To Love Again – cHappy twenty-seven.point.two
ARWILL’s pov
“This meeting is adjourn.”
Isa-isang nagsitayuan ang mga board members. May umalis at may nagstay. Kinamayan ko ang bawat isa at magalang na ngumiti sakanila.
“Well, I’m glad you’re fine, Arwill.” Tapik sa balikat sakin ni Mr. Soccoro. Isa sa mga board of directors ng company.
“Thanks, Sir.”
“You caught the interest of one of our investors. I’m pretty sure, we’ll get this with flying colors.” Tumawa siya.
“I hope, Sir. Have a good day.”
“Oh, I will.” Pareho kaming tumawa habang inakbayan niya si Mrs. Soccoro na ngumiti sakin. I smiled back.
Ilang batian at kamustahan pa then lumabas na ko ng conference room.
I sighed and stretched. Mabuti at walang naging problema sa kompanya nung wala ako. My brother tok care of it and I owe him that.
“Dez.” I called my secretary.
“Yes, Sir?”
“You can go home.” I can see that she’s all stressed out. Probably because she handled most of my clients nung wala ako.
“Come again, Sir?” parang ‘di makapaniwala niyang tanong.
“Go home. Sige na, bago pa magbago ang isip ko.”
She chuckled. “Sabi niyo Sir, eh.” Tinanguan ko siya at pumunta na ko sa mismong opisina ko. I’m going home, too. I know I’m workaholic pero alam ko rin namang huminto kapag pagod na ko. Hindi ko sinasagad ang sarili ko.
“Knock-knock.” Napalingon ako sa may pinto.
“Kuya C.” bati ko. Ngumiti siya.
“Uwi na? Ang aga naman yata.”
“Yeah.” I sighed.
“Excited to see her?”
“Excited to sleep.” I gave him a pointed look. Tumawa lang siya. Parang g.go lang.
“So, you’re giving yourself a chance?” naupo siya sa swivel chair ko.
Talaga naman. Nandito lang yata ‘to para mang-usisa eh. “I don’t know what you’re saying.”
“Oh, c’mon! Give me a break! Ako pa niloko mo? Tss. Let go, A. Let go.”
Iiling-iling lang na iniwanan ko siya dun. Asar talaga.
Let go? Nagawa ko na ‘yan.
______________
#Excalibur Condominium
Arriving at 23rd floor, I immediately saw a very cute girl standing in front of my door way. She’s wearing a school uniform and a bag pack. Her hair is in a ponytail with a pink headband.
Hmm… she’s probably lost or something? Pero inaabot niya ‘yung doorbell. Huh?
“Uhm! Uhm! Uhm!” tumalon-talon siya para mapindot ‘yung button but still she couldn’t reach it. “Come on. Come on.” She said humming.
I must say, I’m starting to like this cute little girl. Dumiretso ako sakanya at pagkatapos ay kinarga. “Push the button.” I said. She obliged tapos binaba ko na.
Tumingala siya sakin at nang magtama ang mga mata namin, umiwas siya. Pareho naming hinintay ang magbubukas ng pinto. I know she’s here already.
Huminga ako ng malalim. Heto na naman ‘yung pakiramdam na kinakabahan ako.
The door opened and I smelled her honey and orange perfume. Weird combination but I like it.
“Oh!” gulat niyang sabi. “Wala ka bang—oomff!” napa-atras siya nang sunggaban siya ng batang babae.
“Mommy!”
I cringed when I heard that. So that’s why she’s familiar to me.
“Mina? H-how did you—“
“Mimi told me you’re here.”
Napatingin muna siya sakin. She bit her lip. “U-uhm…” hindi siya masyadong makatingin sakin at nanginginig din siya.
“It’s ok. It’s ok.” I tried making my voice worried because I don’t want to sound in panic. D.mmit!
Pumasok ako at iginiya siya sa living room para paupuin.
“Mommy! Mommy! Are you ok?!” Mina said. She cupped Lauren’s face. “I’m here, mommy. I’m here.”
Pumikit siya ng mariin at tumango. “Yes. Yes, I hear you, Mina.”
“Lauren, is there a food? I’m hungry.” Tanong ko.
Napatingin siya sakin. Ngumiti lang ako. “And she’s probably hungry, too.” Mwestra ko sa bata.
Nahihiyang umiwas siya ng tingin, “I thought gagabihin ka kaya sa labas na lang sana ko kakain.”
Sanay na kasi kong siya ang nagluluto ditto sa condo ko. I shrugged. “I’ll order. What do you like, Mina?”
Kinagat niya ‘yung kuko niya at nagsumiksik kay Lauren. Shy girl. But cute.
“C-chicken.”
“Chicken?”
Tumango siya at tumalikod sakin.
“Specifically what?”
Natawa si Lauren. “Sa KFC. ‘Yung chicken fillet nila dun. It’s her favorite.”
“Right. How about you?” inabot ko ‘yung reciever ng telepono.
“Ganun na lang din.” She shrugged.
Tumango ako at tumawag para um-order na. nagpadagdag na lang ako ng brownies, coleslaw, salad, and krushers.
“I’ll go and get change.” Tumango siya at iniwan ko na sila dun.
Ng inaanak niya.
______________
LAUREN’s pov
Napasandal ako sa sofa at huminga ng maluwang. Pakiramdam ko na-drain ng sobra ang lakas ko. Hindi ko naman magawang tumakbo kanina para kunin ang gamot ko dahil nanginginig ang mga tuhod ko.
“Mommy are you ok?” inosenteng tanong sakin ni Mina. This is Mirajane’s eight years old daughter. Mommy ang tawag niya sakin samantalang Mimi naman kay Mira. Ewan ko kung anong klaseng pagpapalaki ang ginawa dito ng taong ‘yun.
“Yes. Friday nga pala ngayon. I forgot, baby. May mission kasi ako.” Kapag ganitong araw kasi, nilalagak siya sakin ni Mira. Kaya pala tumawag ang isang ‘yun kanina. Hindi man lang ipinaalala.
Nagningning ang mga mata niya. “Mission?”
“Yeah. Nakita mo ‘yung lalaki kanina? Kailangan siyang pagalingin ni Mommy.”
“Why? May sakit po ba siya.” Pinaglaruan niya ‘yung buhok ko.
“Wala. Pero may bali siyang ribs at masakit din ang braso niya. He needs to be treated that’s why I’m here.”
“Then why not in a hospital?”
Kinurot ko siya sa pisngi. “That’s why it’s called a mission. Sino nga palang naghatid sa’yo? At bakit mag-isa ka?”
Ngumiti siya ng pagkalapad-lapad na kitang-kita ang napakaputi niyang ngipins xD
“Sinabi ni Mimi ‘yung floor number saka ‘yung kulay ng door. Binaba lang po ako ng driver dito tapos ako na po ‘yung nagpindot sa floor tapos inabot ko po ‘yung ‘yung… doorbell tapos po lumitaw si Kuyang gwapo tapos tapos…”
“Hingang malalim baby.” Natatawa kong sabi sakanya.
“Tapos he lift me up to pressed the button and then… then he’s gwapo po Mommy. Crush ko na siya.”
Kunwari nagulat ako. “Panu na si Avi?” crush niya rin ‘yun. Schoolmate niya.
Umirap siya. “He’s bad! Bad! Kanina mommy nakita ko siya nangongopya kay Sonia…” then she started ranting about her day. Panay lang ang tango ko at hindi napigilan mapangiti. Ang bibo talaga ng batang ‘to eh.
“Wala pa?” tanong ni Arwill na kabababa lang galling room niya. He’s wearing a black sando and shite cotton shorts. Silip na silip ko ‘yung muscles niya. Yum. Mukhang naligo rin siya saglit base sa buhok niyang medyo basa pa.
Umiling lang ako. Hinarap ko sakanya si Mina. “Say ‘hi’ to him, Mina.”
She’s blushing and I can’t help but tease her. “Yiieehh…”
Umupo si Arwill sa tabi ko. Amoy na amoy ko siya. Parang gusto kong himatayin sa sobrang nakakalasing na cologne niya.
“Hello.” Nakikita kong aliw na aliw siya sa bata. Alam niya kaya?
“This is uhm… Mira’s daughter.” I manage to say without stuttering.
Tumango siya. “I know. Jhay’s bragging her in facebook.” Kibit-balikat niyang sabi na para bang matagal niya ng alam.
