Geçen Tuğçe'lerden kurtardığım kız,benim telimi bulmuş.Mesaj atmıştı.Evine gelmemi istiyordu.
Ama ben istemiyordum.Ama napicağım bilmiyordum.Tuğçe'lerin bana yaptığı suikasta büyük yaralar almıştım.Ve o yaralar hayla vardı.Tenimin narin olması kötü bir avanatajıydı.
Son dersti.Öğretmenlerin yer değiştirme şeyi yüzünden ,bizi Baha ile yan-yana oturtmuşlardı !.Ne günahım var benim...
Çantama herşeyimi tıktıktan sonra ,tam kalkıcakken .Baha bileğimden tuttu.Ama moraran bileğimden tutmamıştı.Tutsaydı şuan çığlığı patlatırdım.''Nereye ?!'' dedi.
Ona dik-dik baktım.Sorusunu tekrarladı 'Nereye ?' dedi.Bileğimi kurtardığım da ''Sana hesap vermiceğim...'' dedim.
Sıradan kalktığım gibi tekrar oturuldum''Cevap ver'' dedi ,dişlerini sıkarken.
''Kurtardığım kız beni evine davet etti.Kapısında ayak üstü konuşucam okadar...'' dedim.Ayağa kalkarken.Birden Baha'da ayağa kalktı ''Bende gelicem...'' dedi.Ona dönüp,kafamı olumsuz anlamda salladım.
Baha ,bileğimi tekrar kavrarken ''O kızda birşeyler var...'' dedi.Ona dönüp ''Nasıl ?!'' diye sordum.Baha ,''Şuan söyliyeğemem ama farkına varıp,birde emin olursam...Söylerim...SÖZ!'' dedi.
Ben önde,o bileğimi tutmuş .Yürüyorduk.
-------
Kızın adresine geldiğimizde ,Baha evi boydan aşağı taradı .Bana döndüğünde ''Beklememi istermisin ?!'' dedi.Kafamı olumsuz anlamda salladım.Neler döndüğünü bir gram bile bilmiyordum.Arabanın kapısını açıp inicekken ,Baha'nın tekrar uyarıcı sesini duydum ''Birşey garip giderse hemen beni ara!'' bişey demeden arabadan indim.
Evinin zilini kaç kez çalındı .Bilmiyorum,ama açan olmadı.Tam arkamı dönmüş ,gidiyordum ki.Kapı korku filmlerinde ki kapılar gibi açıldı.Gıcırtısı içimi ürpertirirken,girip girmemekle arasında kaldım.
Ama tabiki girdim.Görünürde kimse yoktu.İçimde bir ses 'girme ' derken .Diğeri 'gir' diyordu.
İçerisinde az,loş bir ışık vardı.Ne yapıcağımı bilmeden ,ortada durdum.Tekrar o gıcık kapının sesini duyduğumda,hızlıca arkamı döndüm.
Kurtardığım kız kapının arkasında duruyordu.Bir eli arkasındaydı.Üzerinde gene siyah birşeyler vardı.Kapıyı kapatıp,bana doğru yaklaştı.Hayla bir eli arkadaydı.
İçime gelen gerilim duygusuyla,hiç bir tepki vermedim.Kızın yüzüde benden ifadesizdi.
Beni oradaki duvara yapıştırdı.Benden güzel,zayıf olsa bile benden güçlüydü.Yakınımda olduğu için onu baştan aşağı süzdüm.
Siyah saçları salık ve düzdü.Üzerine simsiyah ,küçük bir şort elbise giymişti.
Yüzü bir ruh gibiydi.Bembeyazdı.Aynı ölü gibi...Gözlerim ,gözlerine kayınca siyah olan gözleri ,mavi olduğunu gördüm.Dünyada böyle iri gözleri ilk defa görüyordum.Kardeşiminde gözleri iriydi ama bu irilikte seviye atlamıştı.
Baha'nın bugün arabadaki tedirginliği geldi aklıma,Geçenlerde de mutfakta konuşma.Beynimde hayla yap-boz parçaları birleşmemişti.Ama bu yap-boz bu kızın üzerine olduğunu biliyordum.
Gözüm etrafı izlemeye koyuldu ,duvarda ki resmi görünce,bir yap-boz parçası yere oturdu.
Resimdekiler Miraç ve Bana gerçekten benziyen bir kızdı.Sarmaş dolaşlardı .İkiside gerçekten gülüyorlardı.
Bu resimden sonra yap-boz parçaları ,beynimde teker-teker birleşti.
Ezra,benim tıpa-tıpa kızım.Şuan karşımda duruyor .Ve elinde birşey saklıyordu.Baha'nın dediği gibi,ölmemişti.Estetik yaptırmıştı. Değişik bir kız olmuştu.
Bana çarptığı çelmeyle yere düştüm.Bana tepeden bakıyordu.İkimizde sessizdik.Onun yüzünde boştu,benimde ,konuşmaya başladı ''Ezgi!'' dedi.
Ona dinlediğimi bildiği için ,cevap vermedim.''Beni tanımıyorsun...Ama yapıcaklarımı birkaç sözümden sonra tahmin edebilirsin ...'' dedi.
