(Lexa)
Hi! Long time no POV!! kasi 'yung isa jan 'di ako naaalala sila Ina at Emmy lang.. *kamot sa batok*
Ok, hihi.. ano ba'ng current status ko ngayon? Uh.. single, pero may crush ako.
Hindi naman ako abnormal tulad nila Ina at Emmy na walang crush eh, pero sa totoo lang meron ang mga 'yun tinatago lang nila, syempre deny-deny muna eh ako? Lantaran, hindi naman sa lantaran talaga, sadyang ayaw ko lang sa mga paligoy-ligoy gusto ko kasi ng straight to the point na agad, walang arte-arte o kaya pakipot.
Pero hanggang salita lang ako MINSAN eh kasi naman, nakaka hiya namang umamin na may gusto ako dito sa kasama kong 'to na sa iba pa naka tingin nagpapasama sa akin 'di naman ako kinakausap nakaka sira ng araw grabe!
Tumakas pa ako para lang puntahan 'to tapos deadma lang ang beauty ko. -.-"
"Uwi na ako Ed," Paalam ko, napalingon siya sa gawi ko hindi na ako naghintay pa ng response niya at umalis nalang bigla, magmumukha lang akong tanga doon.
Siya si Edward, Ed for short pero ako lang ang tumatawag nun sakanya, kung maaalala niyo siya 'yung pesteng lalaki na maarte sa Jep-O House noon, well, hindi naman kami automatic na naging close agad pagkatapos ng incident na 'yun.
Noong doon pa kami sa Calden High nag-aaral, nagpasama sa'kin ang isa kong classmate sa Mall para bumili pumayag akong sumama since boring naman ako nung araw na 'yun. Habang nasa mall kami nagpalinga-linga ako sa paligid habang 'tong kasama ko daldal lang ng daldal, sa kakalingon ko ayun 'di ko nakitang may tao pala sa harap ko kaya nabangga ko. Nag-sorry naman ako kaso ngalang ayaw akong patawarin ng naka bangga ko, tinignan ko kung sino kasi pamilyar 'yung boses at 'di nga ako nagkamali siya nga 'yun ;yung maarteng lalaki. Kung 'di nga naman nang aasar ang tadhana sa dinami rami ng p'wede kong makabangga siya pa talaga, hindi ba p'wedeng si Pinokyo o Mickey mouse nalang? Hindi ko napansin na umalis na pala 'yung kasama ko kaya naiwan akong tunganga sa harap ng lalaking to.
"Ikaw nanaman, baka kasama mo 'yung amazona mong kaibigan?"
"h-huh? Amazona?" Napa-isip ako baka si Emmy 'yung tinutukoy niya.
"Tss.. stalker yata kita, oh sige para 'di ka naman mahirapan 'yan ang phone number ko, textan mo ko kung may kailangan ka ha.. Alis na ako.'
'Yun ang nangyari kaya kami nagkaroon ng communication sa isa't isa, Then nagload ako, malay ko kung bakit pero feel ko ang mag group message kaya lahat sinendan ko ng text, nag hesitate pa ako kung magse-send ba ako ng isa sakanya, but in the end nag send ako ng isa with hash tag ng saling 'feeling' ayun textan kami buong gabi.
Days pass, ganun parin same old routine, text, minsan may call and then kinabukasan maglo-load ulit para textan siya. i don't know but i feel happy when i text him and when he replies i smile like there's no tomorrow.
Until...
Hey!
Ako : What?
galit?
Ako: nope.
free ka bukas?
Ako: Uh... nope.
Samahan mo ako, wala namang pasok eh.
Ako: saan?
Somewhere in hell.
ako: ikaw nalang, mag-isa mong lakbayin ang hell.
Just joking, samahan mo ako sa mall bibili lang ng damit.
Ako: hindi ako stylist.
Sige na, sunduhin kita sa Jep-O House 'yung resto, 10 am sharp ok?
Ako: tss.. ok,
:) i'll be waiting,
After that hindi ko na siya nireplyan, nagkita kami kinabukasan nun, nagpasama siyang bumili ng bago niyang style ng damit na ako naman ang pumili hindi ko balak maging stylist pero feel ko ang pangtri-trip sa mga napipili niyang damit, tinuro ko pa ang isang barbie dress na para sa mga bata. He treated me lunch and some clothes for saying thanks. I considered that as our first date. Hindi nagtagal naulit ulit ang pag ha-hang out namin hanggang sa naging routine namin itong dalawa every saturday o kaya pag bored ang isa sa amin mag-aaya lang kaming lumabas at ayun hang-out kaming dalawa, hindi naman pala siya kasing sungit ng pagkaka kilala namin ganun lang talaga siya pagdating sa mga bagong tao na pumapasok sa buhay niya, nakaka punta narin ako sa bahay nila at nakikipag kwentuhan sa kapatid niyang babae, we're close at nagsha-share rin siya ng mga kwento tungkol sa kuya niya, i even met his parents at sobrang bait nila, sayang ngalang wala akong pamilya na mai-papakilala sakanya, pero ayos lang naman siguro 'yun kahit na sila Ina at Emmy ang nakikilala palang niya sa side ko, family naman kung maituturing ko ang dalawang babaeng 'yun eh.
