Bakit nga ba kung kailan masaya na ako ulit saka pa ulit darating sa buhay ko ang sobrang hinagpis. Mas masakit pala ito kesa sa huling tagpo namin ni Ellsworth. Itong karagatan na ito ang siyang tanging saksi sa lahat ng iba’t ibang klaseng sakit na naranasan ko. Kung kailan tanggap ko na lahat, lahat-lahat tungkol kay Ellsworth saka naman siya mawawala sa akin. Ang saklap ng buhay ko, hindi ko alam kung ano bang kasalanan ko at bakit ginaganito ako ng tadhana.
Lalo kong minahal si Ellsworth by the time that I accepted him completely that it’s hurts so much right now knowing that I need to give him up just for him to be alive, but how about me? Daig ko pa ang namatay ngayon. Na tanging si Ellsworth lang ang pwede sa akin bumuhay ulit. Kahit mamatay man ako paulit-ulit at bumalik sa mundong ito I just only want him in my life.
“Did I hear you right Cham?” masaya pa si Brandon habang tinatanong ito. He didn’t know how much I hate him right now. I just looked at him lifeless.
“See Ellsworth? Your such a loser hindi ka karapat-dapat kay Cham coz you’re a freaking rapist and you almost killed her. Dapat sa’yo doon lang sa kulungan doon ka nararapat.” Pagpapamukha nito kay Ellsworth na hinang-hina na. Nakatingin lang sa akin ng diretso si Ellsworth, I can see a lot of emotions on his eyes. Sadness, disappointment and regrets.
“Cham” I heard from him with his very low voice. Marahil ay pagod na siya dahil sa daming pasakit na naransan sa mga tauhan ni Brandon.
“So-sorry.” I replied.
Pagkatapos ko itong sabihin ay automatikong nag-unahan na naman ang mga luha sa mga mata ko. I’m not prepared to leave him, we’re just starting again then in just a snap of a finger here we are parting ways again.
Hindi pa ako handa. I want to close my eyes for a second maybe it’s just a bad dream and hopefully when I open it I will go back to Ellsworth’s arms.
I go back to my senses when I heard Ellsworth coughing hard. I saw him being beaten again by Brandon, may kasamang dugo na ang dura niya.
“Brandon” todong sigaw ko sa kanya, nanahimik naman siya at tumingin sa akin. “How many times will I beg and ask you to stop? Tama na please” inipon ko ang lahat ng lakas ko para masabi ito sa kanya.
“Pa-pa” humihikbing sabi ni Chelsea, I was shocked when I saw her running to Ellsworth hindi ito kaagad nakita ni Brandon. My heart melts when Chelsea hug Ellsworth.
“Chelsea” bumigay na si Ellsworth ang mga emosyon na pilit niya na nilalabanan kanina ay lumabas na. He cried like a helpless child. As much as he wants to hug Chelsea back he can’t do it dahil hawak pa din ng mga tauhan ni Brandon si Ellsworth.
“Daddy, why you are hurting Papa?. Mommy told me he’s my true father and mommy told me that you will understand it coz you’re a nice guy. But why are you doing it to him and your with lots of bad guys?” ani Chelsea, para akala mo ang dami na niyang alam sa nangyayari. Hinihintay ko ang reaksyon ni Brandon pero tahimik lang ito. Humarap ito kay Brandon.
“I thought you’re the best daddy but I didn’t know that your a bad guy. I’m starting to hate you daddy, you even hurt mommy. Your so bad. I hate you so much daddy” Chelsea said it like she slapped this fact in front of Brandon’s face.
After that she go back and cupped Ellsworth’s bloody face.
“Papa, are you okay?” she said while wiping Ellsworth’s tears combined with blood.
Tumango lang si Ellsworth at pinipilit na ngumiti. Matagal itong ginawa ni Chelsea na tipo bang gusto niya mawala lahat ng kulay pula sa mukha ng Papa niya.
“Mommy we need to go to the hospital Papa is badly hurt.” Biglang taranta na sabi ni Chelsea ng makita nito siguro ang madaming sugat ni Ellsworth.
“No!” sigaw ni Brandon.
“We’re just wasting time here. Let’s go Cham. Kuhain mo na yung anak ko.” Itinayo na ako ni Brandon at binuhat naman ng isang tauhan ni Brandon si Chelsea na sumisigaw habang umiiyak.
“No I’m going to stay with my Papa” protesta ni Chelsea habang sinusuntok ang may karga sa kanya.
Hindi na ako nagpumiglas. I decided to keep quiet, sabi nga nila if you love someone set them free. Mahal na mahal ko si Ellsworth na kaya ko siyang iwan para lang mabuhay siya. Coz I can see in Brandon’s action that he can really do his threat.
For the last time I looked back, tumigil ako sa paglalakad ko. Nagsunuran na din sa amin ang mga tauhan ni Brandon, naiwan si Ellsworth na nanlulumo.
