gibi bağırdığında kıpkırmızı olurken yüz hatları sinir damarları da belirlenmiş kıpkırmızı olmuştu Ömer'in. Onu tutan insanlara bakıp " Bırakın!!!!!! " dediği gibi onlardan kurtulduğunda annesinin yanına koştu.
Uçurumdan aşağı bakarken şaşkın, korkulu bir yüz ifadeyle omzunun üzerinden arkaya baktı.
Defne gibi ona bakan insanlar yok sayarak gözleri direk kadını bulmuştu. Kafa sallayarak hareketle, yüz mimiklerinde belirsizlik hakimdi ve karışıklık.
Önüne dönüp gözlerini kapattı ve ayağını boşluğa bırakarak uçurumdan aşağı atladı adam.
- Ameliyathane-
Kadın adamın üstünden kalktığı eş zamanda başını sağ duvara çevirdi, gözleri yaşlı sırılsıklam olmuş bir vaziyette.
Çenesi titreye titreye gözlerinden yaşlar akıtıyordu kesik kesik söylemeye dili el vermiyordu cümleyi.
Saate bakarak burnunu çekti çenesi titriyor dişleri birbirine vuruyordu Defnenin.
" Ö- ö- öl-ü-m saatti 16: 55 (!) "