Epiclogue

457 19 19
                                    

Bakit nga ba kung kailan masaya na ako ulit saka pa ulit darating sa buhay ko ang sobrang hinagpis. Mas masakit pala ito kesa sa huling tagpo namin ni Ellsworth. Itong karagatan na ito ang siyang tanging saksi sa lahat ng iba’t ibang klaseng sakit na naranasan ko. Kung kailan tanggap ko na lahat, lahat-lahat tungkol kay Ellsworth saka naman siya mawawala sa akin. Ang saklap ng buhay ko, hindi ko alam kung ano bang kasalanan ko at bakit ginaganito ako ng tadhana.

Lalo kong minahal si Ellsworth by the time that I accepted him completely that it’s hurts so much right now knowing that I need to give him up just for him to be alive, but how about me? Daig ko pa ang namatay ngayon. Na tanging si Ellsworth lang ang pwede sa akin bumuhay ulit. Kahit mamatay man ako paulit-ulit at bumalik sa mundong ito I just only want him in my life.

“Did I hear you right Cham?” masaya pa si Brandon habang tinatanong ito. He didn’t know how much I hate him right now. I just looked at him lifeless.

“See Ellsworth? Your such a loser hindi ka karapat-dapat kay Cham coz you’re a freaking rapist and you almost killed her. Dapat sa’yo doon lang sa kulungan doon ka nararapat.” Pagpapamukha nito kay Ellsworth na hinang-hina na. Nakatingin lang sa akin ng diretso si Ellsworth, I can see a lot of emotions on his eyes. Sadness, disappointment and regrets.

“Cham” I heard from him with his very low voice. Marahil ay pagod na siya dahil sa daming pasakit na naransan sa mga tauhan ni Brandon.

“So-sorry.” I replied.

Pagkatapos ko itong sabihin ay automatikong nag-unahan na naman ang mga luha sa mga mata ko. I’m not prepared to leave him, we’re just starting again then in just a snap of a finger here we are parting ways again.

Hindi pa ako handa. I want to close my eyes for a second maybe it’s just a bad dream and hopefully when I open it I will go back to Ellsworth’s arms.

I go back to my senses when I heard Ellsworth coughing hard. I saw him being beaten again by Brandon, may kasamang dugo na ang dura niya.

“Brandon” todong sigaw ko sa kanya, nanahimik naman siya at tumingin sa akin. “How many times will I beg and ask you to stop? Tama na please” inipon ko ang lahat ng lakas ko para masabi ito sa kanya.

“Pa-pa” humihikbing sabi ni Chelsea, I was shocked when I saw her running to Ellsworth hindi ito kaagad nakita ni Brandon. My heart melts when Chelsea hug Ellsworth.

“Chelsea” bumigay na si Ellsworth ang mga emosyon na pilit niya na nilalabanan kanina ay lumabas na. He cried like a helpless child. As much as he wants to hug Chelsea back he can’t do it dahil hawak pa din ng mga tauhan ni Brandon si Ellsworth.

“Daddy, why you are hurting Papa?. Mommy told me he’s my true father and mommy told me that you will understand it coz you’re a nice guy. But why are you doing it to him and your with lots of bad guys?” ani Chelsea, para akala mo ang dami na niyang alam sa nangyayari. Hinihintay ko ang reaksyon ni Brandon pero tahimik lang ito. Humarap ito kay Brandon.

He Robbed My heart (editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon