To Love Again [TSCM series 2]

To Love Again - cHappy six

 

To Love Again – cHappy six

 

LAUREN’s pov

“Saan mo nakuha number ko?” ‘yan agad bungad ko sakanya.

<“Kay Lester.”> Oo nga naman. Mag-bestfriend eh.

Naintindihan ko na. Kaya pala kanina may kutob na ko sa kinikilos ng lalaking ‘yun. “Kayong dalawa ha. Tigil-tigilan niyo ko sa kalokohan niyo. ‘Di nakakatawa.”

<“Kalokohan?”>

“Oo. Akala ko pa naman kung sinong nagtetext sakin.” Can’t help it. Hopeless romantic person kasi ako. Akala ko may gusto sakin ‘yung nagtetext na ‘yun. Char.

<“Baket? Were you expecting someone else?”>

Binuklat ko ‘yung pag-aaralan kong libro. “Wala ka na ‘ron. Tungkol san naman ‘yung text mo kanina?”

<”I heard your conversation with Ken.”>

Huh? Napalingon ako sa buong paligid. Kung ganon nandito siya? Eh puro mga busy-ing estudyante lang nakikita ko eh.

“Nasan ka ba?”

“Lumingon ka sa likod mo. Ang tanga mo maghanap.”

Ayos ah. Unti-unti ko siyang nilingon at sinugurado ko ring masama ang tingin ko. Pero ang hudyo, nakatalikod pala! May hawak siyang cellphone na nakatapat sa tainga niya habang nakaharap sa bookshelf.

“Bwisit ka!”

“Thank you.”

Binabaan ko na siya at nakipagtuos sa librong kaharap ko. Makagpag-aral na nga lang.

“Sorry, that was rude of me.” Nagulat ako nang may magsalita sa harap ko. Hayan, naka-upo na siya at nakatingin sakin. He had this sincere eyes na parang nagsisi siya sa sinabi niya.

Hindi ko siya pinansin. Sabihan ba naman ako ng tanga. Para sa isang scholar na tulad ko, insulto ‘yun.

Pinagpatuloy ko ‘yung pagbabasa. Tapos nag-solve na rin ako. Siguro mga 15 minutes akong nagsolve pero hindi ko pa rin nakuha ‘yung sagot. Mind you, isang problem lang ‘to. Ganyan ako kahina sa math puchaa.

“’Wag mo na lang pansinin kung anong sinabi ni Ken.” hindi ko pinakitang nagulat ako nandito pa rin siya. Masyado akong nafocus sa pagsolve ng equation.

“Anong akala mo sakin? Seseryosohin kung anong sinabi ng kaibigan mo?”

“Kaya nga sorry na.”

Tumango na lang ako para matapos na.

“And don’t distance yourself to me.”

Medyo nagulat ako sa sinabi niya. Ayan na naman ‘yung pagbilis ng tibok ng puso ko. Hindi na 'to normal at mas lalong hindi nakakatuwa. Kinompose ko ang sarili ko.

“Uulitin ko, hindi ko sineseryoso ‘yung sinabi ni Ken. Kaya rest assured, ok? Isa pa, hindi naman siguro ikaw ‘yung tipo ng taong ma-iinlove sa nagcocomfort sakanya, ‘di ba?”

He was taken aback by my question. I can see that. “Nah, not at all.”

Tumango ako. “Good. Wala rin akong balak na maulit pa ‘yung nangyari samin ni Jhay. Kasi ibig sabihin lang nun, hindi ako natuto.”

Agad na kumunot ang noo niya. “That’s not fair.”

“Huh?”

“Kasi—“