Sa haba ng kwento ko sainyo 'di ko napansin na nakarating na pala ako ng bahay, alam naman ng dalawang 'yun na nag lalakwatsa ako eh kaya no worries ako pagdating sakanila. Balik ako tungkol kay Ed.
Every time we go out, i felt something inside me, i can't explain what it is. until one day i teseted my self, nag search ako sa google ng signs of love pero walang lumabas sa school nag-observe ako sa mga taong inlove and girls are blushing when they saw their crushes, nagtanong pa ako sa mga classmates ko tungkol sa crush, pwera kanila Ina dahil magtatanong nanaman ang mga 'yun ng kung ano-ano.
"Una feeling mo ikaw na ang pinaka masayang tao sa mundo dahil kasama mo siya. Pangalawa, nahihiya ka tuwing may gagawin siyang sweet sa'yo, pangatlo, mauutal ka pag makaka usap mo siya tungkol sa ibang bagay na aware sa'inyong dalawa, pang apat, magblu-blush ka kung may gagawin siyang kakaiba na alam mong para sayo lang o kaya kung may mga sweet siyang gagawin sayo tulad ng confession, dating at iba pa. pang lima, ayaw mong may umaaligid sakanyang ibang babae pwera nalang kung alam mong kamag-anak niya."
Ilan 'yun sa mga bagay na sinabi nila at napatunayan ko naman, may gusto nga ako sakanya, sinubukan kong umamin kaso epic naman. Iba ang nasasabi ko tulad ng gusto ko ng ice cream, o kahit anong bagay. nag give up ako sa pag-amin sakanya, bahala nalang si batman sa mga mangyayari. At baka ma-reject pa ako sakanya at sabihin niyang 'wag na akong umasa, na lumayo na ako sakanya, ayoko namang marinig yun sakanya eh, at isa pa nakaka sira ang love sa friendship. friendship is one i treasure the most.
"Uy, kanina pa nag ri-ring ang phone mo, 'di mo ba sasagutin?"
Napabangon ako sa pagkakahiga ng sumulpot si Emmy. Ngayon ko lang napansin nagri-ring nga ang phone ko, lalim kasi ng iniisip eh.
"Ah.. hehe sorry." Sabi ko sakanya, lumabas na siya tsaka ko sinagot ang tawag. Si Ed pala, at tibay niya rin, 10 missed calls galing lahat sakanya.
"Dito sa park, ngayon na."
'Yun lang ang sinabi niya at binabaan na ako ng phone, okay naging aso naman ako kasi agad akong nagpalit ng damit. naka ngiti akong lumabas ng bahay saktong naabutan ko si Ina sa garden kinakausap 'yung halaman, creepy.
"Ina alis muna ako ha..'
"AY! KENNEDY!!" tumawa nalang ako sa reaksyon niya, luma-love life narin pala siya eh patago ngalang. Mabilis na nagdrive si kuya driver papunta sa park. Naabutan ko siya doong naglalaro ng bato.
"Oy!"
"Andiyan ka na pala."
"Kanina ka pa?"
"Hindi naman."
Umupo ako sa tabi niya.
"bakit mo pala ako tinawag dito?"
"Uh... i'm leaving."
Loko ba siya?! pinapunta ako dito tapos iiwan ako?! Sipain ko kaya siya palabas ng earth at maglanding siya sa pluto?!
"I'm going to States, that's my parents decision. I'm leaving for my own good and for---"
"So you're leaving me behind?"
"Uh, it's not it. i'm just gonna study there and come back afterwards.'
"ok.' 'yun lang nasagot ko, wala akong mailabas na salita, hindi ko ma-form ang mga sentence na dapat kong sabihin, hindi ko alam ang mararamdaman ko, aalis siya, and so? desisyon yun ng parents niya alangan namang pigilan ko? Buhay niya rin 'yan i don't have the rights to stop him from going.