Yeah. Mukhang matagal na nga. Haay. Kinabahan pa ko. Nagulat kasi ako nang magkasama sila kanina at tinawag pa kong Mommy ni Mina. Baka mamisinterpret niya at mag-assume na nagkaanak nga ko. So ALL the memories flooded from the past before me and so I panic.
“Pwede bang dito muna siya? Nakasanayan na kasi naming ni Mira na saakin siya tuwing Friday.” Pakapalan na ng mukha ‘to. Si Mira kasi eh! Alam naman ng taong ‘yun…
“I don’t mind.” Binalingan niya si Mina. “What’s your name?”
“I’m Mina Jane.” Potek sobrang siksik na siksik siya sakin haha!
“Cute. Hello Mina. I’m A.”
Namilog ang mga mata niya. “A in the alphabet? Just A?”
“Yep.” He said popping the ‘p’. “Just A.” he held her hand. “Nice meeting you, Mina.” And kiss the back of her palm.
Naging kumportable si Mina kay Arwill sa mga sumunod na minuto hanggang sa dumating ang pagkain. Sobrang saya ni Mina na tumalon-talon pa siya at kumanta. Sinusubuan pa niya si Arwill. I’m starting to get jealous with her.
LOL.
After kumain, hinayaan ko sila sa living room habang nagligpit ako sa kusina. I can hear Mina’s voice while laughing. I guess, panatag na agad ang loob niya. Yes, mahiyain sa tao ang batang ‘yan pero once na in-entertain mo, mawawala agad ‘yun at makikipaglaro na siya sa’yo. I just hoped na hindi mabinat si Arwill.
Pagbalik ko, naka-upo na si Mina sa hita niya habang nagsusulat. Siguro nagpapaturo ng assignment.
“Yung gamot mo?”
Nagthumbs-up siya sakin. Narinig kong may kumahol. I almost forgot N!
“It’s ok. Pinakain ko na rin siya pag-akyat ko kanina.” Said Arwill. Maya-maya lang bumaba na si N at nakipaglaro kay Mina. Nagawa pa ngang makipaghabulan ng bata. Tawa lang kami ng tawa ni Arwill habang rinig na rinig sa buong condo niya ‘yung tili nung isa. Hahaha!
After a while, napagod na siya at nag-ayang matulog. “Akyat lang kami.”
“Sure.” he said. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na na iniinda niya ‘yung braso niya. Sabi na nga ba.
Nasa bag na ni Mina ‘yung damit niyang pantulog. Nilinis ko siya ng towel, pinagbihis at pinahiga sa kama. Paglapat na paglapat pa lang ng likod niya, nakatulog siya kaagad. I kissed her forehead before I left.
Pagbaba ko, nakasandal na si Arwill sa couch, nanunuod ng tv pero nakapikit. Nakahawak siya sa kaliwang braso niya.
“Masakit?”
Napadilat siya at tumingin sakin. “Nangangawit lang.”
Kinuha ko ‘yun at hinilot. Pinigilan niya naman ako. “Your hand still hurts.” He stated firmly.
“Pero kailangan natin hilutin para mawala. Isang kamay lang naman gagamitin ko.”
He sighed. “Ok. Give me your other hand.”
Nagtataka man, binigay ko sakanya. Hinawakan niya ‘yun at pumikit na ulit.
Sinimulan ko ng hilutin ang braso niya. Medyo mahirap pero kaya ko naman. Kahit may muscle siya, malambot pa rin ang braso niya. Isa pa, distracted ako because he kept rubbing the back of my palm. Gusto ko sanang i-massage pati balikat niya pero hindi ko ‘yun kaya ng isang kamay lang.
“Ok?” I asked.
“Better.” He said. He looked at me in the eye and I saw many emotions.
Hinawakan niya ang pisngi ko. He caressed it. The whole time nakatingin lang ako sakanya.
“Lauren.” He said na parang nahihirapan siyang bigkasin ang pangalan ko.
Sumisikip ang dibdib ko. He’s flooding too many emotions and I’m drowning. Nakakabinging katahimikan. Halos hindi ako makahinga. Parang nakasalalay sa sasabihin niya kung hihinga pa ba ko. Inilagay niya ang kamay ko sa pisngi niya.
And when he spoke…
“Can we stay like this, hm?”
A tear fell on my eyes.