Kafamı olumsuz anlamda salladım ''Seni tanıyorum.'' dedim.
Kızın,yani artık adını bildiğim kız Ezra'nın gözleri hayretle açıldı.Kafasını tepeye kaldırdığı an,elimi cebime atıp.Telefonumu ezbere bildiğim için rehbere girdim.Hayla kafası tepedeydi ''Nasıl ?!'' diye sordu.Telefonumda Annem'den önce ki aramaya tıklayıp,Baha'yı aradım.
Karşı tarafın telefonu açtığını bildiren ,titreşim vücuduma yayıldı.''Baha bahsetti Ezra! Onu nasıl terk ettiğini,Miraç'a nasıl koştuğunu hepsini anlattı !'' dedim.
''Sesini kes ! Bu olaya karışma hakkına bile sahip değilsin!'' diye bağırdı.Kolumu tutup beni bir sandalyeye oturtururken.
Zevkle sırıttım . ''Miraç ,şuan beni severken...Elbette karışıcam...'' yüzüme o anda bir tokat indi.Yüzüm yan yatarken.Önüme gelen saçlarım sayesinde gülüşüm daha da yayıldı.Kendimi toplayıp.Tekrar ona baktım.
Lens olan gözleri hiçbirşey belli etmiyordu .Ama sinirden göğsü kalkıp-iniyordu.''Şimdi beni dinle küçüğüm! '' dedi. ''İntikam için bana yardım ediceksin...'' dedi.
Mafyaya benzer bir tipim ya da bir duruşum mu vardı ? Olmasa bile artık olucaktım.Bu kadar 'intikam' teklifinden sonra.
Konuşmamıştım.O'nun çakma gözlerinin içine bakmıştım.Devam etti ''Geri dönmeden önce Miraç'ı izledim.Senin etrafında dolanıyordu...Sinirimi bozdun ,bende böyle yaptım.İntikam için yardımına ihtiyacım var ...Yoksa ?!'' .
Kaşlarım sinirle havaya kalktı ''Yoksa?!'' dedim.
Arkasında sakladığı eli çıkarttığında,sakladığı şeyin bıçak olduğunu gördüm .''Bütün sevdiklerin ölür...Bütün değer verdiklerin -'' sözünü yarıda kestim.Kahkaha atıyordum.Kahkahım bittiğinde ''Benim değer verdiklerim yok,Sevdiklerim de yok! Hiçbir insan benim sevgimi hak'etmiyor...Oyüzden herkese zarar verebilirsin...'' dedim.
Ezra'nın gözleri gene açıldı.''Sadist olduğunu duymuştum.Ama sadistliğin sana işlediğini bilmiyordum. '' dedi.
Dudağımın kenarı kıvrıldı .''O yüzden ,yoksaların bana işlemeceğini de biliyorsundur ?''dedim.
''Şuan olmaması ,gelecekte olmicağı anlamına gelmez.Ben hertürlü öğreniceğim Ezgi! Her geç ...''
''Öğrendiğinde ,yapıcaklarını unutma ....'' dedim.Hayla sırıtıyordum.
''Sen gerçekten kalpsiz bir kızsın ! Kalbin nerde ?!'' dedi.
''Kalbim var-elimi kalbime götürüp- tam da burda ,ama atmayı durdurdu - ''
''Neden ?!'' diye sordu.
''İyi biriydim ,canımı yaktılar. -'' sözümü kesen kırılan kapının sesi oldu.
İkimizinde aynı anda kafası oraya döndü.Baha ve iki tane tanımadığım erkek girdi içeriye.Ben hızlıca ayağa kalktım.Ezra'yı ,o boşlukta ittirdim.İttirmemle düştü.
Hızlıca çıkışa yöneldim.Baha arkadaşlarına ''Ezgi'yi çıkarttın ...Ezra ile konuşucaz!'' dedi.
Baha'nın iki arkadaşı ,kollarıma girdikleri gibi hızlıca dışarıya çıkarttılar beni.Arabaya bindirildiğimde ,onlara bakıp ''Kimsiniz ?'' dedim.
Yeşil gözlü olan ''Ben Safa ...''diğerini gösterdi ''Buda Aras...'' dedi.
Arka tarafta ikisinin ortasında oturuyordum.İkiside Baha gibiydi.Bunlarda zamanlarını spor salonunda öldürmüşlerdi kesin.
------
Uzun bir ara sonra Baha'da o evden çıktı.Hemen sürücü koltuğuna yerleşti.
Beni evime bıraktı.Yarın haftasonuydu.Benim için en güzel kelimelerden,cümlelerden birisiydi.
Bugün yaşadığım olaylar,hiç olmamış gibi çakma bir gülüşle eve girdim.Evde çocuk çığlıkları gelince bizim 5'li tamamlandığını farkettim.
Kapıyı açar-açmaz çocuk saldırsına uğradım.İki günlüğüne yeğenlerim gelmişti.Azra,Nisa,Nira,Ege ve Ben birde küçük bir bebek sesi duyunca,Küçük kuzenim Hudayi'nin geldiğini farkettim.
Çocukların saldırısından kalkıp,Aklı başında aramızda sadece dört yaş olan yeğenimimle aklı,başında bir sarılma yaptık.
Ayrıldığımızda ayağıma yapışan sülük bebeleri takmayarak ''Kaç gün ?!'' dedim Azra'ya göz kırparken .Azra ,eliyle 'iki' yaptı.
İçimden büyük bir 'oh' çektim.Bu bebelerle ne telefonumu ,ne yatağımı ,ne de evimi paylaşmak istemiyordum.
Anneme geldiğimi gösterdim.Ardından Anneannemi ve teyzemi öptükten - ne kadar da hoşlanmasam da- sarıldıktan sonra -sarılmayıda sevmem- odama çekildim.
Üzerimdeki yorgunluğu uyumakla atlamayı düşünüp.Uykuya daldım.
--------
Odamdan gelen kıpırtılar .Yüzünden kalktım .Annem,Teyzem ve Anneannem giyinmişlerdi.Sessizce''Nereye ?'' dedim.
Annem ,ceketini giyerken ''Gezmeye ...'' dedi.O sırada kafamdan aşağı kaynar sular döküldü.
Sessizce 'Ne?!'' dedim.Ayakkabısını bağlıyan ,teyzem konuştu ''Çocuklara kahvaltı hazırladık.Evden sakın çıkarma!Hudayi'de bak.'' dedi.
Anneannem hazırlanmış onları bekliyordu ''Uzun bir tur attırıcaklar...'' dedi ,anneannem baygınca oflarken.
Annem'e dönüp ''Yedek anahatarı al.'' dedim.'Neden ' diye bakış atsada aldı.
Sonuçta bu kudurukların durmicakları ve beni dinlemicekleri için.Sokağa çıkartıp tur attırabilirdim.
Yatağıma tekrar döndüm.
Tam uykuya daldığım an,Nisa ,Ege ve Nira yatağıma zıpladılar.Üçüde aynı anda ''Ezgi Abla !'' diye bağırıyorlardı.
Azra ,dün akşam Dayımlar almıştı.Dershanesi var diye gitmişti.Azra ,olsa bu kadar zorluk çekmezdim belki.Ama oda yoktu.
Hepsini kahvaltı masasına oturttup.İşaret parmağımı hepsinin üzerinde gezdirdim ''Eğer biriniz haraket ederse ! Hepinizi keserim ona göre!'' dedim.
Ege'de kafasıyla beni onayladı ''Yapar!'' dedi.
Hudayi ,ana kucağına soktum.Kahvaltıları masaya teker-teker koyduktan sonra,''Yemeğe başlayın!'' dedim.
------
Yemekleri bitirdikten sonra,kahvaltı masasını onlara toplattıktan sonra,kudurucaklarını bildiğim için ''Sıkı giyinin ! Parka gidiyoruz !'' dedim.
Heyecan çığlıklarından sonra ,hepsi eşyalarını giyindi.O sırada bende Hudayi ile savaş içersindeydi.Küçük bebek saçlarımı tutup çekmeye başladı.Hem ağlıyor hem çekiyordu.
Sorununu bilmiyordum.Yemeğini,bezini herşeyini vermiştim.Hudayi,ana kucağından çıkarıp.Yatağa yatırdım.Tekrar altına bakıcakken.Zil çaldı .Kapıya bakmadan önce ''Nisa ! Gel buraya Hudayi'nin yanında dur!'' dedim.Nisa,şimşek gibi yanıma gelirken.Bende o şimşekliği göstermeyi çabalayarak ,kapıyı açtım.
Kapıdaki kişiye bön-bön bakarken.O değişik bakıyordu.
Sonunda dilinin olduğunu hatirlayınca ''Meşgulsen ben gidiyim ?'' dedi Baha.Arkaya dönmüş gidicekken.
''Ne meşgulu ?'' dedim ona bön-bön bakarken.Beni baştan aşağı süzüp ''Sevişme benziyorsunda ondan ...'' bunu demesiyle kahkaha attım.
''Sevişmek mi ?! Çocuklarla savaşmayı,bakmaya sen sevişmek diyorsan.Evet sevişiyorum!'' dedim gülerken.
Baha,artistçe konuştu ''Bir çocuğa bakamıyormusun ?!'' dedi.
Kaşlarımı meydan okurcasına kaldırdım ''Bundan eminsin yani ?!'' .Baha ,kafasını 'evet' diye salladı.''Ozaman bu çocuklara beraber bakıcaz ...Bakalım bugünden sonra o sözü söyliyecek misin ?!'' dedim .
İçeriye dönüp ''Buraya gelin!'' dedim.
Önde Nisa,Nisa'nın kucağında Hudayi,Arkasında Ege ve Nira geldi.Baha'ya dönüp ''Bugün istediğiniz kadar kuduracaksınız ! Size bu abi bakıcak.Bir bokunuz geldiğinde bu abiye söyliyeceksiniz ! Anlaştık mı ?!'' dedim .
Hepsi sevinçle 'Evet!' diye bağırdı.Baha'nın buz mavisi gözleri kocaman olmuştu.
Görelim bakalım Baha !.
'...'