Malapit na kami sa pampang ng nagulat ako sa malakas na putok ng baril. Hindi lang pala ako ang nagulat akala ko ang putok na yun ay galing sa isa sa mga tauhan ni Brandon.
“Sino yun?” aligaga na tanong ni Brandon, lalong humigpit ang kapit niya sa akin.
“Boss bulilyaso.” Nagpulasan ang mga tauhan niya at nagsipaghanda hinahanap kung saan galing ang putok ng baril.
“Ibaba ang mga baril niyo, napapaligiran na namin kayo. Isang maling galaw itutumba namin kayong lahat.” Sigaw ng isang malaking boses na lalaki na rinig na rinig namin mukhang may gamit itong megaphone.
“Ibaba niyo yang mga baril niyo at pakawalan ang mga mag-ina na yan.” Patuloy nito. “Isang maling galaw uulitin ko sasabog lahat ng mga utak niyo.” Nakakatakot ang banta nito, pero hindi ako natakot kundi nagkaroon pa ako ng pag-asa.
“Boss anong gagawin natin?” natatakot na tanong ng isa sa mga tauhan ni Brandon.
“Bibilang ako ng sampu at kailangan lahat ng mga baril niyo ay naitapon niyo na sa malayo.” Banta ng lalaki na nakamegaphone.
“Boss totoo nga.Tignan niyo ang mga noo natin may mga ilaw ng laser, boss sundin na natin sila ayaw ko pa mamatay.” Takot na takot na sabi ng isa pang tauhan ni Brandon.
Lalo pang dumami ang mga ilaw ng laser sa iba’t ibang parte ng katawan nila maliban sa amin ni Chelsea. Todo panalangin ko na matapos na ito, kung sino man ang mga tumawag sa mga pulis ay pasasalamatan ko talaga ng todo-todo.
“Isa”
Itinapon ng isang tauhan ang baril ng napakalayo at nanginginig na lumuhod.
“Dalawa”
Sumunod ang isa pa nitong tauhan.
“Mga punyeta kayo mga wala kayong kwenta ang laki ng binayad ko sa inyo ta-traydorin niyo lang ako.”
“Tatlo”
Naghagis pa ang dalawang tauhan nito.
“Apat”
Pansin na kung anong pwesto ng mga tauhan ni Brandon ay sinusundan ito ng ilaw ng laser kaya lalo silang mukhang takot na takot.
“Lima, wag na wag kayong gagawa ng katarantaduhan. Kitang kita namin kayo.” Paalala nito.
“Anim”
Tanging si Brandon na lang ang matigas lahat ng tauhan nito ay nakatalikod na at nakapatong ang dalawang kamay sa mga batok nila.
“Pito”
Matigas si Brandon. Mas mahigpit ang hawak niya sa akin.
“Brandon, please I know it’s all my fault pero ayaw din kita mapahamak kaya please sumuko ka na.” sinabi ko sa kanya. Tiim bagang niya lang ako tinignan.
“Hinding hindi ako susuko. Hinding hindi ka mapapakanibangan ni Ellsworth ulit. Mamatay na kung mamatay. Sama-sama tayo.” May poot ang boses ni Brandon at galit.
“Brandon nasa iyo na ang lahat, wag mong sirain ang buhay mo para lang sa akin. You don’t deserve this so please ngayon pa lang itama mo na. Pangako ko hindi ako magsasampa ng kaso, hindi kita ipapahamak itigil mo lang ito.” His face soften but still I believe that he’s not convince, halata na sa mukha nito ang pinaghalong takot, galit, sakit at pighati.
“Walo.”
Unti-unti na naglalabasan ang mga naka camouflage na mga kalalakihan at tama na madami sila. Nakita ko din na humahangos palabas si Nanay Mitring na umiiyak mula sa bahay na kahit pinipigilan siya ng mga ito ay pinilit niyang lapitan si Ellsworth na parang mawawalan na ng malay.
“Sir please sumuko na po kayo. Hindi tayo sasantuhin ng mga ito.”
“Leche” nagulat ako ng barilin ni Brandon ang nagsalita na yun sa kanya. Napatili ako ng sobrang lakas, bumulagta na ito sa buhanginan.
“Brandon hindi na ikaw yan, hindi na ikaw ang bestfriend ko na kilala ko. You have now an evil in you.” Tinignan niya ako ng sobrang sama na tipong kaya na niyang hiwain ng pinong pino ang kaluluwa ko.
“This is all because of you b*tch” mas lalo kong ikinagulat ang sinabi niya sa akin. Ang sakit pakinggan. Napakagat-labi na lang ako at napayuko.
Nagulat ako ng biglang humiwalay ang kamay ni Brandon na nakahawak sa akin. Meron na palang tao sa likod sa amin na kaagad siyang pinukpok ng baril sa ulo kaya naubusan ng lakas ito at agad na napaluhod.