"Sige lang, pumunta ka lang, ayos lang naman ako dito eh, uh,... good luck nalang ha, mag-aral ko do'n ng mabuti puro ka kasi chicks dito eh kaya ka siguro nila papupuntahin doon." pilit kong sabi, ngumit ako kahit na wala namang dapat ikangiti.
"After 5 years or so, i'll come back."
"tagal nun ha. Text or message mo ako sa FB ha, balitaan mo ako sa mga nangyayari sa'yo para alam ko kung ano ang ia-asar ko sa'yo pagbalik mo. i know that i'm your only friend dito sa pilipinas masyado ka kasing mysteryoso eh."
Medyo tumawa pa ako para naman mawala konti ang gloomy mood sa amin. feeling ko may tutulo na galing sa mata ko, bakit naman ako iiyak? wala naman akong dapat ika iyak diba? iiwan niya ako dito para mag-aral siya abroad, pero baka may makilala siyang iba doon. Eh ano naman ngayon? Kaibigan niya lang naman ako eh.
"Ah, then that's it, that's all what i want to say. Good bye thanks for being my friend here. i'll see you soon right? Uh.. i'll be going now, i need to pack things. Bye.."
Hindi ako sumagot, hindi na rin niya hinintay ang mga sasabihin ko, umalis nalang siya bigla. hindi ko narin napigilan ang mga luhang kanina pa nagbabadyang bumagsak, he's leaving. and i didn't even manage to say good bye for him.
*bzzzt!*
kahit basa ang mata ko binasa ko parin ang text. galing kay Ina, pinapauwi na niya ako. Pinunasan ko ang luha ko sa pisngi bago tumayo at nag stretch tsaka nguiti, babalik naman daw siya eh, pero baka may kasamang ibang babae na.
And so what? Bahal siya buhay naman niya yun eh. Pero bago pa mandin ako maka alis ay napansin ko ang libro sa edge ng upuan.
Naiwan yata ni Ed, babalik ko nalang bukas sa bahay nila.
-----------------\
kinabukasa, inagahan ko talaga ang gumising para makapag ayos ako, sunday naman ngayon eh walang pasok. Pagkatapos kong mag-ayos ay kinuha ko na ang libro at dali-daling lumabas ng bahay isa-sauli ko pa 'to baka importante sakanya eh.
Pagdating ko sa bahay nila ay pinapasok na agad ako ng guard kilala naman nila ako eh. Nakasalubong ko ang mom ni Ed sa living room pagkapasok ko.
"Tita, si Ed po?'
"Huh? Hindi mo ba alam?"
"Ang alin po?"
"Flight niya kagabi ng 9 pm, kaya naka alis na yun ng pilipinas, hindi ba siya nagpaalam sayo?" Napatulala ako sa sinabi ni tita, umalis siya ng hindi manlang sinasabi sakin kung kailan?!
"Ah.. ganun po ba? nagpaalam naman po siya pero sa tingin ko po ayaw lang po niyang mag pahatid sa akin sa airport." Nag fake smile pa ako sakanya.
"Ah, tita iiwan ko nalang po ito sa kwarto niya baka pagbalik niya after 5 years eh makita niya 'to. naiwan niya po kasi sa'kin kagabi."
"O--" Hindi natuloy ni tita ang sasabihin niya kasi biglang sumulpot ang kapatid niyang babae, si Denise.
"Hi Ate!!"
"HAHAHA, hi Denis, hyper ka ngayon ha."
"Oo naman po, lalo na't wala na si kuya na sisita sa akin."
Natawa nalang ako sa sinabi niya. Napansin niya yata ang book na hawak ko kaya napatingin siya dito.
"Binigay na pala sa'yo ni kuya 'yan."
"Ang alin?"
"'Yang libro."
"Huh? Sakanya kaya 'to naiwan niya kagabi."
"ahaha!! epic talaga kahit kailan si kuya, para sa'yo 'yan ate, regalo niya daoat bago siya mag-flight, nagpatulong pa kaya siyang maghanap ng regalo para sa'yo kaso wala siyang mapili kaya sabi ko nalang libro para hindi nalang siya mahirapan."
Ha? Regalo? may ganun pala, nire-regaluhan ang mga kaibigan bago umalis ng bansa, galing niya ha.. Natawa nalang ulit ako kahit na walang nakakatawa sa sinabi ni Denise, nagkwentuhan muna ako doon bago ako umalis.
*bzzzt!*
From: ina
Oist, kailangan tayo sa office ni manager.
"Kuya, punta po tayo kay manager," utos ko kay kuya driver tumango lang siya sa akin at pinaharu-rot na paalis ang kotse, baka may importante lang na sasabihin si manager.
-.- ano naman kaya yun?
-----------------
:)