“Takbo na po Mam” utos sa kin. Agad akong tumakbo sa pwesto ni Ellsworth, andon na din si Chelsea hawak ng isa mga pulis.
Mabilis ang mga pangyayari pagtingin ko ulit sa pwesto ni Brandon ay mga nakatayo na ang mga tauhan nito at hawak ng mga pulis. Dalawang pulis kada isa.
“Mam okay lang po ba kayo?” tanong ng isang lalaki na sibilyan.
“Mang Andy maraming salamat ah” kilala siya ni Nanay Mitring. “Cham siya ang nagdedeliver sa atin ng mga isda buti na lang at nakita niya ang nangyayari at nakapagreport agad sa mga pulis.”
Todo pasalamat ako sa kanya kung hindi sa kanya marahil ay naitakas na kami ni Brandon. Pinasok na ni Eloisa si Chelsea muna sa bahay kasama ng ilan pang mga pulis at sinabi ng isa pang pulis na dadalhin namin si Ellsworth sa Hospital.
Bumalik ulit ang paningin ko sa pwesto ni Brandon nagkamalay na siya sa saglit na pagkahilo siguro dahil sa pagpalo sa kanya sa ulo at naririnig ko siyang sumisigaw. Hawak siya ng dalawang pulis at lalagyan na ito ng posas.
“Gusto ko kausapin muna si Cham” sigaw nito sa mga pulis.
Bigla akong nakaramdam ng sobrang awa kay Brandon. Itinayo na ng mga pulis si Ellsworth dahil dumating na ang Bangka na magdadala sa amin sa bayan para dalhin siya sa hospital.
“Sir gusto ko po rin siya alalayan.” Pagpupumilit ko, kinuha ko ang braso ni Ellsworth at inilagay ito sa balikat ko, inakay siya namin ng isa pa sa mga pulis at nasa likod si Nanay Mitring.
Gusto ko maramdaman ni Ellsworth na andito pa din ako at hinding hindi ko na siya iiwan.
“Cham” sigaw na naman ni Brandon nakaposas na ito at lumong-lumo.
Malapit na kami sa pwesto niya.
“Cham sorry, hindi ko alam kung ano pumasok sa utak ko bakit ko ito nagawa. Patawarin mo sana ako.” Pagmamakaawa ni Brandon sa akin.
“Hindi ako magsasawa na sabihin ito sayo Brandon sana ako din patawarin mo dahil ako ang dahilan talaga bakit mo ito nagawa. Napatawad na kita, sana ako din patawarin mo let’s just all move on.” Pagkasabi ko naman nito ay nakita ko ang paglaylay ng katawan ni Brandon.
“Yah I think it’s really time to say goodbye to you. I guess, i really can’t have you.” Malungkot na sabi nito. Mukha itong nanghihina at parang mapapaluhod na naman.
Pero laking gulat ko na hindi pa pala ito tapos.
Dahil sa sobrang bilis may naitatago pa pala na maliit na baril si Brandon sa may medyas niya, ang sumunod na pangyayari ay halos ikawala ng kaluluwa ko sa katawan ko.
Binaril niya si Ellsworth.
“Cham” ito ang huling kataga na narinig ko kay Ellsworth.
Hindi ko na mahugot ang luha sa mga mata ko.
“Ellsworth, wag ngayon. Wag mo akong iwan. Ang daya mo naman eh, sabi mo hindi pa tapos ang pagmamahalan natin.”
***
BITIN!!!!!
I know right!!!
Maraming salamat sa pagbabasa guys!!!! I’m so happy that I finally finished this story after almost a year.
Don’t cha worry guys may BOOK II ang He Robbed my Heart.
OO! Hindi kayo nagkakamali ng nabasa.. hehehhe MAUMAY kayo!
Kung feeling niyo nagandahan kayo dito at nahooked. I’m sure sa next story nila ay mas gagandahan ko pa . Pinky promise.!
So ano pa vote naman diyan at comment sa mga naging experience niyo sa pagbabasa ng kalokohan ko. Pakishare na din ito sa mga friends niyo, kapitbahay, kapamilya, kapuso, kabagang, officemates, classmates. Or kahit sa nanay niyo. Hehehe!
So for now!
HE ROBBED MY HEART IS NOW SIGNING OFF!!
Kita kits sa IKAW PA RIN (HE ROBBED MY HEART BOOK II)
Click na ang external link. I add sa library at abangan ang updates sige na please.. Hehehe
Or I type ito sa inyong browser: http://www.wattpad.com/story/29364423-ikaw-pa-rin
O kaya ay pumunta sa profile ko then click the story “IKAW PA RIN”.
Tara lipat na sa kabila.!! Ciao for now…
©Shairaluane 12/28/2014 11:41PM